|
|
|
Engels Het Engels is genoemd naar de Engelse schaker Howard Staunton die deze zet speelde in zijn match tegen Saint-Amant in 1843 en in het eerste internationale schaaktoernooi in Londen in 1851. Pas in de 20e eeuw werd deze zet populair en het werd door Mikhail Botvinnik, Tigran Petrosian, Anatoly Karpov, Garry Kasparov en Viswanathan Anand gespeeld tijdens hun matches om het wereldkampioenschap. Het Engels staat bekend als een solide opening. Indien wit vervolgt met d2-d4, dan gaat het Engels over in het Damegambiet, Slavisch of Catalaans. Symmetrische variant De Symmetrische variant heeft een reputatie van saai met weinig winstkansen voor zwart. Echter als de symmetrie wordt verbroken verschijnt er een strategisch complexe stelling op het bord. Deze variant is één van zwarts meest betrouwbare antwoorden op het Engels. Dubbele fianchetto variant Garry Kasparov begon deze variant in de jaren 80 van de 20e eeuw te spelen, wat leidde tot een verhoogde populariteit. Later gingen ook Levon Aronian, Vladimir Kramnik en Alexander Grischuk deze variant spelen. Wit heeft ruimtevoordeel, maar de zwarte stelling is flexibel en moeilijk te slechten. Na 13.Lh6 verlies wit de pion op c4. Terwijl zwart afwacht maakt hij de weg vrij voor de dame. 14... Da8? 15.Lxd7 Txd7 16.Pa4 14... Te8 15.g4 en wit heeft het initiatief. Na 15.Lh6 b5! heeft zwart goed tegenspel omdat twee keer slaan op b5 een stuk kost vanwege 17... Txc1 en 18... Lxf3. Zwart wil het paard naar e8 spelen zonder dat hij pion e7 verliest. 16.Txd6 Txc4 17.Txd7 Txc3 Zwart heeft een zwakke pion op d6 en zijn paard staat passief op e8. Echter staat zijn koning veilig en kan hij met bb-b5 tegenspel krijgen op de damevleugel. |