Uit de koker 1

woensdag 5 september 2007
Er is geen twijfel mogelijk. Op de eerste speelavond van het nieuwe seizoen ging de prijs voor de hoogste score naar DE KOKER. Je naam hoogst persoonlijk geschreven op een door de vereniging beschikbaar gesteld briefje, en na enige koelbloedige manipulaties van Gerard Eickmans rolt de opstelling eruit! Daarnaast gaf hij met (groot)vaderlijke trots op verzoek een persoonlijke rondleiding door de geheimen van zijn ingenieuze werkstuk dat de kostbaarheden van onze vereniging veiligstelt.

De briefjes gaan dus in de koker. Maar wat gebeurt ermee nadat ze uit de koker zijn gehaald? Ik vrees: de prullemand in. Zuinig als ik ben opgevoed heb ik me voorgenomen de achterkant van die briefjes te beschrijven. Een enkele keer, als het me lukt regelmatig, zal ik zo’n achterkant hier laten zien. Dit is de eerste.

Het was een sfeervolle speelavond. Er hing een stemming zoals die op scholen hangt de eerste dag na de vakantie. Of zoals in Den Haag op het Binnenhof na het kamerreces. Iedereen was aardig voor elkaar. Nou ja, bijna iedereen. Schaken is oorlog.

Deze keer iets over mijn eigen partij. Die trok opvallend veel belangstelling. Was ik niet gewend. Pas laat drong het tot mij door dat die belangstelling mijn tegenstander betrof, een van onze jeugdspelers die de overstap naar de dinsdagavond hebben gemaakt. Hij speelde uiterst solide, deed praktisch alleen maar goede zetten. En won. Goed gedaan Robin!

Uit privacyoverwegingen onderteken ik deze stukjes met een schuilnaam. Tot de volgende keer.

Koker