| ||
|
De wens om alle ongelovigen in schaakland te bekeren tot het SMBïsme, is nog springlevend. Hiertoe trok het SMB-beke(e)r team richting het Brabantse land om de degens te kruisen met de Combinatie. Deze roemruchte vereniging kent in haar verleden veel sterke schakers, die op enig moment lid waren. Jan van de Mortel, Frans Cuijpers en de ons nog bekende Robin Swinkels behoren hiertoe en ook ikzelf heb bij de Combinatie mijn eerste schaakstapjes gezet. Ooit komen we allemaal nog eens terug en gaan we meesterklasse spelen... In de 2e ronde van de KNSB-beker was mijn oude club echter de vijand en er moest gewonnen worden. Het doel heiligt de middelen, dus togen Martine, Lars K. en ikzelf naar Helmond, waar Hans zich bij ons voegde. Het laatste stukje door mijn geboortegrond, dat inmiddels dusdanig is veranderd dat ook ik de weg niet altijd meer weet, bracht ons in het pittoreske Asten(-by-night). Hans nam plaats op het eerste bord om het ware SMB-geloof te verkondigen en profiteerde van een foutje in de zwarte aanpak. Stukwinst en het punt waren zijn deel, zodat hij nog tijd over had om Asten te verkennen. Er is inmiddels sprake van dat in de imposante kerk naast het speellokaal het SMBïsme uitgedragen gaat worden. Ikzelf zat op bord twee een reeds jaren eerder gestartte tweestrijd uit te vechten. Jos en ik hebben al menige partij tegen elkaar gespeeld en ik vond het erg leuk om weer eens tegen hem te spelen. Ik won, maar heb onderweg wel een paar keer geluk gehad dat Jos niet de geboden kansen aangreep. Op bord 3 speelden de heilige maagden tegen elkaar: Martine tegen Chantal. Ook zij hebben een schaakverleden, vanuit NK's en dergelijke. Chantal stond de hele partij ietsje minder, maar kreeg toch nog wel kansen. Toen ze hier geen gebruikte van maakte, ging het snel bergaf en kon Martine het punt noteren. Lars tenslotte is gewend om lange partijen te spelen en blijft dus scherp tot het einde. De opening verliep niet helemaal zoals verwacht, maar was zeker niet slecht. Het middenspel heb ik niet helemaal meegekregen, omdat ik noodgedwongen achter mijn eigen bord moest zitten om er iets van te maken. De terugreis leerde mij echter dat Lars wat materiaal kreeg, maar daarvoor wel een aanval moest doorstaan en hij dreigde zelfs mat in één te gaan. Een paar goed getimede schaakjes brachten echter verlichting en de verlossing: 4-0. Onze missie is helder: wij gaan verder met bekeren!
Joost | ||