Het kon. Het had gekund. Het had moeten kunnen. Het kon niet. Het had mooi kunnen zijn die laatste twee wedstrijden. Tegen K'waal trof Pieter de sterkste speler uit de 2e klasse (Mark Achterberg; rating 2119). Na 13 zetten was de stelling ongeveer in evenwicht. "Ik koos toen een verkeerd plan (dat is altijd slecht m.i., HG) en daar wist mijn tegenstander wel raad mee. De executie was snel maar pijnlijk."
Geurts' opening was een Nimzo-Indiër met 4.Dc2. "Een variant die ik zo'n 60 jaar geleden al speelde en die in het algemeen voor mij niet slecht uitpakte. Zo niet deze keer. Na een aantal stukken geruild te hebben dacht ik een aardige stelling te hebben, maar helaas, het was een stelling die op zand gebouwd bleek, hetgeen mijn tegenstander mij nogal hardhandig duidelijk maakte. Ik bleef zitten met een volledig onontwikkelde koningsvleugel en zag me genoodzaakt op de 22e zet op te geven. Alle complimenten voor mijn tegenstander."
Ons puntenkanon Jan K kon het ditmaal niet bolwerken en verloor. Rolf speelde een prima partij en won. Jaap maakte een degelijke remise, net als de teamleider. Jan S en zijn tegenstander hadden elkaar in een onwrikbare houdgreep. "Toen mijn tegenstander daarop mijn remiseaanbod weigerde, moest hij natuurlijk wel proberen een en ander los te wrikken. Niet alleen kostte dat veel tijd (terwijl mijn koning telkens van het ene been op het andere ging staan). Bovendien kwam zijn koning iets te dicht bij mijn hitsige paard. Na de massale afruil die volgde, restte een toreneindspel, waarbij ik bovendien een vrijpion had wiens promotie niet te verhinderen was."
Na een Siciliaan maakte Peter tussen de 13e en 18e zet een paar foutjes die twee pionnen kostten. "Daarna had de partij een wat merkwaardig verloop: ik had een materiaalachterstand maar mijn kansen stegen toch omdat mijn tegenstander steeds meer in tijdnood raakte. De partij werd echter beslist door een incident op de 47e zet. Na 46.Lb5+ wilde ik gxh6 spelen maar overzag dat ik nog schaak stond. gxh6 was dus een onregelmatige zet. Mijn tegenstander riep de wedstrijdleider erbij. Geurt Gijssen kwam, na overleg met Eric de Ridder, melden dat mijn tegenstander in dit geval recht had op 2 minuten erbij. Hij had op dat moment 2.28 minuut op de klok (ik ongeveer 18 minuten). Met de 4.28 min had hij net genoeg tijd om zijn betere stelling winnend af te wikkelen. Een fout mijnerzijds maakte een toren/dame combinatie mogelijk die mat in 2 onvermijdelijk maakte. Dom die onregelmatige zet! Jammer!"
Maar nog was SMB 3 niet verloren. De laatste wedstrijd tegen PION 3 diende in elk geval gewonnen te worden. Als het kon met 6-2 dan waren we gered. Ervan uitgaande dat de Elster Toren zou verliezen, hetgeen ook gebeurde. We hoefden zelfs nog met een geringere marge te winnen indien UVS - naar verwachting - een overwinning zou boeken op De Cirkel. Het liep anders. UVS speelde gelijk tegen de Cirkel. Hoe voorspoedig onze wedstrijd ook begon: remises van Jaap en mij, overwinningen van Rolf, Pieter en Jan Kasteel: stand 4-1. Peter sleepte er door zijn formidabele vechtlust nog een remise uit: 4,5-1,5.
Het bleek niet genoeg. Op mijn advies (we moesten met 6-2 winnen) had Jan S een remise-aanbod afgeslagen. Mea culpa. In de eindfase raakte Jan zijn toren aan en moest ermee zetten, hetgeen tot verlies van zijn paard en van de partij leidde. Ditmaal kon zelfs Geurt het niet bolwerken. Eindstand: PION 3 - SMB 3: 3,5-4,5. Dit heeft degradatie tot gevolg. Niet voldoende bordpunten. Conclusie van dit seizoen: we hadden de zwaarste tegenstanders van alle 2e klassen, we horen wel degelijk thuis in de 2e klasse en we hebben achteraf allen hier en daar in elke wedstrijd van dit seizoen een half bordpuntje laten liggen, wat net genoeg had kunnen zijn om ons te handhaven. Nu dus: met kracht weer vooruit en op naar promotie!
Henny G
|
|