Na de stunt in Groesbeek (van een heroïsch verslag is helaas nooit iets gekomen) was het alweer tijd voor ronde nummer 4. Zo lang als ik me kan herinneren heb ik elk seizoen tegen een Toren-team gespeeld en nooit zat ik in het winnende team. Vaak waren het kleine opdondertjes die verveeld aan hun cola slurpten, terwijl ze genadeloos mij en mijn vaak oudere teamgenoten van het bord veegden. Dit keer gelukkig geen jeugdteam en zelfs een overschot aan spelers bij ons eigen team: omdat Oscar pas op het laatste moment weet of hij kan spelen, is Roel opgetrommeld als eventuele invaller. Het blijkt niet nodig: Roel kan gewoon zijn interview met Alex Pastoor houden en laat het echte werk aan ons over.
Een zelfverzekerde Guus telt voor twee. Mede door de op papier niet bijzonder sterke tegenstand mag hij het vandaag op bord 1 proberen. Op bord 6 begint de teruggekeerde René (van den Bosch) weer als een turbo aan de partij en met succes. Hoewel wat langzaam afgemaakt, is het toch na anderhalf uur 1-0 voor ons. Oscar maakt er snel en mooi 2-0 van en de stand op de andere borden leert dat een overwinning in de maak is. Daar moeten Jan en René wel lang op wachten: het is pas half 12 als Jan en Rolf het derde en vierde bordpunt scoren. In een gek eindspel komt Guus vervolgens erg goed weg met remise, iets wat mij niet gegund is en dus is het 4½-1½.
Een prima resultaat, al was 5-1 (of meer) wel prettig geweest voor ons aantal bordpunten. Het is nu afwachten wat er deze week nog in Elst gebeurt: een gelijkspel tussen de plaatselijke Toren en PION zou niet slecht uitkomen. De rest van het team gaat na afloop nog de kroeg in voor een rondje van Guus, maar verslagen hiervan ontbreken vooralsnog.
|
|
