|
|
|
|
Verslag SMB 7
zaterdag 14 februari 2009 |
 |
|
|
Bij binnenkomst van het domein van kasteelclub Wijchen zag ik het al. Een mooie ruimte a la De Klokkentoren. Maar wat mij het meest opviel was de her en der met punaises vastgeprikte uitslagen, ratinglijsten en opvallende resultaten in gespeelde toernooien zoals die van Maarten Rossen bij het Corus toernooi. Ook stond er een grote poster in een ijzeren omhulsel op de grond met de letters: "Schaken zet je aan het denken" (www.schaakbond.nl) waarbij ik de eigenlijk de toevoeging miste... "en behoed je voor dementie", maar dit terzijde. Het geheel ademde een vereniging uit met een goede uitgestippelde organisatie die, zo vernam ik, nog steeds groeiende is en zo langzamerhand qua grootte in de buurt komt van onze schaakvereniging SMB!
Er stond ook een demonstratiebord opgesteld met daarop een mat in drie probleem die voor zover ik weet nog niemand had opgelost.
Toen wij ons aan het bord hadden genesteld en de eerste zetten hadden uitgevoerd ging ik ondertussen eens naar de ratinglijsten kijken van onze tegenstanders, want reeds lang had ik de indruk dat wij met tegenstanders te maken hadden die sterker waren dan wij en uiteraard ook een veel hogere rating bezaten, want hoe kan je anders twee wedsstrijden achtereen verliezen met 5½ tegen ½? Na wat zoekwerk kwam ik er achter dat de laagste rating van onze opponenten 1558 was en de hoogste 1682.
In feite hadden wij dus geen schijn van kans maar desondanks zagen drie spelers van ons een kans om het leven van een schakende Wijchenaar behoorlijk zuur te maken. Frans als eerste sleepte er een keurige remise uit waarna ik een uitstekende stelling wist op te bouwen met zo te zien op zijn minst remisekansen. Bij de 29ste zet had ik waarschijnlijk een foutieve voortzetting met de zet f2-f4 om mijn paard extra speelruimte te geven maar jammer genoeg kreeg mijn tegenstander daardoor een kans om door te breken en bleek f4 geen goede keus. Ilona speelde een beroerde wedstrijd en Dorus Peelen verloor eerst een pion, gevolgd door een tweede en daardoor de partij.
Jaap Schuld had inmiddels ook al de pijp aan Maarten gegeven waarna wij met vijf man de verrichtingen van Cas Aubel konden gadeslaan die zich in een enerverend pionnen-eindstpel had geworsteld waarbij zijn tegenstander nog over een loper beschikte terwijl Cas het zonder die loper moest doen. Het tijdsvoordeel was voor Cas maar dat werd niet beloond, ondanks zijn inzet en vechtlust en ondanks het feit dat hij aan het begin van de avond nog medelijden uitstraalde vanwege zijn verkoudheid waarvan niets te merken was tijdens zijn partij. Uitslag 5½ tegen een schamel ½ puntje voor Frans die dus wel een beetje de eer redde.
Terugkomend op de rating van onze tegenstanders vraag ik me af waar zit de fout eigenlijk. Doen men het bij SMB soms niet goed qua indeling of doet men bij OSBO iets verkeerd want het kan toch niet zo zijn dat wij altijd met tegenstanders te maken krijgen die soms meer dan 200 punten sterker zijn dan SMB 7? Het lijkt mij dat er iets schort aan de indeling. Maar voorlopig ziet er naar uit dat SMB 7 enorm moet vechten voor een schamel puntje en dat kan toch niet de bedoeling zijn van het extern scjhaken! Of moeten wij gewoon maar degraderen? Dan zijn wij van de lastige tegenstanders af die soms als een luis in de pels opereren.
Hugo Maas
|
|
| |
|
|
