|
|
|
|
Een jeugdspeler aan het woord
maandag 7 februari 2011 |
 |
|
|
Twee jaar geleden, op mijn vijftiende pas, ben ik serieus begonnen met schaken. Ik raakte door het toenmalige Corustoernooi gefascineerd door het spel en ben vrijwel meteen op zoek gegaan naar een club bij mij in de buurt. Ik kwam uiteindelijk bij SMB terecht. Omdat ik al de regels kende en mijn vader een aantal keer tegen me had gespeeld, boekte ik meteen al best aardige resultaten op de club. Ook vond ik het erg gezellig zodat ik sinds mijn tweede seizoen bijna elke vrijdagavond op de club te vinden ben. Het is leuk om een gezamenlijke interesse te delen met leeftijdsgenoten en dat kan goed op de jeugdafdeling van SMB.
Na een jaar ben ik gepromoveerd van de derde naar de tweede klasse in de interne competitie. Een nieuwe ervaring, omdat je daar met een klok moet spelen. Je krijgt dan een beperkte tijd waarin je je zetten moet doen en als je tijd op is, heb je verloren. Door mijn blindheid mis ik het overzicht over het schaakbord, dus kost het me veel tijd om te voorkomen dat ik iets over het hoofd zie. Doordat je maar beperkte tijd hebt, word je daar wel in getraind. Ik merk ook dat ik steeds beter kan meekomen met mijn clubgenoten.
Sinds een tijdje doe ik ook aan toernooien mee bij SMB of andere verenigingen in de buurt. Er zijn toernooien met lange bedenktijd (bijvoorbeeld twee uur per persoon per partij) waarbij je dan een aantal partijen moet spelen verspreid over meerdere dagen. Maar er zijn ook toernooien met een aantal partijen op één dag waar je bijvoorbeeld maar 20 minuten per partij hebt (rapidschaak). Zo'n toernooi is het Open Nijmeegs Jeugdkampioenschap. Hier heb ik vorig jaar voor het eerst aan meegedaan en toen haalde ik maar 2 punten uit 9 partijen, maar toen was ik nog heel onervaren met snelle partijen.
Ik vind partijen met veel bedenktijd wel het leukst en daarom speel ik sinds kort ook op de clubavond voor volwassenen (op dinsdagavond). Ook daar vind ik het erg gezellig. Laatst heb ik mijn debuut gemaakt in de externe competitie. Je speelt dan met een team van een vereniging tegen een team van een andere vereniging. Alle resultaten worden bij elkaar opgeteld en daar wordt dan een winnaar uit bepaald. Helaas verloren we die wedstrijd (en ik ook mijn eigen partij), maar het is wel leuk om voor een team te spelen. SMB heeft zes teams in de externe competitie
Het spel is me blijven boeien en ik merk dat ik steeds beter word. Op de club krijg ik ook les uit een trainingsboek, de Stappenmethode. Hier leer ik erg veel van. Ik heb nog steeds het gevoel dat er veel ruimte is voor verbetering en hoop dit te realiseren bij SMB.
|
|
|
| |
|
|
