|
|
|
|
SMB 2 beleeft zinderende ontknoping in Wageningen
vrijdag 9 februari 2024 |
 |
|
|
Na de eerste ronde van de interne competitie op 6 februari, kon een groot deel van SMB 2 de avond erna weer aan de bak. Op naar Wageningen 2! Met evenveel wedstrijd- en bordpunten voor beide clubs op zak, beloofde het een spannende avond te worden. We stapten vol goede moed in de auto, want vier van de zes spelers (Wilbert, Lucas en Jeroen als vaste teamleden + Luc als invaller) schaakten dinsdag nog 3,5 punt bij elkaar. Zou deze uitstekende vorm meegenomen worden naar directe concurrent Wageningen? En hoe zouden invaller Youp en teamcaptain Paul het ervan afbrengen?
 |
|
 |
Het eerste resultaat van de avond kwam op bord 6. Paul speelde daar met zwart tegen Rinus van der Molen. Zelf heb ik niet veel meegekregen van deze partij, maar ik zag Paul het in het eindspel met zijn twee torens opboksen tegen een toren en dame. Onbegonnen werk, vandaar dat Paul teleurgesteld moest afdruipen. Later op de avond hoorde ik hem zeggen dat hij niet lekker uit de opening was gekomen. Jammer. Door naar bord 5, waar Wilbert plaats had genomen. Wilbert zelf aan het woord over zijn partij. ''Met wit op bord 5 zat ik wellicht op de beste plek om een punt te halen. Mijn tegenstander (Gert de Leeuw) was duidelijk op remise uit. Mijn enige kans zijn pionnenlijn te doorbreken, liet ik schieten door in deze stelling Pxh5 niet te zien. Helaas moest ik toen remise accepteren."
Ai, 1,5-0,5 achter, maar nog geen man overboord. Toch?
Invaller Youp speelde op bord 4 tegen Eric van Mullekom. Ook deze partij heb ik niet echt kunnen volgen, maar op enig moment stond Youp twee pionnen achter en was de partij volgens mij niet meer te redden. Omdat Youp met mij terug naar Nijmegen reed, heb ik nog wel vernomen wat er niet zo goed ging. Er kwam een onbekende variant van een voor Youp wel bekende opening op het bord. Ook hier had dus meer ingezeten. Nu begon de avond toch wel erg vervelend te worden, want met een tussenstand van 2,5-0,5 moesten er louter overwinningen geboekt worden aan de eerste drie borden om nog met de volle buit uit Wageningen te vertrekken.
Zelf zat ik aan bord 3, waar Rijk Timmer mijn tegenstander was. Ik kwam redelijk uit de opening, maar vergaloppeerde me toen ik met een handigheidje een pionnetje dacht te winnen. De combinatie die hierop volgde, zorgde ervoor dat ik een paard en loper miste, en Zwart een toren en een pion. Op zich geen ramp, maar de rest van de partij had ik het ontzettend moeilijk. Rijk speelde sterk en leek niks weg te geven. Daarom zag ik mijn kansen op een goed resultaat langzaam wegebben. Toch bleef ik zoeken naar trucjes, vervelende schaakjes en andere manieren om de partij nog om te draaien. Toen ik na bijna vijftig zetten eigenlijk alle hoop wel had verloren, was daar het "Wonder van Wageningen". Zwart blunderde pardoes een stuk door een penning en gaf gelijk op! Zo waren we dus weer terug in de wedstrijd. Er waren nu nog twee partijen bezig: die van Luc en Lucas. Hun partijen heb ik gedurende de avond wat beter kunnen volgen. Voor mijn gevoel stond Luc op het moment dat ik de winst cadeau kreeg gewonnen, en had Lucas toen ook het betere van het spel.
Luc was de volgende die klaar was. Op bord 2 speelde onze "vaste invaller" met zwart tegen Koen Uitdehaag. Een verslag van Luc: "Het spel opende met een transpositie naar het Caro-Kann. Al snel in de opening werd het heel tactisch, maar Koen besloot om de complicaties te vermijden, waardoor ik een pion voor kwam te staan. Ik moest alleen nog het probleem van mijn onveilige koning en ongemakkelijke toren oplossen; ik kon namelijk niet meer rokeren. Maar doordat Koen de urgentie net niet genoeg voelde en zich zorgen maakte om niet nóg een pion te verliezen, kreeg ik uiteindelijk al mijn stukken ontwikkeld en kon ik zo de druk verder opvoeren. Daardoor won ik een tweede pion en vervolgens de partij." Toen stond het 2,5-2,5, kon het nog alle kanten op en waren alle ogen gericht op de partij van Lucas.
Tijd om de hoofdrolspeler van de avond aan het woord te laten: "Mijn partij met wit tegen Marius Bolck was spannend van begin tot eind. Er kwam een Wolgagambiet op het bord en kort na de opening kwam de zwarte dame in moeilijkheden. Ze kon ontsnappen, maar ik won wel wat tempi die ik gebruikte om een koningsaanval te starten. Zijn koningsstelling kwam open, maar ik leverde op de damevleugel een stuk in. De compensatie bleek echter zo ruim dat hij het stuk moest teruggeven, waarna we in een toreneindspel belandden met een pion meer voor mij. Vlak nadat dit eindspel ontstond, bleek dat mijn klok te weinig increment toevoegde. Hierdoor kwam de partij even stil kwam te liggen, maar nadat dit euvel was verholpen, konden we verder. Het eindspel speelde ik goed uit, op één moment van wederzijdse schaakblindheid na. Ik bereikte een stelling met koning en toren voor mij tegen koning en pion voor hem, maar zijn pion bleek simpel af te stoppen. Zo kon ik na een zeer enerverende schaakavond om klokslag twaalf uur de matchpunten veiligstellen."
Toeval of niet, maar de wedstrijden eindigden op die prachtige schaakavond in volgorde (bord 6 was als eerste klaar, gevolgd door 5, 4 etc.). En om het nog frappanter te maken: de 3,5 punten die we als team binnen hebben gesleept, werden door exact dezelfde spelers behaald als dinsdag op de club. Waardoor het antwoord op de vraag of de uitstekende vorm van SMB werd meegenomen naar Wageningen, volmondig met "ja" beantwoord kan worden. Al was het nog wel flink nagelbijten.
Eindstand: Wageningen 2 - SMB 2 2½-3½
Verslag: Jeroen Timmermans
|
|
|
| |
|
|
