Dinsdag 6 december speelde SMB 2 tegen Theothorne 1 uit Dieren. In de SOS-competitie was dit onze 4e ronde. Met 1 overwinning en twee nederlagen bungelden we in de poulestand "iets onder het midden". Een winstpartij zou heel mooi zijn, een gelijkspel ook welkom want onze tegenstander had op papier ongeveer gemiddeld 150 ratingpunten meer. Een nederlaag zat er helaas in en dat eigenlijk al vroeg in de avond. Het werd een dikke nederlaag. Halverwege de avond stonden we al 3-0 achter.
Wilbert van Ham en Paul van Deemen moesten het hoofd buigen voor hun tegenstanders. Wilbert, die altijd uiterst trouw en secuur zijn partijanalyse voor het verslag aanlevert, liet deze keer verstek gaan, dus ik kan niets over zijn partij melden. Idem de partij van Jan Aalbers, deze ging ook verloren. De partij van Paul was gelopen toen hij in het vroege middenspel een stuk achterkwam en daardoor vrij snel daarna moest opgeven omdat het overwicht te groot werd.
Rolf van Geel speelde een heel interessante partij, al ging die helaas ook verloren. Deze keer van hem een uitvoerig verslag. Zie hieronder.
"Ik speelde een Bird-opening, in de veronderstelling een solide stelling op het bord te kunnen krijgen of het From's Gambiet (1.f4 e5 2.fxe5 d6 3.exd6 Lxd6) ,wat natuurlijk zeer scherp is - maar er zijn weinig zwartspelersdie hiervoor kiezen. Ik had het From's Gambiet trouwens nog goed bekeken, maar er kwam een andere opening op het bord, een soort Leningrader in de voorhand. Zwart bestormde mijn koningsstelling met een vroege opstoot van de h-pion, maar ik zag niet hoe zijn aanval zou doorslaan.
Ik verwachtte hier Tdg8 (waarna Zwart gewoon veel beter staat), maar hij speelde in aanvalsmodus echter meteen 14... g5, waarna een paar zetten de volgende stelling ontstond.
|
Het begon nu wel tot mij door te dringen dat ik hier aan het verdedigen ben, maar de partij is ook niet meteen voorbij. In zijn aanvalslust offerde mijn tegenstander een paard op g4, wat tot een gewonnen stelling voor Wit leidde.
|
Ik zat hier eigenlijk alleen naar 20.Pe4 te kijken, maar in een opwelling speelde ik 20.Df3. De beste zet is uiteraard 20.Lxc6 (want 20... De3+ is geen dreiging omdat de velden f3 en e4 gedekt zijn). Na wat omzwervingen van Zwarts dame en andere schermutselingen, was de volgende stelling op het bord verschenen. Ik was nog steeds goedgeluimd en speelde het rustige 25.Df3, want ik had het paard niet voor niets op f6 geplaatst.
|
Ik speelde 25.Df3, waarna Zwart a tempo 25... Txf6! speelde. Een fantastische truc natuurlijk, waarna het remise is door herhaling van zetten. Ik was kennelijk zo geïrriteerd door mijn oppervlakkige spel dat ik met mijn koning naar het centrum liep. Vanuit bovenstaande stelling volgde namelijk: 25.Df3 Txf6 26.Dxf6 De3+ 27.Kd1 Dxd3+ 28.Kc1 Dxc4+ 29.Kd2 Db4+ 30.Kd3 Db5+ 31.Kc2 Pb4+ 32.Kc1 Dc4+ 33.Kd1 Dc2+ 34.Ke1 Pd3#
|
Een bittere nederlaag, vooral omdat ik herhaling van zetten uit de weg ging en de realiteit niet tot me wilde laten doordringen. ("Kom op zeg, twee stukken meer, ik ga met de koning gewoon via e4 en f4 naar de andere kant van het bord. We zien wel wat het wordt.") Uit de analyse achteraf blijkt zelfs dat Wit met twee stukken meer met zijn koning op en neer moet gaan tussen d1 en e1, omdat anders het paard via e5 actief kan worden, de meeste witte stukken staan immers voorlopig buitenspel en alle zwarte stukken doen wel mee, inclusief het d-pionnetje. Ter lering en vermaak, Rolf van Geel."
|
Dan mijn eigen partij tegen Dick van Rumpt. Erg leuk, open en spannend. In een gelijkopgaande positionele partij vergaloppeerde mijn tegenstander zich op de 26e zet. Ik kon een toren ruilen tegen paard en loper, bovendien behield ik het loperpaar. Ik kon met mijn meerderheid aan stukken veel initiatief ontwikkelen en flinke druk zetten op zijn koning. Mijn tegenstander had het er duidelijk moeilijk mee en wist zich met veel kunst- en vliegwerk staande te houden. Hij slaagde er steeds net in. Toen hij zijn koning uit een mataanval wist te loodsen, bood hij remise aan.
Omdat we als team met 4-0 al achter stonden accepteerde ik, al stond ik nog steeds wel beter. Eigenlijk achteraf te snel. Bij na-analyse bleek mijn loperpaar supersterk na een paardoffer tegen 2 pionnen en zou het pionneneindspel zo goed als zeker voor mij gewonnen zijn. Maar niet getreurd, ik heb vertrouwen uit de partij gehaald. Voor mijn gevoel gewoon goed gespeeld.
"Man of the match" werd Lucas de Jong. Hij won. Het pluspunt van deze schaakavond. Hier zijn verslag van de partij: "Ik speelde met zwart tegen hun sterkste tegenstander, Cor Vrouenraets. De hele avond had ik het gevoel licht onder druk te staan, maar concreet was er weinig aan de hand. De paarden en torens werden geruild en we bereikten een ongeveer gelijk eindspel. In een poging er nog iets van te maken speelde Wit 25.e5? maar hij overzag daarbij een kleinigheid. 25... Lxg2 26.Dxg2 Lxb4! Als hij nu een damezet had gespeeld had ik nog hard moeten werken voor het punt, maar kennelijk schrok hij zo van zijn fout dat hij zonder al te veel nadenken antwoordde met 27.cxb4? Na 27... Dxd4 (schaak) gaf hij meteen op, hij kan afwikkeling naar een verloren pionneneindspel niet meer verhinderen. De eer van het team gered en een mooi persoonlijk succes behaald."
Einduitslag SMB 2 - Theothorne 1: 1½-4½ We hebben ons best gedaan maar de tegenstander wat net een maatje te groot.
Frans Drummen
|
|
