Donderdag 17 maart speelde SMB 5 tegen ASV 8 voor de OSBO-competitie. Het was voor ons een uitwedstrijd en met twee auto's vol gemotiveerde schakers (Paul van Deemen, Marinus Mulders, Henk Brouwer, Jan Aalbers, Dolf Hofs en ondergetekende) vertrokken we richting Arnhem. Daar aangekomen werden we door de voorzitter van ASV hartelijk welkom geheten en gingen we welgemoed van start op de borden. Ik maak een kort verslag van de speelavond, want ik heb er een kater aan overgehouden. Eigenlijk zou ik het verslag voor ons simpel kunnen samenvatten met de volgende regel: "Het liep van geen kanten."
|
|
|
Paul aan bord 4 kwam al snel een stuk achter en zijn tegenstander Hub Kusters was hem steeds een tempozet voor als het om belangrijke schaakkeuzes ging. Met als gevolg dat Paul steeds achter de feiten aanliep en pionnetjes en positie verloor en vervolgens ook de partij. Het was vanaf het begin van de partij een kansloze missie, zei hij zelf.
Dolf Hofs aan bord 6 had ook een moeilijke avond. Zijn koningsstelling kwam onder vuur en de beschermende pionnen voor de koning brokkelden af. Hij kwam ook vrij snel een pion achter. Wel pareerde Dolf de aanval in eerste instantie nog wel aardig, hij posteerde een paard op een sterk veld en de koningsaanval van zijn tegenstander Oscar Mercan Cano stokte. Naarmate de partij vorderde kwamen er echter nieuwe, vooral positionele problemen en dreigingen voor Dolf en hij moest op een gegeven moment de kwaliteit geven. Zijn verdediging sloot niet meer en niet lang daarna gaf hij terecht op.
Henk Brouwer op bord drie had aan het eind van de avond de pee in. Het was beslist niet zijn avond. Hij vatte zijn partij kernachtig en bitter samen met de slogan "zwaar klote". Henk vertelde verder dat er twijfel in zijn spel zat, dat hij afweek van normale gezonde zetten, misschien ook enigszins geïntimideerd door het goede spel van zijn tegenstander Woller Wong waardoor hij een deuk kreeg in zijn zelfvertrouwen en dat is natuurlijk meestal fataal bij een schaakpartij. Op de terugreis van Arnhem naar Nijmegen heeft Henk tot Elst op zichzelf zitten mopperen en van Elst tot eindpunt 't Hert op het schaakspel in het algemeen dat je er voortdurend aan herinnert dat je er niks van bakt. Troostende woorden van Marinus en ondergetekende in de auto hebben hopelijk effect naar de toekomst en geven misschien kans dat Henk alsnog behouden blijft voor het schaken.
Marinus aan bord 2 was wat milder en laconieker in zijn oordeel over zijn partij: "De hele tijd was het goed gegaan, behalve bij de laatste zet." Bij doorvragen bleek dat hij de hele avond gelijkwaardig had gestaan maar plots een paard in het eindspel verloor door een onnozele penning die hij over het hoofd had gezien. Drie uur best goed spelen en dat door 1 zet de partij "weggeven". Jammer, jammer.
Jan Aalbers aan bord 1 vertelde dat hij de hele avond minder had gestaan, hij kon af en toe een "beetje rommelen op het bord". Jan duidde dit statement met de woorden: "Vanuit een waardeloze stelling toch nog het beste ervan zien te maken via tactisch tegenspelen en mit rücksichtsloze Angriffen de tegenstander verwarren." Dat lukte nog aardig ook. Jan bood remise aan op de 20e zet, met ieder nog ongeveer 18 minuten op de klok. Zijn tegenstander Bob Kooy accepteerde dit aanbod, ook al omdat ze als team al dik gewonnen hadden.
Ikzelf was lang bezig aan bord 5. Tot 23.30 uur. Een wat langere uitleg van de partij deze keer omdat er toch wel leuke verwikkelingen in zaten. In een Siciliaanse partij waar ik wit had ging het lang gelijk op. De vlam sloeg in de pan toe we beiden in het midden/eindspel met de f-pionnen oprukten. Een heel wankel evenwicht ontstond op het bord. Mijn tegenstander Lion de Kok rukte op met zijn g-pion en bedreigde daarmee mijn toren. Na lang wikken en wegen besloot ik deze toren te offeren tegen een loper. Deze laatste bestreek een ontsnappingsveld voor mijn koning (er was een matdreiging) en ik denk dat het offer juist was, want er ontspon zich nog een mooi gevecht. Ik had het loperpaar en mijn tegenstander toren en loper. Mijn lopers en mijn intacte pionnenstructuur hielden de toren, loper en koning op afstand. Mijn tegenstander had nog iets van 5 minuten op de klok en ik 20. Bovendien wist ik een pion te winnen. Ik schatte in dat remise er in zat. Ik geeft hierbij een diagram na de 46e zet van zwart.
| Frans Drummen - Lion de Kok |
| |
|
Ik speelde op de 47e zet Lg5. Niet echt een foute zet denk ik, maar achteraf heb ik hier een veel sterkere aanval zet gemist, te weten c4-c5. Een logische en voor de hand liggende zet die ik waarschijnlijk in het vuur van het defensieve spel dat ik aan het spelen was niet intuïtief in beeld had. Had ik het gespeeld dan zou ik twee oprukkende pionnen krijgen ,goed geruggesteund door een loper. De computeranalyse achteraf gaf ook aan dat ik met deze zet zelfs een plus zou hebben gehad. Maar achteraf analyseren is altijd makkelijk. Niet gespeeld dus. De zetten die in de partij volgden waren 47... Kd6 48.Lf6?? (blunder, slotakkoord dat bij de avond past) 48... Tf8 en ik gaf op.
Diepe zucht. Eindstand: ASV 8 - SMB 5: 5.5-0.5 De laatste ronde moeten we een en ander goed maken (oproep aan Henk om zich te vermannen, hoop doet leven). Het is nu vrijdag, een dag na de gespeelde schaakstrijd. Ik ging nog even snel een boek kopen want het is Boekenweek en het Boekenweekgeschenk is toch altijd wel leuk om te hebben. In de boekwinkel een en ander gekocht, waaronder een dichtbundel van Rinske Kegel. Een dichtbundel met een leuke titel die het verlies van donderdag nu anders inkleurde. Zo kun je het ook zien dus. Titel: "Als ik win verlies ik mijn reputatie als verliezer"
Frans Drummen
|
|