|
|
|
|
En Passant 5
vrijdag 17 februari 2017 |
 |
|
|
"Magnus, naar die film moet je gaan," zei mijn vrouw, "Dat is echt iets voor jou en je schaakgedoe." Denk dat ze het ongeveer zo tegen mij gezegd heeft. Ik heb het anders gehoord. Ik heb de gedachte opgevat, dat ze heeft bedoeld, die Magnus kan tenminste schaken. Soms denk ik dat ze bedoelt: je kunt beter een cursus punniken doen bij 't Hert in plaats van dat schaken. Bij punniken kun je een mooi wollen pijpje maken en dat rond draaien en dan is het ineens een fleurige onderzetter. Van het schaken kom ik vaak terug met het huilen nader dat het lachen. Soms duurt het twee, drie dagen voordat ik het leven weer enigszins draaglijk vind.
Maar goed ik ga toch naar de film, ben daar mooi op tijd. En ik zit op een hele mooie plek boven in de zaal midden in de rij. Verder is er niemand. Kijk helemaal alleen naar de voorfilmpjes en reclame. Als de film begint komt er nog een wat oudere morsige man een paar rijen voor me zitten. Hij kijkt me aan en ik zie hem denken: "O daar boven zit ook zo'n type als ik." Ik kan in een impuls een zwaaibeweging niet onderdrukken. Zwaai maar hou, vanuit lafheid of sociaal wenselijk gedrag, mijn hand laag. Net onder de stoel voor me hoop ik. Anders kan die man gedacht hebben die is nog gekker dan ik.
We hebben stil naar de film zitten kijken. De film is goed. Geeft een mooi beeld van schaken vanuit databases, schaken vanuit creativiteit. Schaken en het lijden, als het niet loopt zoals je wil. Magnus leest een Donald Duckje om weer de oude te worden. Denk dat ik een abonnement op de Okki ga nemen.
Henk
|
|
|
| |
|
|
