home nieuws agenda interne competitie jeugd interactief over smb contact
nieuwsoverzicht 2024
nieuwsoverzicht 2023
nieuwsoverzicht 2022
nieuwsoverzicht 2021
nieuwsoverzicht 2020
nieuwsoverzicht 2019
nieuwsoverzicht 2018
nieuwsoverzicht 2017
nieuwsoverzicht 2016
nieuwsoverzicht 2015
nieuwsoverzicht 2014
nieuwsoverzicht 2013
nieuwsoverzicht 2012
nieuwsoverzicht 2011
nieuwsoverzicht 2010
nieuwsoverzicht 2009
nieuwsoverzicht 2008
nieuwsoverzicht 2007
nieuwsoverzicht 2006
nieuwsoverzicht 2005
nieuwsoverzicht 2004
nieuwsoverzicht 2003
nieuwsoverzicht 2002
nieuwsoverzicht 2001
nieuwsoverzicht 2000

SMB 1 verbreekt de ban

maandag 18 februari 2013
SMB 1 speelde zaterdag 16 februari, in haar thuisbasis 't Hert, tegen de schaakclub De Combinatie uit Asten, de 6e ronde van de KNSB-competitie. Kon de reeks eerdere nederlagen nu worden omgebogen naar een eerste overwinning of gelijkspel? Teamleider Jelle had me gevraagd, wetende dat ik zou komen kijken, of ik een verslagje wilde maken. Hierbij het relaas van de partijen. De teamsamenstelling en bordvolgorde was als volgt:

1. Fred van den Berg
2. Jelle van Deemen
3. Bram Rijkschroeff
4. Huub Jansen
5. Paul Waenink
6. Dennis Jaheruddin
7. Jacques Ottenheijm
8. Chris Verstegen


Ik kwam rond de klok van 15.00 uur binnen in 't Hert. Tot mijn verbazing zaten Jacques Ottenheijm en Dennis Jaheruddin toen al niet meer in de speelzaal maar opgewekt te kletsen in de barruimte. Nu al verloren? Nee, hoor. Nu al gewonnen! Een prachtig begin voor SMB1 en ongekende luxe dit seizoen. Dennis vertelde dat hij al na 14 zetten gewonnen stond. Zijn tegenstander begon passief en na 6 zetten had Dennis al veel meer ruimte. Hij kon druk op de vijandelijke koning zetten en idem op het centrum. Bij een afruil van stukken nam zijn tegenstander verkeerd terug en bij een dubbele vervolgaanval kwam deze een vol stuk achter en toen gaf hij op. Jacques had met een combinatie in het middelspel een volle toren gewonnen. De partij kon worden getypeerd als een tactisch spelletjes met veel combinatiemogelijkheden, waarbij Jacques de mogelijkheden dus het beste benutte.

Toen ik vervolgens de speelzaal binnenkwam werd er op de andere borden nog volop gestreden.
Eerste indruk: het kon alle kanten op. Dat hoorde je ook rond gonzen in de barruimte en in de speelzaalpraatjes door andere toeschouwers. Het zou spannend blijven tot het laatst. Paul en Bram stonden goed, Fred en Chris gelijk, Jelle en Huub slecht tot matig. Rond de klok van 16.00 uur maakte Fred in zijn partij, die tot dan toe volledig gelijk op ging, helaas op de 22e zet een blunder, waardoor hij de kwaliteit verloor. Hij kwam daardoor slecht te staan en moest niet lang daarna opgeven.

Daartegenover stond dat Bram de volle winst kon binnenhalen. Bram vertelde na afloop dat hij eigenlijk al na 7 zetten gewonnen stond. Hij had via een combinatie 2 pionnen en een toren gewonnen tegen een paard. Na de 15e zet maakte zijn tegenstander nog een fout. Deze wilde, spelend voor het teambelang, niet meteen opgeven, maar het was duidelijk dat hij zou gaan verliezen. Dat gebeurde nadat duidelijk was dat Brams pionnenmeerderheid van 4 nooit te stoppen zou zijn. Zijn tegenstander zag de kansloze missie in, en gaf op.

Jelle kwam twee pionnen achter. Zijn tegenstander kwam via een combinatie met een paard de stelling van Jelle binnen en toen bleek er geen houden meer aan. Jelle vertelde dat hij lang had moeten rokeren, dan zou er in principe niet veel aan de hand zijn geweest. Toen hij dat naliet was zijn stelling te instabiel en werd hij (woorden van Jelle) "eruit geschoven". Jammer, hij moest opgeven.

Huub zijn partij verslechterde allengs. Huub had 2 paarden en een toren, zijn tegenstander een heel sterk loperpaar en een toren. Huub stond ook 1, later 2 pionnen achter. Cruciaal werd het rond de 40e zet. Zijn tegenstander plaatste een geniepige loperzet; Deze viel in het centrum zowel de toren als een geïsoleerde pion aan. De pion sneuvelde vervolgens en de toren kon vervolgens nergens goed terecht. Het loperpaar bedreigde eigenlijk al zijn potentiële velden. Huub fluisterde me toe, tijdens een rondgang in de zaal. dat het woord "wanhoop" het beste zijn huidige schaakpositie weergaf. Ik kon dat goed navoelen bij zijn stellingstand. Dapper streed hij, tegen beter weten in, nog een half uur door. Uiteindelijk kwam hij zo klem te zitten met zijn stukken dat hij helaas moest capituleren.

Nog twee partijen die aan de gang bleven. Erg leuke partijen overigens. Heel wat supporters van beide kampen dromden om de borden en stonden met zweet in de handen en gespannen de zetten te volgen. Vooral de partij van Paul Waenink tegen Jos Swinkels was buitengewoon spannend en dynamisch. Er gebeurde van alles, waarbij in het eindspel van beide kanten dreigende pionpromoties het spel bepaalden. Paul kreeg een vrijpion op h7, deze werd geblokkeerd door de toren van Jos Swinkels. Paul koos voor nieuwe pionwinst in plaats van het vrijmaken van die blokkade. Zijn tegenstander rukte op met drie pionnen door het centrum en kreeg via zijn loper ,die de pionnen dekte, hier een gevaarlijk blok. Heel moeilijke afwegingen en keuzes bij beide partijen. Inzet op eigen promotie of inzet op tegenhouden van de vijandelijke pionnen? Paul zette in op het creëren van een 2e vrijpion aan de andere kant van het bord. Paul promoveerde. Zijn promotiedame werd gelijk weer weggeslagen, zijn tegenstander promoveerde vervolgens ook aan de andere kant van het bord. Paul promoveerde gelijk daarna weer met zijn 2e vrijpion. Resultaat van deze hectische periode: Paul heeft dame en toren en twee pionnen, tegen Jos Swinkels een dame en twee/drie verbonden vrijpionnen. De eindstelling was dusdanig dat Jos eeuwig schaak kon blijven geven. Dat moest hij ook blijven doen, want als Paul schaak kon geven was de vijandelijke koning (die stond onbeschermd) geheid binnen no time matgezet. Er werd tot remise besloten. In de na-analyse in de barruimte kwam naar voren dat Paul eigenlijk had moeten winnen. Desalniettemin, een prachtige schaakpartij.

Chris streed als laatste manmoedig door. Hij had al eens remise aangeboden, maar dat werd afgewezen. In het eindspel had Chris een paard en loper en een viertal pionnen tegen zijn tegenstander een toren en 5 pionnen. Chris moest per se verhinderen dat de vijandelijke toren zijn pionnen van achteren kon aanvallen en moest daarvoor een open lijn afsluiten met zijn loper. Consequentie daarvan was wel dat hij niet meer een ongedekte centrumpion kon slaan. Er ontstond toen een passief evenwicht en er werd tot remise besloten.

Eindstand SMB 1 tegen De Combinatie: 4-4. Best een goed resultaat. De reeks nederlagen is in ieder geval een halt toegeroepen, het zelfvertrouwen (denk ik) gestegen en er gloort weer perspectief naar de toekomst. Op de ranglijst na de 6e ronde staat D4, die zaterdag verloren tegen schaakclub Paul Keres, nu op 2 punten. SMB 1 staat op 1 punt en moet nog tegen D4 spelen. Dus als je die wedstrijd wint...

Frans Drummen


wachtwoord vergeten?


aanmeldingen