Na een vrije eerste ronde speelde SMB 3 zijn eerste wedstrijd op 4 november tegen Tornado 1 uit Druten. Beide teams speelden met invallers, bij SMB waren dat Pijke Kerckhaert en Max Cloosterman, respectievelijk 9 en 10 jaar oud. Dit bracht de gemiddelde leeftijd van ons team op 13,5 jaar. Jong maar onbevreesd, wat je niet kunt zeggen van Tornado, want zij kwamen met een tactische opstelling met laag-gerate spelers op de eerste 2 borden. Dit leverde ons 2 gemakkelijke punten op. Josephine Damen op bord 1 zag haar tegenstander al snel een paard weggeven en speelde geroutineerd naar winst. Gijs Verbruggen op bord 2 koos voor de geleidelijke weg van het steeds opvoeren van de druk met uiteindelijk materiaalwinst, een veel betere positie en een tegenstander die moedeloos opgaf.
Na anderhalf uur spelen stonden we 2-0 voor! Maar op de andere borden werd hevig gestreden. Jesper van Benthem, aan het derde bord, had hierbij de grote pech dat hij Tornado's sterkste speler trof. Vanuit de opening kwam Jesper steeds meer onder druk omdat hij zijn stukken maar niet kon ontwikkelen. Toch bleef hij moedig strijden maar het verlies was onvermijdelijk. Ook Max Cloosterman aan bord 7 had het moeilijk in de opening. Na dame-ruil leek hij even onder de druk uit te zijn gekomen maar een dubbelpion bleek zwak en toen hij tot slot een röntgen-schaakje over het hoofd zag, gaf hij op.
Zo rond de klok van 3 was duidelijk dat het deze middag nog alle kanten op kon. Maar gelukkig was daar Pijke Kerckhaert, onze youngster aan bord 8. Hij had een opening voorbereid en omdat hij met wit speelde kon hij zijn voorbereiding te gelde maken. Met zorgvuldig spel won hij een pion en kwam positioneel beter te staan. Zijn tegenstander wist echter met diverse afruil-combinaties een eindspel met onduidelijke afloop af te dwingen en bood remise aan. Dit aanbod werd door Pijke resoluut van de hand gewezen. Maar na wat schaakjes heen en weer leek het ineens alsof Pijke geconfronteerd werd met een niet te stoppen vrijpion. Edoch, 5 minuten later was de partij alweer gekanteld en was het Pijke die kon promoveren en daarmee de partij winnend afsluiten. Ondertussen kwam Teun Cloosterman in de beslissende fase van zijn partij aan bord 6. Een goede opening met veel druk naar voren werd vervolgd met een opgesloten en uiteindelijk verloren paard. De stelling beloofde op dat moment niet veel goeds maar Teun zag wederom aanvalsmogelijkheden en wist via eeuwig schaak remise te maken.
Om kwart over 4 was de stand 3½-1½, met nog 2 partijen te gaan. Het was aan Charles Peelen aan bord 5 en Mathias Freijse aan bord 4 om de wedstrijdpunten binnen te halen. Charles was de hele middag al rustig en degelijk aan het schaken maar kwam onder druk te staan. Bovendien was er sprake van een zenuwslopende tijdnood. Mathias had na een rommelige opening een pion voorsprong en een veelbelovende stelling bereikt. Op dat moment zei Henny Goverde de teamleider: "Ik teken voor een 4-4 eindstand." "Het wordt 5-3!," meende Bram Rijkschroeff, de analyticus. Maar de schakers dachten er anders over. Allereerst kantelde de partij van Mathias. Hij verloor zijn pion voorsprong maar wat erger was: zijn tegenstander dreigde met promotie. Dit was slechts te voorkomen door een stuk te offeren waarna de partij verloren ging. Nu waren alle ogen gericht op Charles. Hij was nog steeds in tijdnood en zijn tegenstander voerde de druk verder op. Uiterlijk rustig deed Charles op tijd zijn zetten. Hij gaf zijn tegenstander de mogelijkheid tot dame-ruil. Dit werd geweigerd en Charles nam over. Nu kwam ook zijn tegenstander steeds meer in tijdnood vanwege allerlei matdreigingen. Toen na de veertigste zet de kruitdampen optrokken, stond Charles een pion voor met een betere stelling. Heel vakkundig en vooral heel rustig speelde Charles zijn voordelen uit en niet veel later gaf zijn tegenstander op. Hierdoor won SMB met het kleinst mogelijke verschil.
SMB 3 – Tornado 1: 4½-3½
|
|
