Elke schaakpartij is spannend. Zeker als het resultaat van die partij ook nog eens doorslaggevend is voor een teamresultaat. Zaterdag 11 maart jongstleden was zo'n moment in onze speellocatie 't Hert. SMB 2 speelde tegen UVS 4 voor de KNSB-competitie 5e klasse. Aan het eind van de middag stond SMB 2 achter met 3-4, met nog een partij te gaan. Deze laatste partij was tussen onze Luc Sol en UVS-er Tymen Bijkerk. Heel spannend. Luc wist te winnen (hulde) en redde daarmee een gelijkspel, eindstand 4-4.
Ik ga de partij niet analyseren (geloof dat Luc het goed speelde) maar vind het leuk om in te gaan op de schaakatmosfeer en de publiekssetting er omheen. Daar heb ik echt van genoten. Bij zo'n beslissende slotpartij dromt het schaakpubliek om de spelers, die zelf weer uiterst gespannen naar het bord turen. Zo'n moment, zo'n beeld vind ik altijd heel boeiend om te zien. Ook om het vast te leggen, stil te zetten in een tekening of foto. Het is inspirerend om te kijken naar de lichaamstaal van de spelers en naar het geconcentreerd zijn van iedereen op zo'n moment; de aandacht die er is voor de zetten.
Er heerst een gewijde sfeer rond de speeltafel. Het is stil, iedereen houdt zijn adem in. Hier staat iets groots te gebeuren, spelers en publiek zijn zich daarvan heel erg bewust. Ze zijn vol verwachting wat gaat komen. De bevalling is nabij. Je voelt de denkkracht boven het bord zweven. Er was in totaal een groep van 14 belangstellende kijkers om de spelers heen. Staand en zittend. Links van Luc een groepje van 5 (niet te zien op de tekening). Peter van den Berg onze teamleider zat daarbij, zenuwachtig krabbend aan zijn neus, en 4 personen die ik niet kende maar die ik meteen sympathiek vond omdat ze de totaalcompositie van het menselijk tableau zo fraai afrondden. Een krans van schaakliefhebbers rondom twee matadors. Onze jeugdspeler Teun Cloosterman, nonchalant met zijn hand in zijn broek, liet zo zien dat hij vertrouwen had in het resultaat. Op de achtergrond rechts een roodharige Madonna die als een schaakgodin over alles waakte en zag dat het goed was. Eigenlijk deed iedereen, spelers en toeschouwers, onbewust zijn uiterste best om een zo goed mogelijk tekenmodel te zijn. Dank daarvoor.
Frans Drummen
|
|
