| ||
|
Afgelopen vrijdagavond speelde het team van SMB6 de eerste uitwedstrijd in het nieuwe jaar en wel tegen Velp 2. Het werd voor ons een nipte maar mooie 3.5-2.5 overwinning. Een kort verslag van de diverse strijdvelden. Na een uur spelen leken alle partijen nog in evenwicht, het ging aan alle borden gelijk op. Vlak daarna begonnen de krachtsverhoudingen langzaam maar zeker in ons voordeel te verschuiven. Onze teamcaptain Willen Dentz zette daarbij de toon door in zijn partij de kwaliteit te winnen en vervolgens via pionnenwinst de match ook naar zich toe te trekken. Het eerste punt was binnen en dat gaf al een zekere veiligheid van spelen voor de andere borden van SMB. Henny Goverde was op bord 1 bezig met een complexe partij. Iets voor de echte kenners van de openingstheorie; het ging om een Caro-Kann en dan de zogenaamde Panov-variant. Concreet gaat het om de zetten 1.e4 c6 2.d4 d5 3.e4xd5 c6xd5 4.c4 Pg8-f6 5.Pb1-c3 Pb8-c6 6.Lg5. Inhoudelijk betreft het vooral de strijd om de geïsoleerde d-pion. Henny kende deze opening en wist door alle gevaren heen te laveren. Het ging op en neer, kansen aan beide kanten. Remise uiteindelijk, een terechte uitslag. Evert Niessen speelde een gedegen partij. Het betrof een Engelse opening waarin hij zich goed thuis voelde en voelt. De nodige stukken werden geruild, de tegenstander van Evert wilde erg graag remise en er waren geen echte aanknopingspunten voor een winstaanval of dreiging. Een gelijkspel was dan ook na 2 uur spelen een feit. Inmiddels was duidelijk dat Peter Groenewald op winst stond. Daarover straks meer. Mijn eigen partij (Siciliaanse opening waarin ik zwart had) verliep naar wens. Mijn natuurlijke neiging om agressief pionnen op te spelen, wanneer het ook maar enigszins kan, gaf in deze partij een positieve dynamiek. Regelmatig loopt het ook verkeerd af, maar deze keer kon ik goed dreiging blijven geven door mijn ver opgestuwde f-pion. Verzwakking van mijn koningsstelling nam ik daarbij voor lief. De partij ontwikkelde zich in mijn voordeel, al was dat puur positioneel. Mijn tegenstander had geen kansen en ik in ieder geval dreiging. Qua materiaal gingen we het eindspel in met beiden 2 torens en ieder een keten van 7 verbonden vrijpionnen. Het zag er aan beide kanten zowel stevig als wankel uit. Een pionnenketen kan nl. ook bij een plotselinge slinkse manoeuvre in "no time" in elkaar donderen. Na ampel beraad werd in overleg met onze teamleider Willem besloten dat er geen risico's genomen moesten worden en dat we bij remise op "safe" stonden voor de teamoverwinning. Dit gezien de rest van de stand op de borden. Remise werd aldus besloten. Achteraf met lichte spijt, want bij doorspelen had ik echt de beste winstkansen gehad, hetgeen mijn tegenstander ook sportief en ruiterlijk bij een korte na/analyse toe gaf. Jan Schillings was inmiddels op bord 2, terwijl hij eerst zeker gelijkwaardig stond, plots door verlies van een stuk op achterstand gekomen. Hij streed dapper door maar in het eindspel moesten zijn 4 pionnen het opnemen tegen 4 pionnen en een loper. Ik vond dat hij nog lang stand hield. Magnus Carlsen had het misschien nog een half uur langer kunnen rekken maar ook dan zou onze eerste nul een feit zijn geweest. Niet getreurd. Aan bord 6 was Peter Groenewald bezig met zijn zoveelste externe winstpartij. Hij had in het middenspel de dame van zijn tegenstander gewonnen via een combinatie "mat-penning". Met een dame meer is het dan natuurlijk heel prettig spelen. Maar opletten moet je altijd. De luxe van teveel winstzetten "die zich aandienen" kan zich ook tegen je keren en leiden tot onachtzaamheid voor een slinkse tegenzet wat er bij schaken toch altijd in blijft zitten. Elke speler kan treurige verhalen vertellen over geheide winstpartijen die toch abrupt kantelden. Peter hield zijn hoofd echter koel, nam geen enkel risico en won met dik materieel voordeel. Hulde. Hij heeft inmiddels 4 punten uit 4 externe partijen gehaald. Met deze score vormt hij de ruggengraat van ons team. Eindstand 3.5-2.5 voor SMB 6 Om 23.30 uur trokken we voldaan de deur van het wijkcentrum in Velp achter ons dicht. Op het parkeerterrein en in de auto op de terugweg werden nog snel enkele conclusies getrokken. 1. Velp 2 was een lastige en goede tegenstander. 2. De100% score van Peter Groenewald lijkt ons angstaanjagend voor komende tegenstanders. 3. Ons team is inmiddels in de OSBO competitie opgeklommen van "degradatiekandidaat" naar "uit de gevarenzone" naar "middenmotor" naar "stabiel in het linkerrijtje" naar "subtopper". Zelfvertrouwen is heel belangrijk bij schaken. Dus wat let ons, op naar de categorie "titelkandidaat".
Frans Drummen | ||