Na een allerbelabberdst begin van de competitie boekte SMB 4 vorige maand de eerste winst. Konden we 15 februari in Groesbeek bij De Pion deze plusscore herhalen? Eenieder van het team was in ieder geval weer uiterst gemotiveerd. Toen we om 19.15 uur verzamelden in 't Hert proefde ik een geanimeerde vechtstemming. Voor minder dan de winst zouden we niet gaan, zei Henny Goverde en dat werd alom beaamd. De teamsamenstelling was als de vorige keer, met iets andere bordsamenstelling. Pieter van Groenestijn nu op bord 1, Geurt Gijssen op 2, Henny Goverde op 3, Jan Schillings op 4, ik op 5 en Peter Groenewald op bord 6. Wim Dentz als non-playing captain. In Groesbeek aangekomen werden we hartelijk ontvangen en de strijd brandde los. Na 2 uur werden de eerste resultaten zichtbaar.
de partij van Geurt
Het werd remise. Geurt was met een Piric-verdediging bezig geweest. Het was gelijk op vanuit de opening. Naarmate de partij vorderde kreeg hij echter een iets mindere stelling. Er was geen groot verschil in evenwicht. Zijn tegenstander had het loperpaar, maar het was al met al niet voldoende voor winst. Toen hij remise voorstelde nam Geurt het meteen aan, ook al omdat hij zelf geen initiatief had.
de partij van Peter
Dit was de meest spectaculaire partij van de avond. In de archiefannalen van SMB zal deze partij gekenmerkt blijven als "het wonder van Groesbeek". Peter kwam in het vroege middenspel een pion voor en het zag er prima uit qua winstperspectief. Op een gegeven moment, toen ik wat door de speelzaal slenterde, kwam Wim Dentz bezorgd kijkend naar me toe en fluisterde dat de dame van Peter op vallen stond. Een blik op Peters bord bevestigde dat onheil. Zijn dame werd ingesloten op de c-lijn en viel. Een geluk bij een ongeluk was wel dat Peter een toren en nog wat klein grut ervoor terugkreeg. Verlies leek echter onafwendbaar. Peter liet toen zijn beste spel zien. Hij buitte zijn actieve overblijvende stukken maximaal uit, verdubbelde zijn torens op de centrale e-lijn en ging adequaat over tot aanval op de vijandelijke koning. Deze koning vond weinig bescherming bij/achter zijn pionnen en werd tot wandelen gedwongen over het bord. Hij liep vast op een pion en uiteindelijk wist Peter, na eerst weer de dame terugwinnend, mat te geven. Een glorierijk moment van de avond.
de partij van Jan
Ik heb zelf de partij niet kunnen volgen, maar Jan vertelde aan het eind van de avond hoe een en ander verliep: "Het ging goed, mijn tegenstander had niet zoveel gevoel voor zijn pionnen. Hij kreeg een losstaande d-pion en op de b-lijn een dubbelpion. Bovendien had hij een zwarte loper waar hij niks mee kon en ikzelf had een paard waar ik alles mee kon." Eindresultaat de winst voor Jan.
de partij van Henny
In het Morra-gambiet ontstond een taaie en gelijkopgaande strijd. Materieel bleef alles in evenwicht. Henny dacht dat hij in het eindspel beter stond, maar hij wilde niet forceren, ook al omdat we als team inmiddels voor stonden. Remise werd geaccepteerd. Later, tijdens de autorit naar huis, had Henny toch wel spijt dat hij niet voluit op winst had gespeeld.
de partij van Pieter
Pieter vertelde het volgende: "Ik trof in Pieter Thissen dezelfde tegenstander als op 12 april 2003 in
de wedstrijd SMB 2 - PION 1. Toen kon ik met een overwinning bijdragen in de 6-2 zege. Mijn tegenstander wist dit niet meer en werd daardoor met dezelfde opening verrast. Het moet gezegd: hij speelde het dit keer een stuk sterker tegen, waardoor ik na de opening slechts een klein voordeeltje had. Dat bleef de hele avond eigenlijk zo. Toen ik echter zeer goede zaken had kunnen doen, rekende ik niet diep genoeg waardoor het voordeel minimaal was. In het vervolg leek ik goede winst kansen te hebben, maar ook in de analyse bleek er geen opgelegde winst voor mij ingezeten te hebben. Met nog 5 minuten op de klok en de teamscore al op 3, bood ik toen maar remise aan. Dit werd aanvaard waardoor de teamzege een feit was."
mijn partij
Ik speelde een langdurige Siciliaanse partij, waar ik wit had. Er werd taai en consequent, maar ook voorzichtig, om het centrum gevochten. Alle stukken waren hierop geconcentreerd en het leek een remisepot te worden. Wel spannend en gedegen spel van beide kanten. Bij de 34e zet werden de dames geruild en dat bleek in mijn voordeel want ik kon met mijn loper nu plots zijn a-pion en toren gelijktijdig aanvallen. Ik won door die dubbelaanval de randpion en kreeg duidelijk het initiatief. Er zat nu een gat in zijn verdediging en ik kreeg een vrijpion. Alles gooide ik op de dreiging van mogelijke pion-promotie. Er werd heel wat heen en weer gemanoeuvreerd en geschoven, maar ik was degene die door het geschuif steeds sterker kwam te staan. Mijn tegenstander kon uiteindelijk de pionpromotie alleen maar afhouden door zijn paard voor de pion te geven. Een 2e vrijpion kon eveneens ver doorlopen en kon ook alleen gepareerd worden door weer een stuk (toren) te geven. Ik stond nu twee stukken voor. Gek genoeg had mijn tegenstander toch nog een kans en wel door zijn drie verbonden vrijpionnen die redelijk ver waren opgerukt. Op de 66e zet kon ik aan die potentiële dreiging een eind maken door een pion te slaan, waardoor ook de andere 2 niet meer te verdedigen waren. Mijn tegenstander gaf op en zei dat ik goed gespeeld had. Leuk om te horen.
Eindstand: 4.5-1.5. Het was een leuke en goede avond voor ons. Mooi dat we gewonnen hebben en ook heel goed dat we een flink aantal bordpunten hebben gescoord. Kan nog wel eens erg belangrijk worden. SMB 4 weet weer wat winnen is. Lekker gevoel.
Frans Drummen
|
|
