Een week eerder hadden we de wedstrijd tegen Rhenen moeten afzeggen wegens de extreme weersomstandigheden. Een week later, 13 december, leken die opnieuw roet in het eten te zullen gooien. Maar onze onvolprezen voerman Jaap behoedde ons bekwaam voor slippartijen. Tenminste, totdat we binnen waren! Toen was zijn invloed daarop slechts bescheiden.
Bij binnenkomst was de stand al 1–0 voor Rhenen omdat Hugo niet van de partij kon zijn. De ergste slippartij namen Dorus en ik voor onze rekening. Onvoorstelbaar wat wij daar presteerden! Binnen 12 zetten was ik een stuk kwijt en kwam ik ook nog voor de keuze te staan een toren of de dame te verliezen. Vraag me niet hoe het kon gebeuren. Het gebeurde gewoon.
Dorus was zo mogelijk nog erger van slag. Toen ik opgaf, zag ik de loper van zijn tegenstander (rating 1743, speelde met wit) op g7 staan. Er waren vier of vijf zetten gezet. Dan moet je als zwartspeler toch zeer welwillend hebben meegwerkt. Maar niet alleen de toren op h8 was reddeloos verloren, er dreigde elders op het bord nog meer materiaal verloren te gaan. Nog nooit vertoond, in elk geval niet in ons team: binnen een half uur op 3–0 achterstand.
Toen daalde een grote rust over ons neer. De rampen waren achter de rug en het zag er verder helemaal niet slecht uit, bij Luuk niet, bij Ilona niet en bij Jaap niet. het was nog veel te vroeg om aan een gelijk spel te denken. Maar er was op dat moment geen reden tot wanhoop. Luuk wint elke ronde aan kracht. Zijn tegenstander (rating 1655) was lange tijd niet echt blij met zijn stelling. Hetzelfde geldt voor Ilona (tegen rating 1538) en voor Jaap (tegen rating 1461). Maar een flinke tijd later stonden ze alle drie een stuk achter. En kort na elf uur gaf de een na de ander op.
Gelukkig was er geen nieuwe sneeuw of ijzel gevallen. De volgende wedstrijd is thuis, tegen Het Kasteel 5. Liggen daar kansen?
Cas
|
|