Op een koude natte donderdagavond reden we naar Elst om daar in de bekercompetitie te spelen tegen de plaatselijke Toren. Terwijl ik mijn opstelling overhandigde was er bij onze tegenstander nog volop discussie over wie er zou spelen. Nadat de namen bekend waren werd de kleurenloting verricht. Vervolgens werd er bij Elst nog een speler gewisseld en wilden twee spelers ook nog van kleur verwisselen. Dat werd me een beetje te gek. Eerst loten en vervolgens weer gaan wisselen. Ik wees er op dat dit volgens de reglementen niet kon. Beter had ik natuurlijk kunnen zeggen dat je loot om de kleuren en daarna kan je natuurlijk niet meer wisselen. Het was allemaal geen onwil van onze tegenstanders maar meer wat onhandigheid waar we verder niet te veel achter moeten zoeken. Tijdens de partij wilde mijn tegenstander een appelsap toen ik hem een drankje aan bood, om even later te melden dat hij liever een cassis wilde. Of mag dat ook niet volgens de reglementen voegde hij er met een guitig gezicht aan toe.
Vanaf het begin van de avond hadden we een goed gevoel over de afloop. Qua ratingverschil was daar ook alle reden voor. Dat werd in de loop van avond ook bewaarheid. Het goede voorbeeld werd gegeven door onze voorzitter Huub die als verrassing op bord vier was geposteerd. Dat hij daar eigenlijk veel te goed voor is werd snel duidelijk. Nadat hij in de opening zijn stukken goed had neergezet volgde een geweldige koningsaanval. Met kunst en vliegwerk probeerde zijn tegenstander deze wervelwind tegen te houden. Maar er was geen tegenhouden meer aan en in hopeloze stelling gaf zijn tegenstander op.
Pieter was de volgende met goed nieuws. Hij stond goed maar er moest nog op een bepaald moment een beslissende klap uitgedeeld worden. Daar was even tijd voor nodig. Op een gegeven moment had hij een forse tijdsachterstand. Er was even herrie toen een randpion van Pieters tegenstander niet meer op maar naast het bord stond. Ja dat is het lot van een randpion vlak langs de afgrond. De pion werd weer keurig teruggezet dus zo groot was het probleem nu ook weer niet. Intussen had Pieter zijn winstplan duidelijk en werd dit keurig op het bord uitgevoerd.
Twee nul voor ons met nog twee Peters volop in de strijd. Peter Schut stond vanaf het begin goed en met veel geduld was hij op zoek naar goede vervolgzetten. Uiteindelijk besliste hij de ongelijke strijd en was daarmee ook de wedstrijd beslist. Enige dissonant bij deze kanjers van schakers was ik zelf. Na een gelijkopgaande strijd en ruil van vele stukken bleef een potremisestand over.
Graag had ik dit verhaal willen omlijsten met een aantal partijfragmenten maar helaas is er geen partij opgestuurd. Zeker van de koningsaanval van Huub had ik graag onze SMB lezers deelgenoot gemaakt.
Op naar de volgende ronde en wie weet hoe ver we nog kunnen komen in deze bekercyclus.
| |
| Elster Toren |
| - SMB |
| ½-3½ |
|
1. |
| Hans Polman |
| - Pieter van Groenestijn |
| 0-1 |
|
2. |
| Peter Schut |
| - Jan Delhaye |
| 1-0 |
|
3. |
| Hans Donker |
| - Peter van den Berg |
| ½-½ |
|
4. |
| Huub Jansen |
| - Kamran Roodsaz |
| 1-0 |
|
|