Een maand na de overwinning van SMB 5 op en bij ASV 8, was het vorige week donderdag de beurt aan SMB 4 om af te reizen naar de sfeerloze ambiance van een verlaten industrieterrein in Arnhem. Mopperend op de hevige regenval en harde tegenwind, druppelde iedereen op de afgesproken tijd binnen in Café Groenewoud. In goed gezelschap van SMB 7, dat op pad moest naar Millingen. Hoewel niet iedereen even makkelijk te identificeren was, bleek al snel dat we iemand misten. Terwijl Oscar, Rolf, Guus en Roel alvast vertrokken, probeerde ik tevergeefs René te bereiken. Later zou hij via een e-mail laten weten dat hij ziek was, en dat Telfort zijn telefoonabonnement had afgesloten.
Geen René dus, waardoor de bordindeling wat moest worden aangepast. Door het leeglaten van bord 2, schoof Rolf terug naar bord 4, waar hij een goede partij speelde. Zijn tegenstander had niet alleen moeite met stil ademhalen, maar ook met de opening van Rolf, en verloor al snel twee pionnen in een ruil. Rolf speelde dit vervolgens prima uit, en won zo zijn tweede externe partij op rij. Terwijl onze jassen en broeken langzaam droogden, leek een overwinning deze avond niet onmogelijk. Yannick leek na een mooie aanval op weg naar de overwinning, maar het denkwerk hierbij had helaas teveel tijd geëist, en zo kreeg zijn zeer passief spelende tegenstander de overwinning in de schoot geworpen. Jan wist op bord 7 vervolgens zijn tijdsvoordeel niet uit te buiten, en verloor zelfs in een remiseachtig eindspel. Roel en Oscar stonden toen al een tijd tegen materiaalachterstand aan te kijken, en zo was de stand opeens 5-1 voor ASV. Guus wist in navolging van Rolf ook zijn tweede partij winnend af te sluiten, al had hij het drie zetten eerder niet meer zien zitten: terwijl Guus zijn hand al uitstak voor remise, herinnerde ik hem er subtiel aan dat hij dit eerst even met zijn teamleider moest overleggen. Omdat Guus ook nog geen zet had gedaan, was de remise snel vergeten en kon hij een mooie overwinning bijschrijven. Ik had er vervolgens 5-3 van kunnen en moeten maken, maar in tijdnood mistte ik de winnende zet. Niets is meer frustrerend dan die winnende zet vervolgens alsnog zien, een zet te laat, en vol woede weigerde ik zijn remiseaanbod: ik moest en zou deze partij winnen! Uiteindelijk kon ik niets anders doen dan hem te vlaggen, maar zonder winstmateriaal zat er niets anders in dan remise: 5½ - 2½. Speelde SMB 5 nog prima tegen een ASV 8 vol Afghanen, vanavond leek het voor SMB 4 meer op afgaan.
Enigszins gefrustreerd gingen we vervolgens terug naar Nijmegen, waar het opgehouden was met regenen, maar een lokaal buitje kon worden waargenomen op de Oranjesingel toen een SMB'er zich schuldig maakte aan wildplassen. Zonder fat lady, en zonder René, viel er vanavond weinig te zingen.
|
|
