 | Phijffer - Van Bergen
stelling na 5... Lg4? |
| |
|
Op 22 maart speelde het 3 Provinciën team van SMB tegen Wijchen. De concurrenten Grave en Beuningen hadden al verloren. Langenboom had evenveel matchpunten maar een wedstrijd meer gespeeld. Daarnaast had Langenboom weinig bordpunten. Bij winst kon het kampioenschap het 3 Provinciën team niet meer ontlopen. Met het kampioenschap binnen handbereik gingen we naar Wijchen. Het team bestond uit: Jelle, Valentijn, Lucas, René en ondergetekende. René en Valentijn kwamen goed uit de startblokken. Valentijn stond direct gewonnen (zie eerste diagram).
Valentijn straft dit foutje hard af. 6.Lxf7 Kxf7 7.Pg5 Ke8 8.Dxg4 Pd7 10.De6 Pe7 11.Pce4 Dd5 12.Pd6 Kd8 13.Dxd5 cxd5?? 14.Pf7 Pe6 was direct mat. Maar met een volle toren voor kon Valentijn het makkelijk winnen. Het duurde desalniettemin toch nog lang voordat hij het punt binnen had. Valentijn is met 5 uit 5 topscoorder van het drie-provincien toernooi.
René had een pluspion en betere pionstructuur. René stond in hogere zin gewonnen. Bij mij gebeurde er echt niks. Na 18 zetten waren de dames eraf en was het remise. Jelle speelde tegen remise koning Ton Wouters. De tegenstander van Jelle kwam niet van de 6e rij af, dus ook deze partij was tot het einde toe zeer spannend. Ik ging bij Jelle aandringen op remise, omdat de anderen toch beter stonden. En dat deed hij. Lucas wist een pion te winnen met een combinatie (zie tweede diagram).
12.Pxb4! 13.axb4 Lxb4 en het paard op c3 hangt. Enkele zetten later ziet het er een stuk minder rooskleurig uit voor Lucas (zie derde diagram). De witte stukken staan allemaal gericht op de koningsvleugel voor een koningsaanval. Wit heeft in deze stelling minstens remise na 18.Lxf6 gxf6 19.Dh6 f5 20.Pxd7 Dxd7 21.Df6 Kg8 22.Dg5 Kh8 etc. Fritz gaf hier aan dat wit beter stond (+1,46). Er moest met Df4 gedaan worden. Wit speelde echter 18.g4? om pion f5 (na het afruilen) te voorkomen. Deze zet is niet erg goed. Omdat de koningsaanval niet goed was voortgezet kon Lucas zich verdedigen.
Even later bleek dat de partij van René remise was geworden. Hij kon de voorsprong niet goed vasthouden in het eindspel. Waarbij zijn tegenstander de toren op de laatste rij had en voortdurend schaak kon geven de eindstelling was absoluut remise. Lucas had een pion meer en de druk was van de ketel. Hij stond dus beter, gezien de stand had ik er bij Lucas op aangedrongen om de teamwinst veilig te stellen. Eindstand 2-3, genoeg voor het kampioenschap!
Guus Alberts
teamleider 3 Provinciën team
|
|
