SMB 5 speelde dinsdag 13 februari weer OSBO-competitie. We traden aan tegen ASV 9 uit Arnhem. Op de ranglijst stonden beide teams dicht bij elkaar en het beloofde derhalve een spannende avond te worden. Dat werdjhet ook. Ons team was in de vertrouwde opstelling; Jan Aalbers op bord 1, Peter Groenewegen op 2, Henk Brouwer op 3, Frans Drummen op 4, Paul van Deemen op 5 en Marinus Mulders op 6.
Niet iedereen was top fit. Henk was een week ziek geweest (griep) en had nog getwijfeld of hij zou komen. Hij was die avond pas voor het eerst, sinds een week, buiten de deur. Maar ja, vervangers zijn lastig te vinden en Henk wilde zijn team niet in de steek laten (hulde voor die man).
De eerste beslissing viel op bord 2. Peter speelde tegen Hendrik van Buren een evenwichtige partij die al spoedig potdicht zat. Peter kon een dreigende pionnendoorbraak van zwart op de damevleugel voorkomen, waarna zijn tegenstander remise aanbood op de 30e zet. Peter accepteerde omdat er geen goede aanknopingspunten waren voor verdere acties.
De avond kende daarna de nodige pieken en dalen. Allereerst gezucht en onderdrukt gevloek op het bord naast mij. Henk die opgaf en snel huiswaarts toog. In een mailtje dat ik vandaag van hem kreeg stond een kort verslagje van zijn partij. Ik citeer: "Mijn partij ging in eerste instantie gelijk op. Mijn tegenstander vond dat hij beter stond in het begin, maar daarna, in het vervolg van de partij, dat ik beter stond. Ik had zelf de indruk dat we gelijk stonden in het begin van de partij en dat ik steeds meer begon te dreigen. Kortom, ik voelde me lekker staan met zwart en dacht aan een stevige aanval. Even de torens nog in het spel brengen en in plaats van de toren op c8 te zetten, waar ik de dame aan zou vallen, zette ik hem op d8 en wel op de lijn waar mijn tegenstander zijn torens al dubbel had staan. Wat bezielde me? Ik gaf daarmee indirect een stuk weg. Kortom ik ging zieker zeg, dan ik aangekomen was." Jammer, jammer. Maar het komt vast wel weer goed (bij de eerste winstpartij) met Henk.
Kommer en kwel was er echter niet op al onze borden. Ik mocht zelf het negatieve beeld gelukkig doen kantelen. Ik speelde met wit een goede partij tegen Arjan Hoenselaar. In het middenspel, zo rond de 20e zet, kreeg ik duidelijk een sterkere positie en kon ik verschillende dreigingen met mijn loperpaar verrichten. Mijn sympathieke tegenstander begon bij de 24e zet met hoofdschudden en die lichaamstaal liet zien dat ik beter stond. Zijn koningsstelling vertoonde de nodige gaten en daar wist ik van te profiteren. Via een simpele combinatie, loper die een koningspion pent, wist mijn dame 2 pionnen van zijn koningsstelling te veroveren. De partij was nu snel gewonnen. Ik kreeg zoveel aanvalskracht dat ik pion na pion kon ophalen en steeds ook een schaakje paraat had indien nodig. Ik won een extra kwaliteit, overzag wel nog een mat in twee, maar bij de 35e zet gaf mijn tegenstander in hopeloze stand op.
Maar ASV kwam weer terug op bord 5. Pauls commentaar heb ik niet mee gekregen maar ik zag vanuit mijn ooghoeken (ik speelde op het naastliggende bord) dat het redelijk lang gelijk opliep. Ergens in het middenspel moet er iets fout zijn gelopen want toen ik rond de klok van 22.00 uur nog eens goed naar zijn bord keek zag ik dat hij materieel fors achter stond. Hij had zijn dame voor een toren moeten geven. Paul speelde nog vrij lang door met zijn achterstand maar uiteindelijk moest hij toch de koning omleggen.
Marinus hielp ons met zijn schaakspel weer terug in de wedstrijd. Hij won tegen Kees van Keulen. Dit in een op-en neergaande strijd. (Siciliaanse partij). Het was een grillige, jojo-achtige partij. Marinus meldde de volgende zaken staccato over het partijverloop"
"Op zet 18 verlies ik een pion op e4.
Op zet 25 kreeg ik gratis een paard op c4.
Op zet 35 verlies ik een toren op d8.
Op zet 38 kreeg ik een paard terug op c2.
Even daarna ging mijn tegenstander door de klok."
Stand SMB 5-ASV 9 nu 2.5-2.5
Bord 1, waar Jan tegen Koen van Keulen speelde, moest de finale beslissing brengen. Iedereen dromde om dit bord. Jan was slecht uit de opening gekomen maar weer redelijk goed in het middenspel teruggekomen. Mij leek remise (rond de klok van 22.00 uur) een reële optie. Jan kwam zelfs een pion voor maar zijn tegenstander wist met dame en toren zijn koningsstelling binnen te dringen. Jans koning had weinig velden om schaakjes te ontlopen en eigenlijk stond zijn dame de koning in de weg. Door vakkundig gemanoeuvreer wist Koen zijn goede aanvalspositie maximaal uit te buiten. Zijn toren kon Jans dame pennen en vervolgens ook slachtofferen. Een (halve) vrijpion van Jan oogde nog een beetje als compensatie maar in de praktijk van het spel bleek dat slechts virtueel. Jan moest, overigens na taai tegenspel, opgeven.
Eindstand: SMB 5-ASV 9 2.5-3.5
Een gelijkspel had er mijns inziens zeker in gezeten. We houden goede moed voor de volgende ronde, zeker als Henk weer 100% is.
Frans Drummen
|
|
