Velp 2 – SMB 3, 18 januari 2013

zaterdag 26 januari 2013
Uit oogpunt van milieuvriendelijkheid gingen we met zijn zessen opgevouwen in mijn nieuwe (bij nader inzien toch niet zo ruime) auto naar Velp. Bij het inladen konden we invaller Henny, vanwege zijn geringe plooibaarheid, nog tijdig redden uit de "kattenbak". Jaap nam zijn plaats in en moest dat bekopen met ernstige rugklachten en stramme spieren de gehele avond. Misschien heeft het ook wel invloed gehad op zijn partij.

De wedstrijd in Velp leek een eitje te worden, zeker omdat we meteen met 1-0 voorstonden. Er waren volgens mij wel spelers beschikbaar van het thuisteam, maar die hadden kennelijk geen zin om aan het 1e bord plaats nemen. Daarmee werd ik non-playing captain en zo'n avond duurt dan erg lang, zeker als je niet eens een biertje kunt nemen. Achteraf bleek Velp hun twee sterkste spelers aan de middenborden te hebben gezet, een vaak toegepaste strategie door teams in de degradatiezone. Maar dat werkte aanvankelijk in het geheel niet, want aan alle borden stonden we lange tijd overwegend.

Jaap speelde rustig op remise met zwart, Oscar had zijn tegenstander al snel in de tang en Roel overspeelde aan het 4e bord de 1e bord speler van Velp in het vroege middenspel. Aan de lagere borden deed Jan goede zaken in een scherp opgezette partij, terwijl Henny ook op koers lag. Rond 11 uur kwam Jan naar mij om te vragen of hij remise kon aanbieden met een kwaliteit meer, maar Oscar was inmiddels in behoorlijke tijdnood gekomen en Roel kreeg plotseling een vreselijke mataanval over zich heen. Zou het dan toch nog misgaan? Met wat tegenzin nam Jan weer plaats achter het bord om niet lang daarna met een heerlijke combinatie de partij te beslissen.

De partij van Jaap leek op een rustige remise uit te lopen. Er werden stukken geruild, maar toen hij zomaar een pion cadeau deed , moest hij nog flink aan de bak in het eindspel. Na allerlei (eveneens interessante) verwikkelingen onstond de volgende stelling met zwart aan zet.

Bert Janssen - Jaap van Gelderen
stelling na 50.Kf7
Ikzelf dacht het gemakkelijk gewonnen was voor wit, met de (oppervlakkige) overweging dat nu wit zijn koning naar f7 heeft staan, de loper op de lange diagonaal zal worden wordt afgesneden door een paard op f6. Maar de loper heeft zowaar ook een velige plaats op h8! Jaap maakt volgens Fritz meteen een fout door zijn loper naar c3 te spelen, maar zijn tegenstander speelt gelukkig ook te snel zijn g-pion op waardoor het paard op f6 geen goed steunpunt meer heeft. De partij ging verder met 50... Lc3 51.g6? Kd7 52.Pe3 Kd6 53.Pg4 Lh8! Deze stelling is zowaar remise. Er volgde nog: 54.Pf6 Ke5 55.Pe8 Kf5 56.Pg7 Kg5 57.Pe6 Kh6 Als we deze stelling nader bekijken, blijkt dat met een pion op g6 het paard naar g7 moet, waarna de witte koning met Kg8 de loper dwingt tot ruil; een voorwaarde is dat de zwarte koning ver genoeg staat. Wit kwam daar gelukkig te laat achter. Mooi gespeeld Jaap! Ik heb genoten van dit eindspel. Zo werd het 2½–0.

Roel kon het helaas niet bolwerken: "Op bord 4 speelde ik tegen Menno Potjer, de hoogst geplaatste speler van Velp 2. Hij zat de eerste drie partijen nog aan het hoogste bord, maar moest nu mijn prooi worden in mijn ongeslagen seizoen. Ik speelde een alleraardigste partij. In een Siciliaanse opening maakte ik geen fouten en snoepte ik na zeventien zetten een winstpionnetje. In het korte middenspel dat ik volgde had ik, ook volgens Fritz, de overhand, maar verloor ik door een paar dwingende zetten van de tegenstander en wat stellingspech aan mijn kant het initiatief. Wat volgde was een mataanval met paard en dame op mijn matig verdedigde koningsstelling, waar ik niet meer op tijd genoeg defensieve hulptroepen naartoe kreeg geschoven. Ik probeerde het nog nauwkeurig te verdedigen en rekte de partij misschien wat langer dan nodig, maar het verlies was uiteindelijk onafwendbaar nadat ook een loper en een pion bij mij binnendrongen."

Oscar zette in een gewonnen stelling zijn toren "en prise": 2½–2. Het werd dus nog een beetje spannend, maar gelukkig bleef Henny uiterst koel in zijn eindspel met een pion meer en pakten we toch onze derde zege van het seizoen. Henny: "In een Scandinavische partij kwam ik moeilijk uit de opening, gaandeweg echter bereikte ik een gelijke stelling. Nadat mijn tegenstander vervolgens een fout maakte kon ik een kwaliteit voorkomen. Om tot een gewonnen eindspel gaf ik wat later de kwaliteit terug - met pionwinst. Deze pion gaf uiteindelijk de doorslag en na 46 zetten gaf mijn tegenstander op." Zo zouden allemaal wel willen spelen.

Rolf van Geel

Jan Aalbers (SMB 3) - Jonkie Tjhwa (Velp 2)

1.e4 c5 2.Pf3 d6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 Pf6 5.Pc3 a6 6.a4 b6 7.Ld3 e5 8.Pf3 Le7 9.h3 Lb7 10.Lg5 0-0 11.0-0 Pbd7 Dreigt met het paard naar veld c5 te gaan met forse druk op de witte stelling. Geen 11.... d5, want zwart verliest dan tenminste deze d-pion. Zie 12.Lxf6 Lxf6 13.exd5 Lxd5 14.Pxd5 Dxd5 15.Lxh7 en dame-winst. 12.b4 Dc7 Waarom niet eerst b5 om het paard toch op c5 te laten komen? 13.Pd5 Pxd5 14.exd5 Lxg5 15.Pxg5 f5? Verliest de kwaliteit, maar 15... h6 lijkt ook te weinig verdediging om de dreiging richting h7 voldoende tegen te houden. Maar misschien is 15... g6 voor zwart wel voldoende. 16.Pe6 Dc3 17.Pxf8 Txf8 18.f3 Dxb4 19.De2 Pc5 Een paar zetten eerder zag ik nog dat de stand aan onze borden bij Jaap, Oscar en Roel er voor ons nog florissant bij stond en bij Henny was het nog wat onduidelijk. Ik stond weliswaar materieel een kwaliteit tegen een pion "voor", maar mijn stelling was zodanig dat ik oordeelde, dat wanneer mijn tegenstander de zaak goed zou afwikkelen, een aantal van mijn pionnen "rijp waren voor de sloop" en ik daarnaast met een slechte stelling zou blijven zitten. Hier overlegde ik dan ook met onze non-playing captain over een eventueel remise-aanbod van mijn kant (stand klok: ik 26 minuten; tegenstander 36 minuten). Maar inmiddels was de stand aan onze borden compleet gekanteld: Oscar had blijkbaar misgegrepen en stond vrijwel verloren, Roel zat in een onontwarbaar matnet en Jaap moest in het eindspel vechten voor zijn leven om er misschien nog remise uit te kunnen slepen. De opdracht was duidelijk: doorspelen en geen remise. 20.c4 Pxa4? Een giftige pion, dat kost misschien nu al de partij. 21.Dc2! Veel eenvoudiger en directer dan 21.Lxf5 Txf5 en daarna 22.Dc2. 21... b5 Hier bood mijn tegenstander mij remise aan, wat ik nu uiteraard weigerde. Ik sta nu ook al weer beter. 22.Lxf5 Dc5 23.Kh1 Dxc4? 24.Le6 Eerst ook maar pion d5 dekken. 24... Kh8 25.Dxc4 En opgegeven door zwart, want na 25... bxc4 gaat het paard op a4 verloren.