SMB 4 speelde afgelopen dinsdag 10 december de 3e OSBO competitie wedstrijd tegen Tornado uit Druten. Een aparte datum, want op 10 december, 165 jaar geleden, werd SMB opgericht. Huub Jansen memoreerde aan het begin van de speelavond dit heugelijke feit. Voor alle aanwezigen was er gebak om deze verjaardag te vieren. Leuk. Het was in de zaal een volle bak, want SMB 5 speelde ook thuis en wel tegen de jongens uit Groesbeek (Pion 5). Verder waren er enige gasten voor SMB 2, die een partij vooruit speelden, en uiteraard de eigen SMB-competitie.
Voor SMB4 was dit lustrum een extra stimulans. Een overwinning zou de verjaardag van de club extra glans geven. We speelden in de volgende opstelling: Pieter van Groenestijn op bord 1, Henny Goverde op bord 2, Geurt Gijssen op bord 3, Jan Schillings op bord 4, Frans Drummen op bord 5 en Peter Groenewald op bord 6. Nog even een terugblik naar het begin van de avond. Tegen 19.15 uur kwam Rolf van Geel als een van de eersten de speelzaal binnen. Hij moest, samen met Valentijn, een schaakpartij vooruitspelen voor SMB 2.
Rolf, die in de interne competitie goed op dreef is, vroeg zich af hoe het toch kwam dat hij zo verdomd wisselvallig speelde. In de externe competitie liet hij zich de laatste partijen heel makkelijk overrompelen en was het allemaal kommer en kwel. We spraken hier een tijdje over door. Een leuk gesprek. Rolf dacht dat het kwam omdat hij te relaxt aan een partij begon. Om scherp te kunnen zijn moest je aan het begin van een partij zenuwachtig en vol adrenaline zitten. Pas dan had je een winkans. Op mijn vraag hoe hij zich vanavond had voorbereid zei hij: "Ik voel me goed en slechter dan de vorige keer, toen ik weggespeeld, werd kan niet." We wensten elkaar vervolgens een goede partij en gingen, na het welkomstwoord, naar onze speeltafels.
Terugblik op SMB 4 - Tornado. Gesterkt door Rolfs optimisme, de taart en de goede schaaksfeer in de zaal begon ik aan mijn partij. Na een kwartier spelen (tegen de klok van 20.15 uur) zag ik aan de tafel tegenover mij, waar Rolf speelde, plots enig rumoer. Beduusd hoorde ik dat Rolf na 6 zetten mat was gezet. Ja, je leest het goed. Zes. Ik moest wel even slikken. Zeker gezien het voorgesprek dat we hadden gehad. Hulp bieden kan bij dit soort calamiteiten niet meer, troosten eigenlijk ook niet. Wat rest voor het slachtoffer is hoofdschuddend de hele avond door de speelzaal slenteren en naar andere partijen kijken. Dat deed Rolf. Manmoedig. Je zag dat hij zich groot hield. Dapper, sympathiek. Een schaker die op zijn manier de lustrumavond kleur gaf.
Ik was zelf door "het speelincident" van Rolf gelijk klaar wakker en "bij de les" (schrale troost Rolf, maar toch). In een iets mindere stand (met zwart) waar ik gedrukt stond kon ik terug komen tot een gelijke stelling. Toen ik de dames kon ruilen bleef er een "dood pionneneindspel" op het bord over. Ik bood remise aan. Mijn tegenstander dacht er lang over na maar accepteerde het feit dat er echt niks meer te halen viel. Ik heb de partij thuis nadien nog geanalyseerd en in alle varianten kwam een gelijkspel naar voren. Ik kon nu rond gaan kijken bij de andere partijen. Het zag er goed uit. Peter en Pieter stonden ieder al vrij snel twee pionnen voor. Jan had 1 pion meer en Henny en Geurt leken op remise aan te koersen.
Tegen de klok van 22.30 uur kwam Jan in een geliefd pionnen-eindspel terecht. Paarden (Jan) tegen loper/paard (Tornado-speler) en ieder 5 pionnen. Jan heeft met zijn paarden al heel wat partijen gewonnen. In zijn handen zijn het Arabische volbloeden. Ze huppelen frank en vrij over het bord, pikken her en der wat pionnen en blokken de vijandelijke stukken. Toen zijn tegenstander een afruilfout maakte was het helemaal uit, want Jan kreeg een gratis vrijpion die kon promoveren. Zijn tegenstander gaf op. Ik wist nu bijna zeker, gezien de stand op de andere borden, dat we als team zouden winnen. Een prettig gevoel. Jan en ik gingen samen naar de barruimte om onze nakende teamoverwinning alvast te vieren. We blikten hier met voldoening terug op onze gespeelde partijen en op het schaakspel als zodanig. Het was een gesprek op niveau. Jan verkondigde o.a. de stelling dat elke schaker af en toe eens goed van het bord geveegd moet worden, keihard met zijn beide benen op de grond gezet moet worden. Dan pas kom je op een hoger niveau (Rolf, er is nog hoop). Na nog enkele van dergelijke statements en schaakfilosofische beschouwingen van Jan (hij is beslist de filosoof van SMB 4) aan de bar, besloten we na een half uur terug te keren naar de speelzaal.
Henny en Geurt waren toen al aan het naspelen. Beiden hadden hun partij namelijk inmiddels met remise afgesloten. Eigenlijk ook wel logisch gezien het verloop van deze partijen. Vanaf het begin gedegen spel van beide kanten. Over het spel kan ik eigenlijk niet zoveel meer vertellen, behalve dat Henny blij was dat hij überhaupt remise had weten te bereiken en dat Geurt dat ook was, omdat hij zich de hele avond al niet zo lekker voelde. Dus, al met al, blij met de halve punten. We dromden nu rondom de twee spelers die op winst speelden, Peter en Pieter. Peter stond inmiddels drie, vier pionnen voor en positioneel sterk. Het was een kwestie van stukken afruilen. Peter koos een andere, ook goede, oplossing. Hij trok met zijn randpion naar voren en wist via penningen en zijn gecombineerde aanval de koning mat te zetten. Hij onderstreepte zijn status van "puntenpakker" voor het team.
Dan Pieter. Hierbij zijn eigen commentaar: "Ik trof een tegenstander met een rating van nog geen 1400. Tornado had een verrassende opstelling, de op papier zwakste speler aan het eerste bord geplaatst. Gezien het tijdverbruik had ik al hier al snel een vermoeden van. Na 15 zetten stond ik reeds 2 pionnen voor. Dit alles met twee bekende thema's uit stap 2. De eerste won ik met uitschakelen van de verdediger en de tweede met de dubbele aanval van de dame. Later won ik zelfs nog een derde pion met het thema een 'gepend stuk is geen goede verdediger'. Mijn tegenstander ging wel heel erg lang door, maar dat mocht niet baten.
Het moge duidelijk zijn. SMB 4 boekte een duidelijke 4.5-1.5 zege. Goede cijfers waarmee we omhoog klimmen op de ranglijst. De motor begint op stoom te komen.
PS. Rolf kon aan het eind van de avond al weer (glim)lachen. Het toont de veerkracht van de ware schaker.
Frans Drummen
|
|
