|
|
|
|
Goed, maar niet goed genoeg
maandag 14 oktober 2019 |
 |
|
|
De externe SOS competitie is weer gestart. SMB 3 begon vrijdag 11 oktober tegen Velp 2. Ons team speelt in de derde klasse, 3E. De teamsamenstelling was iets gewijzigd ten opzichte van vorig jaar. Bart Stroucken speelt dit jaar even niet en in zijn plaats treedt nu Lucas de Jong. In principe is de vaste basisopstelling, in volgorde van bordranking, als volgt:
1. Valentijn Phijffer
2. Lucas de Jong
3. Frans Drummen
4. Peter Groenewald
5. Marinus Mulders
6. Paul van Deemen (teamleider)
7. Eline Koch
8. Erik Kastermans
Deze eerste wedstrijd was Lucas verhinderd en in zijn plaats viel Wilbert van Ham in. Vol goede moed traden we aan te Velp. Op de SOS-website hadden we weliswaar gezien dat de individuele spelers van Velp gemiddeld 100 ratingpunten meer hadden dan onze spelers maar de motivatie en het zelfvertrouwen bij SMB 3 (gemeten aan de gesprekken in de auto op weg naar Velp) was hoog en rating zegt lang niet alles.
We begonnen ook lang niet slecht. Zelfs goed. Na ongeveer een uur spelen viel de eerste beslissing. Remise bij mijn bord. Ik speelde tegen Wim Louwman en kwam goed uit de opening. Mijn licht initiatief doofde echter uit toen er een grote stukkenruil plaatsvond. Op het bord bleven de koningen en torens over met ieder een strook pionnen tegenover elkaar op het bord. Een muurvaste klontering van stukken. Als spelers konden (durfden?) we geen van beiden een misschien fatale pionopstoot te doen. Remise was voor ons beiden voor de hand liggend en acceptabel.
Vlak daarna wist Marinus een mooie winst binnen te halen. In het begin leek het daar helemaal niet op. Ik geef hier zijn commentaar. "Ik speelde tegen Walter Manschot. Al vroeg in de opening verloor ik twee pionnen waardoor er al een flinke druk op mijn schaakpositie kwam. Maar ik kon een en ander pareren en mijn tegenstander moest daardoor zijn stelling omgooien en daar ging veel tijd in zitten. Zo kon ik de druk bij Walter plaatsen. Volgens maakte hij een foutje door zijn koning knel te zetten en hij kon deze niet verplaatsen. Op dat moment wist ik ook niet goed wat ik moest doen als vervolg. Uiteindelijk heb remise voorgesteld waar ik geen antwoord op kreeg. Met nog wat heen en weer te schuiven kreeg ik plots een mooie aanval op zijn dame die hij niet mocht verplaatsen anders was het gelijk mat. Walter kon nog wel schaakjes geven met zijn paard en toren die ik kon ontwijken. Waardoor Walter opgaf."
Vervolgens konden we genieten van het spel van Eline. Zij overspeelde haar tegenstander Jan van Galen. Hier haar commentaar op de partij: "Nadat mijn paard op f5 kwam speelde hij Lf8 om zijn g-pion te verdedigen in plaats van te rokeren. Dat werd hem fataal. Ik ging vol in de aanval en na wat ontwikkelingen en ruilen hadden we allebei dame, twee torens en wat pionnen. Met dit verschil dat zijn torens niet actief stonden en zijn koning midden op het bord. Dit leidde tot een fraaie mataanval waarbij mijn dame en de torens de koning in de hoek dreven en mat zetten."
Dan de partij van Peter Groenewald tegen Lazlo van Kuijk. Een zeer enerverende partij om naar te kijken. In het middenspel kreeg Lazlo twee sterke pionnen op c en d-velden. Bovendien kreeg hij met zijn paard extra initiatief met druk op Peter's koningsstelling.
Peter wierp dame en loper naar voren om tegenoffensief te creëren. Helaas kwam hij eigenlijk steeds een zet te kort om het gevaar te keren. Zijn tegenstander promoveerde zijn centrumpion tot paard (om schaakdwang te creëren!) en gaf de genadeklap met een toren. Mat.
Aan bord 8 trof Erik Kastermans zijn tegenstander van vorig jaar, Julian van Kuijk, toen we ook tegen Velp speelden. Hierbij het verslag van Erik zelf: "We begonnen met de zelfde opening als vorig jaar, toen Julian nog in het 3e team van Velp speelde, d4, d5. Het ging met wat wisseling van zetten bijna helemaal zoals op 04-04-2018, bij de slotronde van het vorige seizoen. Vorig jaar verloor ik omdat ik een zet, waarbij ik dacht twee pionnen te winnen juist een stuk verloor. Verkeerd doorgerekend dus. Julian gebruikte nu meer tijd dan ik en misschien had ik dat ook moeten doen. Op de 10e zet hadden we beide kort gerokeerd en op de 20e zet begonnen we met afruilen. Ik stond toen al een pion achter en net als vorig jaar dacht ik dat het wel goed ging komen, door mijn toren achter een paard te zetten, te pinnen dus. Er dreigde voor beide dames verlies, echter Julian had daarbij nog een tussenschaakje paraat en toen was het einde van de partij. Weer niet goed opgelet."
(Bijzonder detail: In het 2e team van Velp spelen ook de vader van Julian en zijn twee broers, die tegen ons 3½-½ hebben gespeeld.)
Aan bord 1 was Valentijn gewikkeld in een complexe Siciliaanse partij tegen Vadim van Kuijk. Spannend om als toeschouwer te volgen. Veel onderlinge stukken die aangevallen werden en verdedigd moesten worden. Een lange partij met veel verwikkelingen. Typisch zo'n partij waar je met één zet de partij kunt winnen of verliezen. Zijn tegenstander uit Velp kreeg wel het initiatief, Valentijn wist in eerste instantie een en ander adequaat te verdedigen maar niet lang daarna kwam er een dodelijke tweepaardenaanval op zijn koning en was het uit.
Aan bord 2 was Wilbert in een taaie partij verwikkeld tegen Eric de Winter. Eric met een rating van ong.1700 favoriet. Daar merkte je echter de eerste twee uur van de partij weinig van. Wilbert hield keurig stand en de zaak in evenwicht. Aan het eind van de avond , tegen de klok van 23 uur, begon de partij te kantelen. Eric wist een pion te winnen . Toch hield Wilbert tegenkansen, met name vanwege een sterk gepositioneerd loperpaar en schaakdreiging met zijn dame. Hij kwam eigenlijk wel steeds net een zet tekort voor acute tegenstoten, net als bij de partij van Peter Groenewald. Toen Eric erin slaagde met zijn toren en dame de koningsstelling binnen te vallen was het niet meer te "keepen". Wilbert's koning werd in een matnet gedreven en moest zijn koning omleggen. Toch compliment voor zijn taaie tegenspel.
Aan bord 6 speelde Paul tegen André van Kuijk. Een partij die de hele avond een remise-achtinge uitstraling had. Na de verliespartijen van Wilbert, Erik en Peter hadden we als team, ongeacht de uitslag van Paul's partij, toch al verloren. Uiteindelijk kwam er een pionneneindspel en ruil op het bord die Paul een extra pion opleverde. Feitelijk een winstkans voor ons bij nauwkeurig spel (volgens de stuurlui/toeschouwers aan wal). Maar de avond was lang genoeg geweest en Paul zag ook geen winnende combinatie op het bord. Remise.
Eindstand: Velp 2 - SMB 3. 5-3. Met verlies kun je niet tevreden zijn, maar we hebben erg leuke partijen gezien (4 partijen mat in 1) en het was zeker geen walk-over van Velp 2. We zien met vertrouwen de volgende ronde tegemoet.
Frans Drummen
|
|
|
| |
|
|
