"De verschansingen werden doorbroken en de ruiters vochten een beslissende slag uit. De overlevenden sloegen op de vlucht richting Gennep en Plasmolen waar ze echter in een moerassengebied terecht kwamen en jammerlijk aan hun einde kwamen." Deze passage komt uit een geschiedenisboek en handelt over de slag bij Mook, 14 april 1574, waar Spaanse troepen de legers van Lodewijk en Hendrik van Nassau in de pan hakten.
 |
|
 |
Het koelbloedige veteranenleger van SMB 4, met overigens weinig Spaans bloed in de aderen, deed het donderdag 15 januari 2015 dunnetjes over in de strijd tegen het schaakleger van Mook 2. Weliswaar niet bloederig en met respect voor de sympathieke tegenstander maar ook nu meedogenloos qua resultaat. Einduitslag 0.5-5.5. Aan het eind van de korte speelavond werd aan de bar, ondanks de bittere nederlaag voor Mook 2, nog gezellig nagepraat en na-geanalyseerd. De Mokenaren waren dit keer niet op de vlucht geslagen en toonden zich goede verliezers. Hoe verliep de strijd? Vanaf het begin prima.
Peter Groenewald aan bord 6 was zelfs in recordtempo klaar. Hij noteerde de winst al na 7 minuten speeltijd van zijn kant. Zijn tegenstander, Bram Rijnboot, ging in een Siciliaanse opening na enkele begin zetten meteen in de fout. Hij deed een verkeerde afruil die hem een vol stuk kostte. Peter was daarna in staat om met een combinatie van dame, loper en paard een aanval op zijn koningsstelling in te zetten. Zijn tegenstander verloor daardoor zoveel materiaal dat hij na de 17e zet opgaf.
Henny Goverde aan bord 3 ging in een Russische opening zo snel mogelijk de theorie uit. Dit leidde ertoe dat hij een slechte ontwikkelde damevleugel kreeg, maar daar stond tegenover dat zijn opponent Hein.van de Linden lange tijd niet aan rokeren toe kwam. Met een penning veroverde Henny vervolgens een stuk waarna hij daarna strategisch slim zoveel mogelijk stukken afruilde. Toen hij op de 38e zet nog een kwaliteit kon winnen gaf zijn tegenstander op.
Frans Drummen aan bord 5. Mijn partij was eigenlijk de enige binnen het SMB-team waar alle zeilen moesten worden bijgezet om overeind te blijven. In feite a-typisch qua het doorsnee partijverloop. Mijn tegenstander Peter Rissewijck kreeg in het middenspel het initiatief. Hij wist druk te zetten op een geïsoleerde centrumpion die ik met veel moeite steeds net kon verdedigen. Mijn tegenstander talmde vervolgens om door te drukken. Een hele logische en voor de hand liggende opstoot van zijn f-pion, waardoor mijn toren en loper hopeloos klem zouden zijn gezet, deed hij niet. Gelukkig maar, want het zou winnend zijn geweest. Toen ik enkele dreigende stukken (dame, paard) mooi kon afruilen haalde ik opgelucht adem. De zware druk op mijn geïsoleerde pion was daarmee van de baan. Mijn tegenstander zag dat ook en toen ik bij de 37e remise voorstelde in een materieel gelijke stand accepteerde hij meteen. Heel fijn voor mij, want hij bekeek de overblijvende stelling te vluchtig. Hij had met een hele simpele aanvalscombinatie (mijn toren hing) van zijn loper een belangrijke centrumpion van mij kunnen inpikken. Ik had dat achter het bord ook niet gezien en merkte het pas toen ik thuis de partij naspeelde. Al met al, kantje boord geweest.
Om in de sfeer van de historische Moker slag te blijven citeer ik een letterlijk verslag van een toenmalige officier waar ik me helemaal in herken: "Ick was bijna in de waeter-poelen versmoord geweest. Nadien een Generale Dankprocessie gehouden en ook in de avond laat de klokken geluyd en met het kanon geschoten."
Jan Schillings aan bord 4. Toen ik voor de eerste keer, tegen 21.30 uur, naar zijn partij keek, stond Jan al een stuk voor. Dat is natuurlijk lekker spelen voor Jan. Het oogde qua positie op het bord heel open maar ook heel ingewikkeld. Zijn tegenstander Anton Meeuwsen (ex-SMB) gaf later die avond de typering "een wilde mooie partij". Volgens mij een juiste typering. De omstanders keken verlekkerd toe bij alle aanvallen die op het bord kwamen en alle aanvalsopties die mogelijk waren. Een teveel aan mogelijke goede aanvalszetten kan soms ook averechts werken. Jan koos de juiste strategie. Hij zette ferm in met verdubbeling van torens en aanval met zijn dame, Anton pareerde met ook een uitval van zijn dame. Met enkele fraaie penningen en geforceerde dwangzetten en stukwinst gaf Jan zijn tegenstander geen enkele kans meer en werd het volle punt binnengehaald.
Geurt Gijssen aan bord 2 had ook een relatief makkelijk avond. Tegen zijn tegenstander Ton Biemans kwam een Konings-Indische partij op het bord. In een ingewikkeld middenspel bleek Geurt de theorie toch iets beter te kennen dan Ton. Geurt had het loperpaar, stond positioneel beter en had zicht op pionwinst. Waarschijnlijk door deze opgehoogde druk blunderde zijn tegenstander en gaf een toren weg. Toen was het na een paar zetten afgelopen en was de winst voor SMB binnen.
Pieter van Groenestijn aan bord 1. Qua materiaal ging het hier redelijk lang gelijk op. Toen ik rond de klok van 22.30 uur naar de partij ging kijken zette Pieter net een grote afruilactie in gang. De dames en alle torens werden geruild en Pieter won door deze actie een pion. Overbleef een pionneneindspel waarbij Pieter een loper en zijn tegenstander Rob Boesten een paard ter ondersteuning had. Pieter zijn koning stond ook veel beter en actiever dan die van Rob. Samen met de pion voorsprong was dat een prima uitgangspositie om het naar winst af te wikkelen. Aldus geschiedde.
Einduitslag: Mook 2 - SMB 4 0.5-5.5. Na 4 externe wedstrijden staat SMB met 8 matchpunten fier bovenaan in de OSBO competitie 3H en met een verbluffend aantal bordpunten van 20. Scores die de titelkandidatuur onderstrepen.
Frans Drummen
|
|
