|
|
|
|
De donkere dagen voor Kerst
zaterdag 15 december 2012 |
 |
|
|
Vrijdag 14 december stond de belangrijke uitwedstrijd in Druten op het programma van SMB 4 tegen Tornado 1. Zou dan eindelijk de eerste overwinning voor SMB 4 in het verschiet liggen? Een erg gewenst kerstcadeau want we hebben de punten hard nodig. De oorspronkelijke wedstrijddatum werd noodgedwongen een week vervroegd (Tornado bleek niet te kunnen), waardoor onze sterspeler Geurt Gijssen door de datumverschuiving helaas niet aanwezig kon zijn. Ikzelf kon ook niet omdat juist die vrijdagavond de 14e enkele nieuwe jeugdleden (hoera) voor de eerste keer hun opwachting kwamen maken bij de jeugdclub op vrijdagavond en daar wilde ik per se bij zijn.
Een geluk bij een ongeluk was dat Hans van Leeuwen kon en wilde invallen. Een sterke invaller. Gerard Eickmans en ikzelf, zouden na het jeugdschaak ook naar Druten komen om te supporteren en om een fotoverslag te maken. Rond 21.00 uur reden Gerard, Lucas de Jong (die het gezellig vond om mee te gaan) en ikzelf naar Druten. Gerard kende de weg op zijn duimpje en zei dat het ongeveer een kwartier rijden over de autobaan was.
Niet dus. Vlak buiten Nijmegen waren ze bezig met wegwerkzaamheden en de weg naar Druten was afgesloten. Een omleidingbord verwees ons naar gele verwijsborden met letter C die we moesten volgen. We hebben geen vervolgbord C meer gezien. Wat we wel gezien hebben zijn veel dorpen bij nacht in het land van Maas en Waal/Rijn. Ik herinner me Afferden, Heteren, Driel, Arnhem-Zuid. Ter hoogte van die laatste plek konden we middels een grote lus met de auto keren, richting Druten. Tegen tienen reden we eindelijk Druten binnen. 30 km. omgereden. We waren waar we moesten zijn.
Niet dus. Ik had op internet het adres van de speellocatie van Tornado opgezocht. Gerard had vooraf een kaartje uitgeprint van Druten en hij reed fluks naar de straatbestemming. Ik vond het wel een beetje vreemd dat we in een soort woonerf terechtkwamen met allemaal rijtjeshuizen. Ik had een wijkgebouw verwacht rondom een pleintje. Het adres waar we eindelijk voorstonden was dat zeker niet. Een gezellige nieuwbouwwoning met kerstboom in de open woonkamer waar een mevrouw tv zat te kijken. We hebben toch maar aangebeld. Het bleek het huis te zijn van de secretaris van Tornado. De vrouw des huizes wees ons, de drie wijzen uit het Oosten, als een moderne ster van Bethlehem de goede weg naar het wijkcentrum.
Om 22.00 uur waren we er. Meteen bij binnenkomst liepen we op de trap Henny Goverde tegen het lijf. Op onze prangende vraag hoe het ervoor stond bromde Henny: "Niet goed, althans in mijn partij." Ik voelde echt teleurstelling. Toen we echter in de kleine speelzaal binnen waren en alle partijen op de diverse borden bekeken verdween die teleurstelling. Een snelle scan gaf namelijk aan dat SMB als geheel beter stond. Pieter van Groenestijn had op bord 1 positioneel een prima stelling, Henny op bord 2 stond gedrukt, maar alles was materieel in balans. Hans stond op bord 3 gelijk en gezien zijn speelsterkte hadden we alle vertrouwen in deze partij. Jan Schillings had op bord 4 vage winstkansen. Peter Groenewald op bord 5 stond een pion achter, maar verder was er niet veel aan de hand. Willem stond heel duidelijk op winst.
Gerard, Lucas en ik gingen even iets drinken beneden in de barruimte. Toen we na een kwartiertje de speelzaal weer binnengingen was het wonder al geschied. SMB 4 stond voor het eerst dit seizoen voor. De kale speelzaal leek gelijk meer sfeer uit te stralen. Willem had namelijk het eerste volle punt binnengehaald, hij had zijn tegenstander langzaam maar zeker overspeeld en mat gegeven.
Vlak daarna kwam er een volgend half punt bij. Jan was remise overeengekomen. Op de gang gaf Jan kort commentaar op de gespeelde partij: "Ik kwam zoals gewoonlijk slecht uit de opening, wist dat in het middenspel weer recht te zetten en stond in het eindspel beter. Ik had kunnen doorspelen op winst maar heb het maar zo bij remise gelaten, ook al omdat de winstpartij van Wim me voldoende vertrouwen gaf voor het totale eindresultaat." Die afweging was hopelijk de juiste. (PS. Jan won zijn "remise-partij" bij het naspelen/uitspelen met zijn tegenstander.)
De eerste twijfel bij ons toeschouwers begon toen we na een half uur weer een vervolgrondje langs de overblijvende speelborden maakten. Peter stond twee pionnen achter en dreigde een derde te verliezen, Henny ging achter zijn bord steeds meer en harder zuchten en Hans stond plots een kwaliteit achter met slechts een pion als compensatie. Alleen Pieter stond evident goed en "technisch" gewonnen. Op de gang maakten we samen met Willem Dentz een inschatting. Met de winstpartij van Willem en een winst van Pieter, een zeker verlies van Peter en een dreigend verlies van Henny zou de partij van Hans de beslissende sleutelpartij worden. Een eindstand van 3 tegen 3. Dit zou ook het meest passend zijn in de al heersende kerstsfeer (ieder het zijne, vrede op aarde). Niet dus.
Peter moest inderdaad een derde pion geven. In hopeloze stand verder spelen had geen zin. Hij gaf op. De partij van Henny gaf nog enige hoop. Materieel gelijk, al kreeg zijn tegenstander meer en meer het initiatief. We stonden met enige mensen om het bord toen de fatale zet gedaan werd. Henny verloor een volle toren bij een afruilcombinatie. Als je zo'n zet "life" ziet gebeuren, als niet neutrale toeschouwer, is een vrolijke kerstgedachte ver weg. Pas enkele zetten later (Henny zei naderhand dat hij eerst de mokerslag mentaal had moeten verwerken) gaf Henny op.
Een uiterst spannend laatste half uur volgde. We pendelden afwisselend met een groepje van 5 tot 10 man langs de borden van Pieter en Hans. Pieter stond twee pionnen voor, toen plots maar 1. Hij bleef "technisch" en positioneel gewonnen staan, maar een directe winst was niet meteen te zien. Er stonden ook nog verrassend veel stukken op het bord. Dit kon nog lang gaan duren. Hans hield stand met enige kans op remise. Voor alle toeschouwers was het echt nagelbijten. Het werd muisstil in de zaal.
Om 23.45 uur werd de stilteban gebroken door enig rumoer bij het bord van Hans. Hij gaf op. Zijn overgebleven loper en enkele zwakke pionnen hadden het toch helaas niet kunnen redden tegen de vijandelijke toren met sterke pionnen. Pieter haalde uiteindelijk zijn winst fraai op. In een dame/toren/loper/paard-eindspel met pionnen wist hij twee verbonden vrijpionnen te creëren en hij haalde de dreiging voor eeuwig schaak uit de stelling. Pieter promoveerde een pion en zijn tegenstander gaf toen op.
Eindstand Tornado 1 - SMB 4: 3.5-2.5. Op de autorit terug naar Nijmegen (verrassend kort deze keer) hebben Pieter, Gerard, Lucas en ondergetekende nog zitten filosoferen over de wreedheid van het schaakspel. Het degradatiespook zit ons op de hielen.
Frans Drummen
|
|
|
| |
|
|
