De juiste keuze is moeilijk

woensdag 8 januari 2020
Dinsdag 7 januari speelde SMB 3 tegen UVS 4 voor de SOS-competitie. Op de site van SOS zag ik dat de beide teams, qua rating en qua stand op de ranglijst, aan elkaar gewaagd waren. Het kon alle kanten op, al hoopte ik stiekem op een overwinning, net als vorig jaar.

Ons team was compleet met de vaste bezetting op de borden. In volgorde van de bordnummering: Valentijn Phijffer, Lucas de Jong, Frans Drummen, Peter Groenewald, Marinus Mulders, Paul van Deemen, Eline Koch, Erik Kastermans.


Na ongeveer 2 uur spelen vielen de eerste beslissingen. Lucas won en haalde daarmee ons eerste punt binnen. Hij vertelde dat hij een makkelijke partij had gehad. Zijn tegenstander Joris Leijten speelde niet al te secuur en dat kostte hem een stuk. Vervolgens kon Lucas het simpel uitspelen.

Vlak na dit winstpunt een verliespunt voor ons. Marinus kwam tekort tegen Wim van der Broek en Marinus mopperde dat hij slecht gespeeld had. Kort commentaar van hem op zijn partij: "Aan het eind van de opening verloor ik een pion en er ontstond een gat in mijn positie en potentiële aanvalskansen. Op de 28e zet verloor ik nog een paard tegen een pion. Van kwaad tot erger dus. Deze partij wil ik snel vergeten." Oké, over dus naar de volgende partij.

Peter Groenewald corrigeerde meteen daarop het verlies. Hij won tegen Arjan Schoonen. Peter kwam goed uit de opening, wist op de 9e zet een belangrijke pion te winnen en kwam lopende de partij steeds beter te staan. Na wat stukkenruil wist hij twee pionnen voorsprong te verwerven. Dat bleek uiteindelijk voldoende de partij helemaal naar zich toe te trekken, zijn tegenstander gaf op.

Vlak daarna verloor Paul van Deemen van Jeroen Keers. Paul verloor op de 10e zet nodeloos een pion, waardoor de tegenpartij met zijn paard vrij spel kreeg op de damevleugel en uiteindelijk hier stukwinst wist op te halen. Paul probeerde nog een mataanval op te zetten maar die liep vast op afruil van stukken en uiteindelijk teveel materiaalverlies.

Tot zover ging het dus, zoals verwacht, gelijk op tussen beide teams. We waren iets van 2 uur bezig en ik maakte een rondje langs de nog lopende partijen. Het kon nog alle kanten op, al zag ik nergens een echte pluskans voor ons team. Ik gokte op een eindstand van 4-4.

Helaas, het mocht niet zo zijn. Valentijn verloor aan het eerste bord van Theo Felet. Toch wel een cruciaal punt want de andere nog actieve borden moesten nu op zijn minst 1x winst weten aan te tekenen, dat zou moeilijk worden. Valentijn had geen commentaar op zijn partij behalve dat hij slecht gespeeld had. Daar houden we het hier maar bij.

Ik was zelf nog druk bezig en wel in een spannende partij tegen Thei van Laanen. Thei en ik spelen regelmatig competitie tegen elkaar bij het seniorenschaak Nijmegen (locatie OBG-gebouw) en onze partijen zijn altijd spannend en meestal langdurig. Zo ook nu.

In een zij-variant van de Caro-Kann opening verloor ik bij de 10e zet door een domme fout een pion. Maar door een paar actieve zetten wist ik iets van tegenkansen te creëren. Schaken staat gelijk met "keuzes maken". Na de 16e zet van wit (Thei) kwam er een belangrijk keuzemoment voor me. Ik geef hierbij het diagram.

Wat hier te doen? Wat is de juiste keuze? Ik heb lang nagedacht. Ik overwoog Dc4 of ruilen van de dames. Ik wilde liever niet ruilen maar was (te) bang voor Pe5 als ik Dc4 zou spelen. Dan moest ik welhaast slaan met Lg7xPe5 en had ik een groot gat in mijn koningsstelling.

Vanuit een intuïtief "veiligheidgevoel" koos ik voor ruilen van de dames. Bij nader inzien toch de mindere keuze. Bij 16... Dc4 had kunnen volgen (en dan in mijn voordeel) 17.Pe5 Lxe5 18.Dxe5 Lxg2 19.Dxh8 (schaak) Kd7 en nu staat zowel de vijandelijke dame als de toren in. Zeker pluskansen in het vervolg.

Ik had hier gewoon beter naar de stelling moeten kijken en niet mijn "vaag onzekerheidsgevoel" laten prevaleren. Het bleef daarna wel nog lang spannend na de 16e zet. Misschien had ik de partij nog remise kunnen houden maar die na-analyse heb ik nog niet gedaan. Uiteindelijk wist Thei een tweede pion te winnen en kwam mijn koning vast te zitten in een matnet. Bij ongeveer de 50e zet gaf ik op.

Erik Kastermans had inmiddels remise gemaakt tegen Jaap Stork. Erik vertelde dat het een eindstrijd was van de lichte stukken (paard en loper tegen twee lopers) en dat geen van beiden kon doordrukken en een winstplan kon vinden.

Eline Koch speelde nu als laatste nog door en was verzeild geraakt in een moeilijk eindspel tegen Thijs Pols met Ieder nog drie pionnen. Eline een loper, Thijs een toren. Eline kon een randpion van haar tegenstander niet meer afstoppen, haar loper zat klemvast in het midden van het bord en haar koning afgesneden van de verdediging. Ze verloor. Erg jammer. Ze vertelde dat ze goed aan haar partij begonnen was, volgens haar zelfs beter kwam te staan maar door een vervelende penning het initiatief kwijt raakte.

Eindstand SMB 3 - UVS 4: 2.5 - 5.5. Het is wat het is. De volgende ronde moet de wederopstanding volgen.

Verslag Frans Drummen