|
|
|
|
SMB 4 tegen Koningswaal
Dame e8 deed ons de das om, donderdag 14 november 2013 |
 |
|
|
SMB 4 tegen Koningswaal op dinsdag 12 november, 2e ronde OSBO, was een bijzondere en een ietwat beladen schaakwedstrijd. De spelers van beide teams kennen elkaar namelijk persoonlijk redelijk goed (en plezierig) vanwege heel wat snelschaaktoernooien, Waalkadetoernooi, eerdere OSBO-schaakontmoetingen, etc. Ons kent ons, dat zorgt voor extra rivaliteit en prestigestrijd. Bovendien "onze" Henk van den Berg is (dubbel)lid van Koningswaal en speelt dit seizoen extern bij hen. Dat voelde eerlijk gezegd wat ongemakkelijk, maar goed. Beide teams willen ook (nog steeds of weer) promoveren en verlies tegen elkaar is daarbij eigenlijk fataal. Dus een gezonde dosis spanning vooraf.
Een korte terugblik op de partijen, in willekeurige volgorde: Geurt Gijssen (bord 3) bood na een uur spelen remise aan bij zijn tegenstander Gerrit Gerrits. Het zat in deze partij potdicht. In eerste instantie werd dat aanbod door de teamleider van Koningswaal nog afgeslagen vanwege algemeen teambelang (te weinig zicht op de rest van de partijen), maar een half uur later werd het alsnog remise gegeven. Peter Groenewald (bord 6) kwam in het middenspel plots een volle toren voor. Al zat hij naast me, ik heb niet gezien of gehoord hoe hij dat voor mekaar kreeg tegen zijn tegenstander Benno Sterrenburg, maar ik verkneukelde me er natuurlijk wel bij toen ik het zag. Knap, want ik heb ook wel eens tegen Benno gespeeld en weet dat hij tactisch sterk is en een taaie tegenstander. Het duurde nog relatief lang voordat Peter het volle punt binnenhaalde, maar "langzaam maar zeker" is goed genoeg in het schaakspel. Rond de klok van 23.00 uur was het gepiept. Felicitaties voor Peter.
Pieter v. Groenestijn (bord 1) speelde met zwart tegen Marcel Lever (rating 1871). De partij kende een logisch verloop. Zoals verwacht week wit als eerste van de meest gangbare voortzettingen af. Zwart kon aantonen dat de gekozen voortzetting wit geen openingsvoordeel verschafte. Met nauwkeurig spel behaalde Pieter dan ook een zeer klein plusje. Vele op het oog aantrekkelijke varianten werden ver doorgerekend, terwijl wit het tempo hoog hield. Het eindspel met beide 6 pionnen en een toren en dame was weliswaar voordelig voor Pieter, maar leek niet te winnen mede gezien de geringe hoeveelheid tijd. Thuis bij de na-analyse bleek volgens Pieter zijn stelling nog beter dan hij had ingeschat. Maar doorspelen tijdens de wedstrijd had in een veredeld vluggertje geresulteerd, met alle mogelijke risicovolle uitslagen van dien. Dus remise.
Jan Schillings (bord 4) tegen Henk van den Berg. Gezien elkaars rating zou Jan het moeilijk krijgen. In de praktijk viel dat, dankzij Jans goede en gedegen spel, mee. Het ging hier constant gelijk op en aan het eind van de avond hadden beide spelers een pionnen-eindspel op het bord dat volledig gelijkwaardig was. Remise dus. Ik maakte nu, tegen de klok van 23.00 uur, ook een eerste inschatting hoe het totale eindresultaat er uit zou komen te zien. We leken op een gelijkspel aan te koersen. Henny Goverde stond slecht, ikzelf was na een knullig begin van mijn partij goed teruggekomen en stond zeker gelijkwaardig na mijn 24e zet. Met dit ingecalculeerde halve punt van mijn partij zou de totaalstand tegen Koningswaal op 3 punten komen. Leek me een score waar mee te leven viel.
De partij van Henny (bord 2) tegen Hamoen Habibi werd inderdaad verloren. Henny wuifde met zijn hand toen ik hem vroeg naar een verslagje van de partij, "het was niks", "ik wil het snel vergeten". Iets in die trant. Zijn lichaamstaal sprak boekdelen. Hij wilde wel nog kwijt dat hij in het begin beter stond maar daar was alles wel mee gezegd wat hem betrof. Duidelijk dat hij geen lekkere partij had gespeeld die avond. Mijn partij (bord 5) tegen Arnold Hoekstra (wit) werd in feite de sleutelpartij van de avond. Ik was erg slecht uit de opening gekomen, had die veel te timide en nogal krom gespeeld. Arnold kreeg duidelijk het initiatief. Gelukkig deed hij volgens mij niet altijd de sterkste zetten in het vroege middenspel en kon ik zijn dreigingen net voldoende pareren. Ik kwam gaande de partij wat beter in mijn spel. Op de 24e zet wist ik zelfs een pion voorsprong te krijgen en ik schatte mijn stelling toen zeker als gelijkwaardig in, zo niet in de plus. Mijn tegenstander had weliswaar twee verbonden centrumpionnen die oprukten, maar zijn paard deed feitelijk niet meer mee (ver teruggedrongen in een hoekje van het bord) en drie van mijn pionnen rukten ook op naar zijn niet zo sterke koningsstelling.
Helaas. Ik zette mijn dame bij de 27e zet op de achterste lijn (De8) ter blokkade van de oprukkende pionnen en overzag daarbij compleet een "dame-offer" dat nu in de stelling mogelijk werd. Dat dameoffer mocht ik niet nemen vanwege mat op de achterste lijn. Een heel gemeen schaaktruukje. Absoluut niet gezien. Ik verloor door die combinatie mijn loper. De zet sloeg in als een bom. Partij verloren, team verloren. Arnold en ik hebben in de barruimte de partij op het eind van de avond nog geanalyseerd, vele varianten bekeken. Een fraai en complex eindspel was het geworden als ik die dame niet naar e8 had gespeeld. De beste kansen waren voor mij. Het heeft niet zo mogen zijn.
Thuis heb ik die avond met mijn hond Tessa om 24.00 uur nog een blokje om gelopen. Ze voelde dat er "iets was", want ze likte voordurend mijn schoenen en keek me uiterst sentimenteel aan. Het dier kent zijn baasje en wist instinctiefs dat hij troost behoefde. Haar aandacht was in ieder geval balsem voor een gekwelde schaakziel. Vanmorgen is het leed bij mij al weer enigszins verzacht. We hebben nipt verloren en er komen nieuwe kansen. We kunnen wel elk team aan, blijkt. Hoop doet leven naar de toekomst.
Eindstand SMB4 - Koningswaal: 2½-3½
Frans Drummen
|
|
|
| |
|
|
