|
|
|
|
Een zege met geluid
verslag ASV 8 - SMB 5, vrijdag 15 oktober 2010 |
 |
|
|
Gisterenavond speelde SMB 5 tegen het Arnhemse ASV 8. Een kort verslag van deze mooie avond. We wonnen met 3½ tegen 2½.
Toen we afgelopen dinsdagavond op de clubavond van SMB de "voorbespreking" hielden op deze wedstrijd, was onze teamleider Willem Dentz nog in lichte paniek. Onze kopman, 1e bordspeler Henny Goverde, had familieverplichtingen en moest verstek laten gaan bij deze eerste externe wedstrijd. Dat scheelt natuurlijk aan speelsterkte een slok op een borrel. Het eerste bord is het boegbeeld van het team en als daar een gat valt doet dat het totale zelfvertrouwen geen goed. Daar kwam bij dat Willem al zes vervangers voor deze vacature had gepolst en nog steeds geen invulling had gevonden. Ik was verbaasd, het leukste team van SMB, daar zouden de invallers zich toch voor moeten verdringen? Dat viel dan bitter tegen. Tot onze grote opluchting bleek Jaap Schuld (kampioen-invaller bij SMB) gelukkig bereid ons te helpen. Hulde aan deze man.
Aangekomen in Arnhem een tweede verbazing. De schaakvereniging ASV heeft zijn speelaccommodatie midden op een industrieterrein en fabrieksterrein. De accommodatie zelf is prima, maar qua sfeer en entourage is de omgeving toch wel treurig. Wat dat betreft is onze eigen speelzaal Cafe Groenewoud toch een zeer mooie locatie (al weet ik dat er ook wel schaaktechnisch wat op valt aan te merken).
Het team ASV8 bestaat voor 2/3 uit personen van Afghaanse afkomst. Daar blijkt weer eens uit hoe
breed het schaakspel beoefend wordt en dat taalproblemen er in dit spel niet toe doen. Prachtig. Handen worden geschud en posities ingenomen.
We zijn krap een half uurtje bezig als plots de mobiele telefoon van de tegenstander van Evert Niessen met ferm gerinkel en beltones overgaat. Ik dacht, vanuit het OSBO-regelement, dat daarmee deze partij al voor ons te claimen viel. Ik wist het echter niet zeker. Ik keek Evert aan en vroeg hem ernaar. Hij wist het ook niet. Overleg met teamleider Willem. Hij wist het ook niet zeker en uiteindelijk hebben we maar gewoon doorgespeeld. Deze tegenstander van Evert had verder de gewoonte om eerst de klok in te drukken en dan pas te zetten. Evert wees hem er vriendelijk op dat het toch echt andersom moet. Idem hoe je moet noteren. Je zou verwachten, als iemand dergelijke basiskennis mist, dat deze persoon dan ook nauwelijks kan schaken. Dat was echter geenszins het geval. Evert kwam onder druk te staan in zijn partij. Hij kwam een pion achter en zijn remise-aanbod werd geweigerd. Gelukkig voor ons kon Evert met een stevige pionnenmuur standhouden en de punten in partij werden uiteindelijk gedeeld.
In dat eerste half uurtje van de avond had Willem overigens al een bliksemoverwinning behaald. Zijn tegenstander zette belachelijk snel en vergaloppeerde zich daardoor bij de 11e zet. Hij verloor zijn dame. Was daarmee de speelavond voor Willem ten einde? Verre van dat. Samen met zijn tegenstander werd er verwoed een nieuw partijtje opgezet. Na elke tien minuten een verrassingskreet van Willem of zijn tegenstander als er weer een (blunder)snelschaakpartijtje was afgelopen. Het was beslist geen stille schaakavond daardoor. Aan humoristische afleiding geen gebrek. Willem vertelde naderhand met een verhit gezicht dat ze in totaal 12 partijtjes gespeeld hadden.
Jaap Schuld speelde aan het laatste bord een gedegen partij. Het ging voordurend gelijk op en de punten werden hier terecht gedeeld. Over de partij zelf viel volgens Jaap niet zoveel te melden.
Mijn eigen partij verliep redelijk naar wens. Een positiespel waar aanval en verdediging zich afwisselden, veel stukken geruild werden en bij beide partijen alles in balans leek. Leek, want het was wel een heel wankel evenwicht met overal verspreid staande pionnen. Omdat elke mindere zet fataal zou kunnen zijn (aan beide kanten) werd om tactische redenen remise overeengekomen. Thuis heb ik de partij nog eens nagespeeld en geanalyseerd, remise was terecht.
Jan Schillings deed het goed op bord 1. Er leek niets aan de hand, evenwicht in materiaal en positie. Aan het eind van de avond kwam Jan langslopen, in het bargedeelte van de speelzaal waar we zaten na onze uitgespeelde partijen. Hij had zijn duim omlaag. Iets over het hoofd gezien, de partij was niet meer te houden. Het fijne weet ik er niet van af, maar onze eerste nul was een feit. Jammer, maar kan gebeuren.
Alles hing nu af van het resultaat van de partij van Peter Groenewoud. Iedereen dromde samen rond dit speelbord. Er was een zinderende partij aan de gang. De zware stukken (dames en torens) en pionnen waren overgebleven. Peter had daarbij nog een loper, maar zijn tegenstander zeker compensatie in een aantal extra pionnen. Zijn tegenstander had ook het initiatief en Peter stond, voor mijn gevoel als toeschouwer, met de rug tegen de muur. En dan het beslissende moment... Mooi om te zien. Een foute zetverwisseling bij de tegenstander (die moet je dan wel zien) en Peter kon afruilen naar een gewonnen eindspel met een toren meer. Voor de zoveelste keer matchwinner voor het team.
De eerste zege in het nieuwe seizoen. Willem was trots toen hij zijn handtekening als teamleider onder het OSBO-formulier kon zetten. Toen ik een foto van hem wilde maken bij het invullen van het formulier legde Jan Schillings een pion over de hatelijke nul die bij zijn naam stond. Waarvan acte. Al met al, een mooie avond en een veelbelovende start.
Frans
|
|
|
| |
|
|
