Dinsdag 5 april speelde SMB 2 tegen Velp 2 voor de SOS competitie (2e klasse). We traden aan in de vaste opstelling. Ik was het eerst klaar. In een Schotse opening kreeg ik het met zwart vanaf het begin moeilijk tegen Jan Stuut. Deze ontwikkelde zijn stukken beter en ikzelf was te optimistisch met een opstoot van mijn a- en b-pion. Daardoor verzwakte mijn stelling, er kwam teveel druk op de c-pion en overbelasting van de dame op de achterste lijn. Door een combinatie van stukken en afruil wist mijn Velpse tegenstander een pion te winnen. Mijn stelling die overbleef was niet geweldig maar 1 pion minder is meestal op te vangen. Toen ik echter door een onoplettendheid nog een pion verloor was ik eigenlijk kansloos in het toren-pionneneindspel. Ik hield het nog lang vol tot ongeveer de 60e zet maar toen was een pionpromotie van mijn tegenstander niet meer te voorkomen. Heb me voorgenomen de Schotse opening eens heel goed te gaan bestuderen.
Mijn teamgenoten namen snel revanche. Wilbert van Ham speelde op bord 4 tegen André van Kuyk. Hij had snel en overtuigend een betere stelling. De actievere stukken hadden het verschil snel kunnen maken, maar dat voordeel verdampte omdat Wilbert volgens eigen zeggen zijn mogelijkheden niet durfde te gebruiken. Pas toen zijn tegenstander iets probeerde te forceren ging het voor hem mis. Toen hij ook nog toestond zijn toren op te sluiten was de partij gespeeld.
Rolf van Geel aan bord 2 won ook. Ik heb de partij niet kunnen volgen, Rolf vertelde me in de barruimte aan het eind van de avond dat het geen hoogstaande of heroïsche partij was geweest. Ze waren de partij begonnen in een foute opstelling omdat het bord bij het begin verkeerd omlag. Dat merkten ze pas toen hun Koningsgambiet zich toch wel heel raar ontspon. Ze begonnen opnieuw toen de fout ontdekt werd. In de 2e versie van het toen begonnen Koningsgambiet beheerste Rolf de stelling beter. In de loop van de partij (geloof in tijdnood) kreeg Rolf een paard cadeau en toen was de winst binnen.
Zijn relaas: "Ik speelde met wit een aardige partij tegen Lazlo van Kuijk. Het begin was wat vreemd, want na de eerste twee zetten constateerden we dat het bord verkeerd stond. De gespiegelde Caro-Kann veranderde zo in een geweigerd koningsgambiet waarin ik gemakkelijk spel kreeg door wat passief spel van Zwart. Zwart ontwikkelde zijn stukken achter de linies in de hoop om na een opstoot in het midden zijn stelling te bevrijden. Dat lukt vrij aardig, zeker toen hij de kans kreeg op een paardoffer voor drie pionnen. Gelukkig durfde hij dat echter niet aan, waardoor het initiatief weer mijn kant opging. In een lastige stelling met een minuut op de klok overzag Lazlo dat ik een paard kon slaan."
De partij van Jan Aalbers aan bord 3 leverde ook weer een punt op. Jan vertelde me losjes dat de partij redelijk gemakkelijk gewonnen werd: "Na de eerste zet van wit (e4? of zoiets) konden we de partij opnieuw beginnen. Het bord en stukken bleken verkeerd opgesteld. Nadat de zaak in Jans tijd (1 minuut) werd hersteld bleek 'e4?' dus 'd4' te moeten zijn. Jan speelde een dubbelfianchetto (lopers op g7 en b7) kwam enigszins gedrongen te staan, maar kwam daar langzaamaan uit ook door na wits eerdere korte rochade, later 'gedwongen' zelf lang te rocheren. Toen dat zover was, offerde de tegenstander op d6 een paard voor een pion. Maar zijn bedoelde aanval bleek een misrekening. Plotseling hadden al zijn stukken het moeilijk. Jan ruimde de dekkingen daarvan op en kwam nog een stuk voor. Zijn afgedwongen afruilen zorgden voor een gewonnen stelling, die vlak voordat de vlag van zijn tegenstander viel (hulde daarvoor aan de tegenstander!) met behulp van twee paarden door een fraai mat in een overwinning eindigde. Onze tijdnood-rampspecialist in gewonnen stellingen loodste zo zijn winst binnen met nog 50 minuten op de klok, voorwaar nu een unicum, maar voor herhaling vatbaar."
Vlak daarna haalde Lucas het 4e punt binnen. Hier zijn relaas: "Ik speelde met zwart een interessante partij tegen Dries van Eijk. De complexe Engelse opening kostte veel tijd, zodat we op zet 10 allebei minder dan 1 uur op de klok hadden. Op de 14e zet lette hij even niet goed op waardoor hij een stuk weggaf. Zijn tegenstellingen stelden niet zoveel voor en toen die allemaal gepareerd waren kon ik het met een mooie slotzet afmaken. Hier speelde Dries 20.Lxg6? waarna ik de winst binnenhaalde met 20... Txe3 21.Txe3 Ld4. Na 22.Te1 of 22.Kf2 volgt er ook nog Pxc4 zodat Wit een volle toren achterkomt. Daarna gaf hij op."
Als laatste was Paul van Deemen aan bord 6 nog bezig. Materieel stond het hier lang gelijk. Paul kreeg initiatief met een ver opgerukte centrumpion. Hij slaagde erin deze te promoveren waardoor zijn tegenstander zijn toren ervoor moest offeren. Zijn tegenstander ook in acute tijdnood. Paul liet zich meeslepen met het zettempo van de Velpenaar waardoor hij plots, in compleet gewonnen stand, helaas pat toeliet. Even slikken. Gelukkig had het voor de matchpunten geen gevolg. We hadden de winst al binnen.
Eindstand SMB 2 tegen Velp 2: 4.5 - 1.5. Onze derde overwinning op rij. Aan het begin van het seizoen, op de algemene ledenvergadering van SMB, had ik de nodige scepsis geuit om ons team in te delen in de 2e klasse. In de 3e klasse deden we mee in de middenmoot en wisten nooit te promoveren. De 2e klasse leek me te sterk voor ons team. Nu draaien we mee in de middenmoot ervan. Komt dat door:
1) Verzwakking van de algemene sterkte van de 2e klasse (meer ex-derdeklasteams zijn hier ingeschoven)?
2) Beter spel van onszelf als team en individueel?
Ik vermoed dat beide factoren een rol spelen. Hoe dan ook, blij dat we aardig meedoen. Onze komende tegenstander ASV is gewaarschuwd.
Verslag Frans Drummen
|
|
