|
|
|
|
Enerverende wedstrijd
maandag 14 november 2016 |
 |
|
|
Op vrijdag de elfde van de elfde speelde SMB 3 een thuiswedstrijd in Arnhem tegen een jeugdteam van De Toren. Na een snelle winst van Jaap (heb ik niet zo goed kunnen bekijken) volgde een nederlaag van Peter. Peter kwam goed uit de opening, maar had vervolgens geen goed plan. Zijn tegenstander veroverde nog een pion en even later moest Peter zijn toren geven om een promotie te voorkomen. In een eindspel van koning plus twee pionnen (Peter) tegen koning plus twee pionnen plus toren had Peter nog via zijn verre pion op e7 remise kunnen forceren, maar zag de combinatie niet. Jammer: 1-1.
Ikzelf kwam niet slecht (dit betekent geenszins goed) uit de opening en belandde in een loper en paard eindspel met nog de nodige pionnen aan beide zijden. Toch kon ik het niet bolwerken, mijn tegenstander buitte een positioneel beter stelling goed uit en het ging van kwaad tot erger met mij. Uiteindelijk verloor ik het gevecht: 1-2.
Dat zag er somber uit aangezien Rolf vanuit de opening in een ruïne terecht was gekomen. Maar lichtpuntje, Geurt stond een pion voor in een klassiek Damegambiet en dat betekent voor mij dat hij gaat winnen. Bij Hans lag de zaak wat gecompliceerder. Dat was te ingewikkeld voor mij om daar een goed oordeel over te hebben.
Als teamleider zat ik maar wat voor me uit te staren, ik had het weer verknald. 0 uit 2. Kan dat slechter? Ik ga maar een Halmaspel aan Sint Nicolaas en Zwarte Piet vragen. Nee, dat schaken dat wordt niks meer.
Ik hoorde wat commotie achter me en rende naar het bord van Rolf. Hij stond glad gewonnen. Kijk, aan zulke spelers heb je wat! Een loper vóór en verder allebei nog een toren en wat pionnen. Toen ook de torens verdwenen waren wikkelde Rolf ondanks goed tegenspel van zijn jonge opponent af naar een mooie winst. 2-2.
Het kon nog, ja zelfs het werd waarschijnlijk een overwinning. Al moet je dit soort gedachtes verre van je houden, want jawel hoor, Geurt zag het even niet, deed de 2e zet in een afruilcombinatie in plaats van de 1e. Een euvel dat regelmatig voorkomt weet ik uit eigen ervaring. Het leverde Geurt een kwaliteitsverlies op en omdat een ongeluk nooit alleen komt verloor hij ook nog een pion. Er resteerde een eindspel met 2 paarden en 1 pion voor Geurt tegen een toren. Normaliter een remise. Moet ik doorspelen vroeg Geurt. Ja zei ik. Hans had namelijk net een klein bokje geschoten: dameverlies. En dat nadat hij - zo bleek uit een thuisanalyse - een stukwinst gemist had. 2-3.
Alles uit de kast Geurt! En dat deed ie. Even later was er wat drukte over een onreglementaire zet. Zijn tegenstander stond schaak en speelde een zet die het schaak niet ophief. Twee minuten erbij voor Geurt. Altijd goed in een tijdnoodfase. Een paar zetten later kon Geurt een vork geven en won de toren. Einduitslag 3-3. Conclusie: er had meer en minder in gezeten.
Henny Goverde
|
|
|
| |
|
|
