Op 14 november speelden we uit tegen het geduchte Koningswaal. Het zou weer een van die avonden worden die we liefst zouden vergeten, ware het niet dat een mooie zet ten tonele verscheen (zie de titel). Hierover straks meer.
Om even na negenen werd de eerste nul genoteerd. Jaap gaf op na stukverlies. Een half uurtje later kon Rolf een halfje scoren. Dit werd later gevolgd door mijzelf. In een tamelijk bloedeloze Franse partij met de Tarrasch variant moest ik behoedzaam manouvreren om de stand in evenwicht te houden. Dat lukte en na de nodige afruil ontstond een stand waar mijn tegenstander en ik weinig brood meer in zagen. Ook een remise dus; stand: 2-1 voor Koningswaal. Het zou een tijd duren voor we er nog een puntje bij konden sprokkelen.
Om kwart over tien legde Pieter het loodje: "Zoals iedere clubschaker weet zegt rating niet alles. Een rating zoals die van tegenstander FM Jermo Kooijmans (elo 2331), krijg je echter niet per ongeluk. Eigenlijk onbegrijpelijk dat zo'n sterke speler zich laat zien in de eerste klasse van de SOS-competitie. Het klasse verschil was (te) groot: ik werd weggespeeld." Dit was kort maar krachtig!
Om 23.00 uur was het Désiré die zijn koning om moest leggen: "Désiré beging aan het begin van een dame-loos middenspel een onnauwkeurigheid waardoor hij onder druk kwam te staan. Hij slaagde er niet in zich aan deze druk te ontworstelen, verloor materiaal en vervolgens ook de partij."
Lucas volgde spoedig: "Ik speelde tegen Marcel Lever die ik vijf jaar geleden op een toernooi weleens op remise had gehouden, en ook deze partij begon ik goed. Na een zet of 15 had ik het gevoel beter te staan dankzij ruimtevoordeel in het centrum. Marcel creëerde echter tegenspel en ik had er moeite mee om daar goed op te reageren. In opkomende tijdnood miste ik vervolgens een combinatie die hem een paar pionnen opleverde en mijn koningsstelling liet ruïneren. Dat ik vervolgens mijn loper in liet staan, was niet meer van belang aangezien de stelling toen al verloren was."
Ook Thom - meestal onze hoop in bange dagen - wist het dit keer niet te redden. Stand 6-1. Zouden we dan terug naar huis moeten gaan zonder overwinning?
Neen! In een combinatoir rijke partij wist Geurt het pad van de overwinning te vinden met als glansrijke zet 18.Da8xPh1. Geurt: "Mijn tegenstander raakte kort na de opening het spoor bijster, waardoor allerlei 'petites combinaisons' mogelijk waren. Dit resulteerde via winst van een pion, vervolgens een kwaliteit in een gemakkelijk te winnen eindspel."
Men kent het gezegde "een paard aan de rand is immer een schand". En hoewel een paard in een hoek nog redelijk vaak voorkomt (na inslaan op de voorlaatste rij) komt het weinig voor dat in het middenspel de witte dame op het veld a8 terecht komt. Dat de dame dan ook nog lange diagonaal ter beschikking heeft en het paard kan veroveren is zo zeldzaam dat ik dit als kop van dit verslag heb gekozen. Ik heb nog wat zitten Googlen, maar zo'n zet ben ik niet tegengekomen. Voor de liefhebbers is de stelling bijgevoegd.
Henny Goverde
|
|
