Het kan nog alle kanten op

verslag van UVS 1 - SMB 2 op 14 januari 2019, maandag 21 januari 2019
In de 4e ronde op maandag 14 januari dienden onze eerste plaats te verdedigen en wel tegen plaatsgenoot UVS. Het eerste uur verliep nog redelijk zonder bloedvergieten met uitzondering van Rolf die er weer eens een gambiet tegenaan gooide. De NPC zag Eric wat onder druk staan evenals Valentijn, al moet ik in een adem zeggen dat zo'n simpele NPC dat natuurlijk niet kan beoordelen. Hetgeen overigens wel van hem verlangd wordt.

Na tienen begon zich toch een en ander af te tekenen: Rolf stond optisch gewonnen, Huub stond onder zware druk, Thom stond een kwaliteit achter, Geurt stond redelijk, Eric stond gelijk, Désiré stond niet echt lekker, Valentijn stond goed en Peter had een licht initiatief. Al met al was er nog weinig van te zeggen.

Hierna begonnen de resultaten binnen te stromen: het eerst was Eric klaar om 22.15 uur: "Ik speelde opnieuw tegen Dennis van den Bergh, van wie ik vorige maand in de KNSB-competitie nog had gewonnen. Hij koos voor de afruilvariant van de Caro-Kann, wat er gevaarlijk uitziet voor Zwart als je het niet kent. Gelukkig kende ik het wel en had ik na de opening een klein voordeeltje. Toen Dennis de dames ruilde en tegelijkertijd remise aanbood, zag ik geen reden om te weigeren (na overleg met onze teamleider)."

Een half uur later kwam de volgende uitslag binnengerold, en dat was geen leuke: Geurt gaf op: "Ik speelde de Ruilvariant van het Orthodoxe Damegambiet en speelde, zoals mij tegenwoordig vaker overkomt, vrij besluiteloos, waardoor ik al gauw slechter kwam te staan. Mijn tegenstander handelde zeer adequaat en wist de partij dan ook vrij gemakkelijk verdiend te winnen." We stonden ineens achter.

Gelukkig maakte Rolf, die al anderhalf uur gewonnen stond gelijk: "Ik speelde aan het 6e bord met zwart tegen Ismail Jamshedy. Na een mislukte opening keek ik al binnen tien zetten tegen een geruïneerde stelling aan. Gelukkig legde mijn tegenstander mij geen strobreed in de weg om de dames te ruilen en daarna mijn passieve stukken tot leven te wekken. Ik kreeg zowaar een sterke aanval op de koningsstelling, maar overzag een fraaie combinatie (met een tijdelijk torenoffer) om de partij snel te beslissen. In plaats daarvan won ik drie pionnen en later nog een vierde. Dat was dus één pionnetje teveel, want mijn tegenstander riposteerde met een sluwe zet die mij een kwaliteit kostte; het slaan van de toren was goed te horen voor iedereen - een hol ketsend geluid. Ik verzoende me met de gedachte dat we nog een lange schaakavond voor de boeg hadden, maar dat gebeurde niet. Wit positioneerde zijn torens namelijk niet zo handig (met een zwart paard in de nabijheid), waardoor ik meteen een kwaliteit terug kon winnen. Wit speelde wat lang door, waarschijnlijk hopende op (nog) een fout van mij, maar het toreneindspel met drie pionnen meer was zelfs voor mij niet moeilijk."

Een kwartier later gaf Désiré op. Als gevolg van een onnauwkeurigheid bereikte Désiré met wit niets in de opening. Er ontstond een complexe stelling met wederzijdse kansen. Désiré greep mis, toen zwart met een stukoffer dreigde en hij verloor dame en pion tegen toren en paard. Hij had overzien dat het stukoffer hoogstens eeuwig schaak kon opleveren. Nu restte zwart een technische klus die hij bekwaam afmaakte (0-1). We stonden weer achter: 2,5-1,5.

Het werd nog erger: Valentijn liet zich de kaas van het brood eten in de vorm van een binnengedrongen toren. Ontzettend jammer: hij moest opgeven en stonden we met 3,5-1,5 achter. Maar er was nog hoop: Peter stond gewonnen en Huub en Thom vochten prachtig terug: het kon nog. Het bleek niet (meer) te kunnen: in gewonnen positie had Peter een "black-out" en verloor zijn dame. "Moet ik nu echt een verslagje schrijven? (Ja Peter dit moet, het hoort bij het schaken, HG.) Lange tijd was het vechten voor een voordeeltje. Dat lukte uiteindelijk waarna ik ook nog een stuk voorkwam. Een klein bijkomend probleem dat de tijd beperkt was. En toen... toen gaf ik pardoes mijn dame weg en was het uit!!!!" De wedstrijd was nu verloren. Maar we zijn vol mededogen met onze dierbare schaakvriend. Kop op!

De laatste twee partijen lieten zien wat vechten in het schaken kan betekenen. Beide partijen werden in winst omgezet. Het relaas van Thom: "De vorige wedstrijd tegen ASV 3 kreeg ik als zwart de voor wit erg veilige variant 1.e4, c5 2.c3 voorgeschoteld waarin niet veel passeerde (remise). Nu met wit, opende ik met 1.d4 hopende op een interessante partij en dat werd het! Mijn tegenstander koos het Hollands, Leningrad-variant. Na 5 minuten reflecteren vond ik het stormen met h4, gezien mijn non-ervaring, te riskant en koos een klassieke positionele set-up. Dit ging niet goed en ik verloor een kwaliteit. Tot mijn geluk profiteerde mijn tegenstander niet optimaal en kreeg ik goed tegenspel, dankzij een sterk paard op d5 en de onveilige zwarte koning. Na een spannend middenspel kwam een eindspel op het bord waarbij het me lukte, geholpen door wederzijdse tijdnood, met kwiek spel het volle punt binnen te slepen!"

Ook met Huub bleek het goed af te lopen: "Mijn tegenstander Wim de Jong speelde vanuit de opening met wit zeer direct op koningsaanval. Ik probeerde mijn stukken naar logische velden te ontwikkelen en hoopte met de paardzet naar e4 het gevaar te neutraliseren. Dat lukte, maar de stelling bleef moeilijk omdat de bevrijdende manoeuvre overging in een passieve stelling. De tegenstander hield zijn aanval gaande terwijl ik dan toch ten lange leste enig tegenspel vond op de damevleugel met open torenlijnen. In wederzijdse tijdnood sloeg de partij om, een tactische vergissing van de UVS'er gaf mijn stukken plots alle ruimte en dat besloot ik te benutten om de partij, enigszins onverdiend, te beslissen in mijn voordeel."

Eindstand UVS 1- SMB 2: 4,5-3,5. Het kan nu voor het team - we staan nu 3e en 1 matchpunt achter Ede 1 - in 1D nog alle kanten op: zowel promotie als degradatie zijn nog mogelijk. Volgende wedstrijd tegen de nr 2 Velp 1.

Henny Goverde