Vooraf werd het bestempeld als dé kraker van poule 3D: de thuiswedstrijd van koploper SMB 2 tegen directe achtervolger Mook 2. Met één wedstrijdpunt voorsprong bij aanvang, was remise een prima resultaat geweest. Maar het werd meer...
Onze opstelling was op drie plekken gewijzigd ten opzichte van de vorige keer. Frans en Jelle speelden niet, maar waren gelukkig wel aanwezig voor de nodige support. Met Jos (bord 1) en Jan Kersten (bord 2) hadden we in ieder geval sterke invallers. Verder was ik weer van de partij (bord 5), nadat ik de vorige ronde had overgeslagen vanwege de geboorte van mijn zoon. Lucas (bord 3), Wilbert (bord 4) en Paul (bord 6) completeerden het zestal van de avond. Met Lucas, Wilbert en ik op lagere borden dan normaal en Jos op bord 1 – een tactische opstelling – hoopten we de Mookse mannen pijn te kunnen doen.
De eerste die klaar was, was onze teamcaptain Paul. Hij speelde tegen Twan Verhofstad.Paul aan het woord: "Wij hadden al eerder tegen elkaar gespeeld, ongeveer 20 jaar terug, vertelde hij mij. Ik had toen verloren, wist hij nog. Helaas was deze partij uit mijn geheugen gewist. Er kwam een Koning-Indische opening op het bord (d4, Pf6, c4 en g6) en na rokades kon het spel over de flanken beginnen. De damepion van de tegenpartij bleef lang 'op stal', zodat ik het centrum kon bemachtigen. Ik kon met mijn centrumpionnen doorschuivenen zo de stukken van de tegenpartij aanvallen. Ik kwam met de pionnen steeds dichter bij zijn koningsvleugel en de pionnen werden goed door mij gedekt. Uiteindelijk volgde er stukverlies van mijn tegenstander met doorboring van de koningsvleugel, waarna Zwart meteen opgaf.’"
Daarna kwamen Wilbert en zijn tegenstander Emiel Laurant remise overeen. Wilbert kan er kort, maar krachtig over zijn: "Ik dacht dat mijn partij, waar geen pion geslagen werd, na het afruilen van de dames niet anders kon eindigen dan in een remise. Dat had ik half goed. Vanaf de eerste zet speelden we volgens de computer beiden foutloos en hadden we beiden nooit kans op iets anders dan remise. Dat is een prestatie, maar wel een hele saaie."
Een droomstart dus van onze kant, die door de remise van Jan tegen Huub Blom een prima vervolg krijgt. Hoe deze remise precies tot stand is gekomen, weet ik helaas niet. Hoe dan ook, de tussenstand is nu 2-1 in ons voordeel. Dat betekent nog maar één winstpartij voor minimaal een puntendeling, genoeg om de koppositie te behouden. Lucas had op dat moment een veelbelovende stelling, terwijl dat bij Jos en mij op dat moment nog onduidelijk was.
De eerstvolgende partij met een resultaat was die van mijzelf. Ik mocht het opnemen tegen Hans van den Ende. Ik ging voor de Lion Defense om voorzichtig een prima positie voor elkaar te krijgen, zonder gelijk mijn pionnen te ver vooruit te schuiven. Er gebeurt niet veel spannends, maar omdat ik lang rokeer (terwijl Wit kort gerokeerd heeft) toon ik mijn intenties: liever kans op winst met het risico op verlies, dan een saaie remise. Als ik daarna ook nog mijn g-pion offer (discutabel, maar wie niet waagt...) om een open lijn te creëren voor mijn sterke stukken, kan ik niet meer terug. Ik moet nu richting zijn koning voor een allesbeslissende aanval. De computer is het inderdaad niet eens met deze beslissing en geeft Wit hier een voordeel van +2. Gelukkig blijft het mensenwerk en werkt mijn overrompelingstactiek. Niet alleen geeft Wit een voorsprong op de klok van 20 minuten weg (en komt hiermee onder mijn tijd), ook wordt die denktijd niet goed besteed. Ik mag namelijk de stelling binnendringen en een pionnetje terugwinnen. Dan wordt pas echt duidelijk dat Wit wellicht wat onder de indruk is: mijn tegenstander raakt zijn loper aan en zet die bijna neer op het slechtst denkbare veld. Geschrokken wil Wit opgeven, maar zo’n einde zie ik niet zitten. Ik ga voor de sportieve optie en geef aan door te willen spelen. En passant geef ik ook nog even het beste veld voor zijn loper aan, want aangeraakt is zetten. Niet veel later gaat het alsnog mis als Wit mat in één blundert. Na zeven weken niet op de club te zijn geweest, ben ik natuurlijk hartstikke blij met deze winst. Een geslaagde comeback én belangrijk resultaat voor het team!
 | | stelling na 27... Dh4 |
| |
|
Niet veel later is Lucas klaar. Hierbij een verslag van zijn partij: "Ik speelde tegen Piet de Leeuw. Wie weleens met zwart tegen hem gespeeld heeft, weet al wat je kunt verwachten: 1.b4. Ik kwam goed uit de opening en had gemakkelijk spel met zwart met een meerderheid op de damevleugel en aanvalskansen op de koningsvleugel. In een poging mijn gedekte vrijpion op c4 te blokkeren overzag Wit bovendien een dubbele aanval op matveld h2 en pion b4, wat hem een belangrijke pion kostte. Even later besloot Wit, waarschijnlijk uit wanhoop, zijn paard te laten ruilen voor mijn sterke loper. Daarbij kwam zijn koningsstelling echter open te liggen, zodat ik het mooi kon afmaken. Het is allang voorbij, maar na 28.Db2 mocht ik het leuke 28... Dxf4 spelen. Wit mag niet slaan vanwege mat. De computer vindt 28...Th6 overigens nog wat sterker. In de partij volgde 29.De2 Dh4 30.Tg1 Th6 en Wit gaf op, want er is niets meer te doen tegen ...Lg4 of ...Lf1 met grote materiaalwinst. Daarmee scoorde ik het beslissende punt in de match."
 | | stelling na 44... Ke7 (diagram 1) |
| |
|
Het spektakelstuk van de avond maak ik zelf helaas niet helemaal meer mee, omdat ik na mijn partij direct naar huis moest. Hoofdrolspeler is Jos, de laatste van ons team die nog achter het schaakbord zat. Hij moest het opnemen tegen Wim Gielen, de sterkste aan de kant van Mook. Jos vertelt: "Ruim voordat deze match plaatsvond, was ik me er zeer van bewust dat deze match belangrijk was voor het kampioenschap. Mook was realistisch gezien de enige mogelijke belager die ons nog in de weg kon staan. Vandaar dat ik had voorgesteld of een tactische opstelling mogelijk was, om onze winstkansen zo gunstig mogelijk te maken. Dank aan Frans dat hij zijn plek beschikbaar wilde stellen aan mij.
Het eindspel ging echt alle kanten op, dus doe je gordels om. Nadat ik schaak ben gezet door de toren en 44... Ke7 heb gespeeld (zie diagram 1), heeft Wim een mat in 3 (45.Db7+ T4d7 46.Dxd7+ Txd7 47.Te8#) die hij gelukkig mist. De partij gaat als volgt verder: 45.Txd8 Kxd8 46.Da8+ (een zet die ik volledig over het hoofd zie) 46... Kc7 47.Pe8+ Kd7 48.Pf6+ Kc7 49.Da7+ Kc6. Opeens heeft Wit geen schaakjes meer en moet ik nu dus verdedigen. Echter, Wit gaat voor materiaal. 50.Df7 Td2+ 51.Kg3 Dc3+ 52.Kh4 Th2+ 53.Kg5 Dxe1. Hier is het mijn beurt om mat over het hoofd te zien. Met slechts één minuut op de klok (en al vier uur geschaakt te hebben) worden de variaties er bepaald niet scherper op.
 | | stelling na 53.Kg5 (diagram 2) |
| |
|
Zie diagram 2. Hier was 53... Dd2+ 54.Kxg6 Dh6# namelijk mat geweest. De partij gaat door met 54.Dxe6+ Kb5 55.Dd7+ Kb4 56.Pd5+ Ka3 57.e6 De5+ 58.Kxg6 De4+ 59.Kg5 De5+. Hierna wordt mij remise aangeboden. Het was inmiddels 23.30 en ik vond het wel mooi geweest, dus ik nam dit aanbod aan. Achteraf misschien jammer, want na 59... Td2 zou Zwart eenvoudig moeten winnen. Natuurlijk lastig te zien met nog maar 40 seconden op de klok." Voor de liefhebbers is hier nog een linkje naar de volledige partij en analyse van Jos.
Eindstand: 4½ - 1½ voor SMB 2 tegen Mook 2.
Na vier speelrondes zijn we over de helft. We hebben nu twee keer met 5½-½ gewonnen en twee keer met 4½-1½. Met het sterke team dat we hebben, hadden we zeker succes verwacht, maar dit is boven verwachting. Even een leuk feitje om dit te illustreren: vijf van de zes vaste spelers zijn nog zonder verliespartij en twee spelers (Frans en Jeroen) zijn zelfs nog helemaal foutloos, met scores van respectievelijk 2 uit 2 en 3 uit 3. We leven dan ook terecht met een boel vertrouwen toe naar de laatste drie rondes en kunnen ons stiekem al gaan opmaken voor promotie!
Jeroen
|
|