|
|
|
|
SMB 5 te sterk voor UVS 5
woensdag 13 april 2011 |
 |
|
|
De laatste gezamenlijke speelronde van de OSBO competitie vond plaats bij UVS. Toen ik vooraf de standenlijst op internet aflas zag ik dat er voor ons, SMB 5, geen prijs meer te winnen viel. We stonden best goed qua matchpunten (8) maar promotie via de 2e plek zat er niet meer in, daarvoor hadden we helaas te weinig bordpunten bij elkaar gesprokkeld. Uiteraard wilden we deze laatste wedstrijd met een overwinning afsluiten en spelen tegen de Nijmeegse concurrent geeft dan ook nog een extra prikkel. Op papier moesten we het zwakke UVS (zij wisten nog geen tegenstander te verslaan) zeker kunnen hebben. Dat hebben we ook waar gemaakt (2½- 3½ voor ons) maar het werd nog best een lastige avond en geen walk-over. Een terugblik.
Willem Dentz kwam mopperend en laat de speelzaal binnen. Nergens een plek om zijn auto te parkeren. Drie keer de Waalkade rondgereden en niks gevonden om het vehikel kwijt te kunnen. Schijnt uiteindelijk wel gelukt te zijn. Voordeel was wel dat Willem extra gemotiveerd en scherp leek voor de komende partij door zijn verhoogd adrenalinegehalte.
Na een vriendelijk welkomstwoord door de voorzitter van UVS Lambert Hofman en Désiré Fassaert namens de OSBO werden de degens op de borden gekruist. Ik zag Willem inderdaad goed uit de startblokken komen en bij een eerste snelle rondgang die ik rond 21.00 uur maakte ten behoeve van dit verslag zag ik dat hij al 1 of twee pionnen voorstond. Hij speelde tegen Jaap Stork, ex-SMB-er. Helaas. Willem maakte een fout, een zetverwisseling die hem meteen een volle toren kostte. 21.30 uur was het afgelopen. Uiteraard erg jammer. Voor Willem, maar ook voor ons als team want we hadden toch eigenlijk op dit bord een zeker winstpunt verwacht. Verdorie, we stonden achter.
Mijn partij (Italiaanse opening) ging in het begin gelijk op. Bij de 15e zet beging mijn tegenstander een onnauwkeurigheid. Ik wist zodanig paarden te ruilen dat hij met een geïsoleerde dubbelpion kwam te zitten en waardoor de pionnenstructuur voor zijn koning gehavend werd. Dat bleek later in de partij ook cruciaal. In het middenspel werden eerst nog alle grote stukken behalve de torens geruild en in het pionnenspel met torens had ik vanaf het begin het initiatief. Mijn torens werkten beter samen dan de zijne. Ik kreeg extra druk met een vrijpion en bij de 32e zet moest mijn tegenstander een pion geven om onder deze druk uit te komen. Het ging toen eigenlijk vanzelf voor mijn gevoel. Goede zetten van mijn kant lagen voor de hand, en mijn tegenstander had geen tegenkans, zijn pionnenpositie werd met veel kunst- en vliegwerk verdedigd. Het was een kwestie van torens afruilen en toen kon mijn opgerukte koning twee van zijn geïsoleerde pionnen wegsnoepen. De weg lag vrij voor pionpromotie. Mijn tegenstander gaf op. Compliment voor zijn stugge verdediging. Ik was erg blij met het punt en tevreden over mijn spel, goed op positie gespeeld en geen blunders. We stonden als team weer gelijk. 1-1
Toch kwamen we weer achter. Jan Schillings ging in zijn partij mooi gelijk op met zijn tegenstander. Materieel was ook alles in evenwicht zag ik. Maar dat zegt dus lang niet alles bleek weer eens. Zijn tegenstander ontwikkelende plots een erg mooie koningsaanval met dame en torens. Dat zware geschut bleek teveel kracht te hebben. Jan moest capituleren. 2-1
Jammer, maar gelukkig zag ik Evert Niessen er prima voor staan in zijn partij. Hij had een pion meer en een veel betere pionnenstructuur dan zijn tegenstander. Ik rekende ons al rijk, we komen vast weer gelijk. Niet dus. Evert pakte een pion die zwaar vergiftigd was. Zijn toren en paard werden daardoor gezamenlijk gepend door een vijandelijke loper, hij verloor een stuk en kwam achter. Ik heb het verdere verloop van de partij niet meer kunnen volgen maar ik zag op het eind van de avond dat Evert toch teruggekrabbeld was en dat de partij weer redelijk in balans was. Heel goed van Evert. Zijn paard en enkele pionnen wisten de stukken van zijn tegenstander, een toren met pionnen, te neutraliseren. Het werd remise. Evert en de rest van SMB 5 was er blij mee. Stand: 2½-1½
De partij aan het eerste bord, tussen Henny Goverde en Rob Lubbers (naast UVS-er ook SMB-er), stond zo goed als zeker gewonnen voor Henny. Gezien het ratingverschil tussen beiden ook logisch en te verwachten. Dus iedereen concentreerde zich op de andere partij op bord 5 die Peter Groenewald aan het uitvechten was. Hier zou de beslissing vallen inzake winst-verlies-remise eindstand van UVS-SMB. Onze Peter stond een pion achter en ik vond eigenlijk dat hij ook positioneel slechter stond. Verlies hing in de lucht, misschien konden we op remise hopen. Zijn tegenstander van UVS deed gelukkig iets zeer fouts (voor ons iets zeer fijns) want plots wist Peter mat te geven op de achterste rij. Hoera. Zijn tegenstander erg beduusd en zeer teleurgesteld achter het bord, hoe was dit in godsnaam mogelijk. Stand: 2½-2½. We wisten: nu gaan we winnen. Peter nam er al een voorschot op door een zegedronk.
We togen vervolgens verheugd met zijn allen naar het 1e bord waar Henny met Rob aan het stoeien was. Wat we hier zagen was toch echt een beetje bizar. Henny plukte stuk na stuk weg, plukte pion na pion weg. Op het laatst stonden er 2 koningen op het bord, 1 witte pion van Rob en 7 pionnen van Henny. Ieder ander dan Rob zou opgeven. Zo niet Rob. Henny maakte het af op een wijze die past bij zo'n rare en ook wel genante speelwijze (sorry Rob). Hij promoveerde één van zijn vele vrijpionnen tot toren en bewust niet tot dame en zette Rob kinderlijk eenvoudig in de hoek mat. Eindstand 3½-2½
Tot slot, dank aan UVS voor het organiseren van de gezamenlijke speelavond (en de borrelnootjes), het was een leuke en spannende avond. We werden met deze overwinning 3e op de ranglijst van onze klasse 3H. In totaal 5 zeges en 2 nederlagen. Een goede subtopper dus. Goed seizoen gespeeld.
Frans Drummen
|
|
|
| |
|
|
