|
|
|
|
Tweede zege op rij voor veteranenteam!
door Pieter van Groenestijn, maandag 17 oktober 2016 |
|
|
|
SMB 3 is het nieuwe seizoen begonnen, zoals de vorige jaargang werd afgesloten: met een overtuigende zege. In Zevenaar werd het op rating als twee geplaatste team op een 2-4 nederlaag getrakteerd.
Na de teleurstellende, doch niet geheel verrassende, degradatie uit de tweede klasse, bleef het veteranenteam grotendeels intact. Jan Schillings had al aangegeven extern te stoppen en Jan Kasteel is nog jong en ambitieus. Laatstgenoemde vond passend emplooi in SMB 2. Verder kon extern wedstrijdeider Alexander Greefhorst de vertrouwde zes namen opgeven aan de OSBO en bleef Henny Goverde aan als teamleider. Onze aanvoerder hoefde vorige jaar over het gehele seizoen maar één enkele keer een beroep te doen op een invaller, maar in de eerste ronde kon al direct Peter Groenewald niet meespelen. Na ongetwijfeld keiharde onderhandelingen bleek Jan Aalbers niet alleen bereid mee te spelen, maar ook om te rijden. Dat was een gouden greep!
Na de traditionele "teamchinees" de week voorafgaand aan de wedstrijd, stonden we allemaal op scherp. We kwamen dan ook goed uit de startblokken en legden daarmee een stevig fundament voor de uiteindelijke zege. Rolf deed als eerste goede zaken. "Ik speelde met zwart tegen Jeroen van de Poel aan bord 2. De opening was duidelijk voor mij, want mijn tegenstander blunderde een stuk weg op de 6e zet." Ook aan de witborden ging het crescendo. Jaap had op zeer instructieve wijze het vrij zwakke openingsspel van zijn tegenstander aangepakt. Een prachtig pionnencentrum werd ondersteund door alle andere stukken.
Zelf had ik op het eerste bord ook twee pionnen in het centrum en omdat mijn tegenstander de gouden regels enigszins schond was hij genoodzaakt al op de 12e zet een pion te geven, om zijn koning in veiligheid te brengen. Weliswaar leverde mij dat een geïsoleerde dubbelpion op, maar het voordeel was toch aanzienlijk. Geurt had met wit een klein plusje en Henny leek met zwart weinig problemen te kennen. Jan leek aan het staartbord ietsje minder te staan, omdat zijn tegenstander Yannick te Pest zijn stukken rustig naar de koningsvleugel dirigeerde om daar tot aanval te komen. Onze invaller gaf echter geen krimp en met het fantastische en zeker niet voor de hand liggende Pg8!! wist hij het initiatief over te nemen.
Geurt kreeg een remiseaanbod en dat was toch eigenlijk wel verrassend. De partij was dan weliswaar in evenwicht, op de andere borden hadden we een duidelijk overwicht. Ons prominent (team)lid zelf hierover: "Ik heb grote moeite om mij te concentreren op een schaakpartij. Daardoor gebruik ik zeer veel bedenktijd; zo ook in mijn partij tegen Zevenaar 3. Voor de eerste 10 zetten gebruikte ik meer dan 50 minuten bedenktijd. Toen mijn tegenstander mij op de elfde zet remise aanbood, heb ik dit na consultatie van onze zeer gewaardeerde captain aanvaard." Als vanzelfsprekend nam hij daarvoor eerst een kijkje bij de andere borden (daar kunnen wat oud SMB-teamgenoten van mij uit een verder verleden nog wat van leren). De eerste uitslag was binnen: 0,5-0,5.
Jaap scheurde enthousiast met zijn d-pion naar voren. Dat leek mij wat aan de vroege kant, maar dat zal ik wel verkeerd gezien hebben. Tegenstander Doornebal blunderde korte tijd later een stuk weg (0,5-1,5). Henny was intussen in de verdrukking geraakt en kon slechts met een dame offer tegen toren en loper (tijdelijk) overeind blijven. Ik bouwde mijn voordeel langzaam uit en liet mijn tegenstander kansloos (0,5-2,5). Bij Jan was de stelling inmiddels dichtgeschoven en leek het enige gevaar een gebrek aan tijd. Gezien de nog altijd riante positie van Rolf bood hij remise aan en dat kon met goed fatsoen niet worden geweigerd. Zijn tegenstander beschikte hier over en zo stonden we met 1-3 voor.
Henny kon het helaas niet bolwerken. Toen ik hem een paar dagen later vertelde dat ik van zijn partij niet veel had meegekregen zei hij: "Ik ook niet!" Dus moet ik het er bij laten dat de materiele plus overtuigend door zijn tegenstander werd verzilverd (2-3). Nu was alleen Rolf nog bezig, nota bene degene die als eerste gewonnen stond. Hijzelf hierover: "In plaats van op te geven, ging hij lang nadenken en liet hij vooral zijn klok lopen. Door veel te behoudend passief spel van mijn kant (ik probeerde vooral de dames te ruilen), sleepte de partij zich lange voort, totdat wit via een leuke combinatie een tweede pion kon incasseren. De verdediging van mijn verzwakte koningsstelling ging mij niet goed af, want ik verloor zowaar nog een pion. Ondertussen was ik ook steeds meer tijd gaan gebruiken, en konden we samen gaan vluggeren. Het werd een spannend eindspel waarin ik gelukkig alert genoeg was om het voordeel van het extra stuk te benutten." Hij deed dat door eerst dames te ruilen en vervolgens een eindspel, met ieder een toren en vier pionnen en voor Rolf een extra paard, de koning te centraliseren. Een vrije d-pion maakte aan alle onzekerheid een einde: 2-4!
1. Tonie Claessen - Pieter (w) 0-1 2. Jeroen van der Poel - Rolf 0-1 3. Daan Wijnholts - Geurt remise 4. Marijn Freriks - Henny Goverde 1-0 5. Rion Doornebal - Jaap 0-1 6. Yannick te Pest - Jan remise
|
|
|
| |
|
|