Maandag 12 september was voor SMB 2 de eerste wedstrijd van de SOS-competitie in de klasse 2D en wel tegen de Toren 1 te Arnhem. We waren allemaal verrast door die datum op de SOS site. Niemand van het team had er eigenlijk qua agenda rekening mee gehouden. Gelukkig kon bijna iedereen zijn agenda er voor vrij roosteren. In Arnhem aangekomen bleek de teamleider van de Toren zelfs van een schaakstrijd niets te weten. Zij hadden wel een algemeen mailtje van de wedstrijdleider SOS zien langskomen maar geen datum opgemerkt. Ze waren dus ook overvallen. Al met al een haperend begin. De Arnhemmers begonnen spoorslag te bellen en te appen en het lukte nog vrij snel om een team aan tafel te krijgen. Met 10 minuten vertraging werd gestart.
We speelden in onze vertrouwde opstelling met dien verstande dat Wilbert van Ham deze keer verhinderd was en vervangen werd door Jeroen Timmermans. Samenstelling dus: Lucas de Jong, Rolf van Geel, Jeroen Timmermans, Frans Drummen, Jan Aalbers en Paul van Deemen.
Na 2 uur spelen kwam het eerste punt binnen en wel door goed en agressief spel van Paul. Paul wist in het eindspel zijn tegenstander Tim Schlechter te overlopen met een pionnenopmars, gesteund door zijn toren.
We konden niet lang genieten van deze voorsprong. Rolf verloor. Hij was zeer ontevreden hoe hij zijn partij uit handen had gegeven. Via een Stonewall-opening, die hij goed beheerste en theoretisch kende, kwam hij prima in zijn spel. Zijn tegenstander Fred Beumer speelde als een "kruk" (dat zei deze zelf na de partij) en stond slecht. Dat veranderde echter plots toen Rolf een verkeerde combinatie uitvoerde die hem prompt een pion kostte. Zijn stelling brokkelde af en het ging van kwaad tot erger. Rolf wilde de partij niet veel verder toelichten want hij had teveel frustratie opgelopen door het laten wegglippen van zijn eerdere winstpositie.
Dan mijn partij tegen Marcel de Vries. Met zwart spelend begon ik voorzichtig en tamelijk afwachtend. Eigenlijk iets te passief waardoor ik in het begin van het middenspel gedrukt kwam te staan in het centrum en bij een afruil van stukken een pion achter kwam. Dat bleek gelukkig geen doodsteek. Ik deed een paar goede strategische keuzes (afruilen van loper en dames) en doordat mijn tegenstander een vergiftigde pion sloeg kreeg ik plots een zeer gevaarlijke aanval (dreiging mat op achterste lijn of stukverlies). Mijn tegenstander dacht lang na maar redde zich goed uit zijn netelige situatie door een slimme pionopstoot en een pion terug te geven. Ik was teleurgesteld dat ik niet meer uit mijn aanval had gehaald. Het eindspel van ieder twee torens met drie pionnen werd remise. Tevreden over vooral mijn middenspel.
Dan de partij van Jeroen (met wit) tegen Thomas van Diggelen. Jeroen gaf het volgende commentaar: "Ik kwam voor mijn gevoel prima uit de opening. Wel merkte ik na een tijdje dat ik niet echt een plan kon bedenken. We rokeerden alle twee kort, maar er was sprake van onbalans omdat Thomas na verloop van tijd veel stukken richting mijn damevleugel positioneerde en ik juist meer druk zette op zijn koningsvleugel. Uiteindelijk, na wat afruilen, had hij mijn loper voor mijn paard. Dat was op zich geen ramp, maar iets later kon hij mijn 2e loper pakken door een penning. Daarvoor kreeg ik nog wel een pion terug maar dat was veel te weinig. Volgens de computer stonden we tot zet 25 om de beurt iets beter, maar vaak ook gelijk. Achteraf heb ik eigenlijk maar één kans laten liggen om met licht voordeel het eindspel in te gaan. Een remise had er dus ingezeten, maar mijn tegenstander was helaas erg taai. Hij bleek de hoogst gerankte speler van de Toren die avond. Na 42 zetten en 3 uur schaken gaf ik licht teleurgesteld op."
Jan Aalbers (bord 5 met zwart) speelde tegen Rene Reulink. Het ging hier lang gelijk op maar uiteindelijk kreeg Jan de kwaliteit. Teamleden die al waren uitgespeeld dromden rond zijn bord. We zagen, aan de zijlijn staand, allemaal winnende zetten voor Jan. Maar dat is natuurlijk makkelijk, achter het bord na 4 uur spelen is anders. Om een lang verhaal kort te maken, het werd (jammer genoeg) remise.
Als laatste was Lucas nog bezig. Hier zijn terugblik op de partij tegen Tom Brons: "Het was een gecompliceerde partij waarin mijn tegenstander een interessant kwaliteitsoffer bracht tegen mijn ongerokeerde koning. Zelfs zonder dame ontwikkelde hij veel activiteit. Toen hij de kwaliteit terugwon kon hij toch niet voorkomen dat ik daarna weer 2 stukken voor een toren kreeg. Hij had uiteindelijk in het eindspel wel een pion meer maar gaf zijn h-pion weg, waardoor ik opeens goede winstkansen kreeg omdat mijn h-pion nu vrij was. Daarom en ook gezien de teamtussenstand weigerde ik een remise aanbod. Helaas kon ik met erg weinig tijd op de klok het winstplan niet vinden en moest ik toezien hoe mijn h-pion van het bord verdween, waarna zijn f-pion naar de overkant liep. Een zet nadat hij een dame had gehaald, gaf ik op. Het was wel een erg interessante partij."
Eindstand Toren 1 - SMB2: 4-2. Je krijgt niet altijd wat je verdient (3-3 was een goede afspiegeling van de avond geweest), maar het was wel een spannende avond met leuke partijen.
Frans Drummen
|
|
