Dinsdag 21 januari speelde het team van SMB tegen Pion uit Groesbeek voor de derde ronde van de Drie-provinciën competitie. SMB doet het al een tijd goed in deze competitie. Konden we ook deze derde ronde, net als de voorafgaande 2, winnend afsluiten? Guus Alberts had als teamleider voor deze klus de volgende teamsamenstelling neergezet:
bord 1: Guus Alberts
bord 2: Jaap van Gelderen
bord 3: Jelmer Wedholm
bord 4: Frans Drummen
bord 5: René van de Bosch
Een korte terugblik op de partijen van die avond.
Bord 1: Ik heb weinig van de partij van Guus meegekregen. Guus verloor en dat was op zich niet zo raar omdat zijn tegenstander een hogere rating had. Onze teamleider zat lastig in zijn partij, kwam een paar pionnen achter maar verdedigde zich wel taai want de partij duurde toch nog lang. Aan het eind van de avond kwam het onvermijdelijke verlies.
Bord 2: Jaap van Gelderen - Sjaak Thijssen. Jaap stuurde me het volgende stukje over zijn partij: "Gezeten tussen een bloedeloze remise aan de ene kant (partij van Jelmer) en een bebloede kop aan de andere kant (Guus), bevingeren de beide oudjes aan het tweede bord hun houten poppetjes. Dan nu de schaaktechnische kant. De gespeelde opening wordt met de paradoxaal klinkende naam Gesloten Siciliaan aangeduid. Volgens Frits 12 (niet onze eigen Frits 94) kon Zwart na 9 zetten al bogen op winnend voordeel. Daar staat echter tegenover dat Wit weer gewonnen stond na 18 zetten. Nadat Zwart 9 zetten later toch beter bleek te staan, was dat na de 29e zet van Wit omgekeerd (nog steeds volgens Frits 12). Na 30 zetten stond Wit weer eens gewonnen en na de 34e witte zet gaf Zwart op. Intussen had Wit een dubieuze zet gedaan, een zwakke en had hij twee maal geblunderd. Zwart bleef daarbij niet achter met een zwakke zet en drie blunders. Geen enkel uitroepteken? Nee! Gelukkig verkeerden Zwart en Wit hierover tijdens de partij in zalige onwetendheid. Net zoals dat in hun volgende partijen weer het geval zal zijn."
Bord 3: Jelmer vertelde dat hij al na een zet of 5 wist dat het remise zou worden, zo vast zat alles. De partij (Caro-Kann) verliep volgens redelijk geijkte patronen en beide spelers maakten geen echte fouten en als je dan de theorie een beetje kent schuift alles qua zetten, conform verwachtingen, richting remise. Dat werd het dus ook.
Bord 4: Frans Drummen - Hans van Hanswijk. De eerste 13 zetten gingen redelijk gelijk op en werden ook relatief snel gespeeld. Ik geloof wel dat ik iets beter stond vanwege de ontwikkeling van mijn stukken. Toen maakte mijn tegenstander op de 14e zet een blunder. Hij rokeerde lang maar vergat door het rokade-vertrek van zijn koning toen de dekking van zijn f-pion. Deze pion sneuvelde. Mijn paard, die de pion had geslagen, kon ook nog eens een vork plaatsen naar zijn 2 torens. Extra winst voor mij. Mijn tegenstander kwam deze slag eigenlijk de rest van de partij niet meer te boven. Via een penning en dubbele aanval wist ik ook nog eens zijn paard te winnen. Bij de 34e zet, toen mijn overmacht met pionwinst nogmaals werd vergroot, gaf mijn tegenstander op.
Brd 5: René had het volgens mij relatief gemakkelijk. Hij won ergens in het middenspel de dame tegen een toren en met zo'n voorsprong is het natuurlijk makkelijk spelen. Zijn tegenspeler had ook moeite om zich op het spel te concentreren want hij vertelde me na de partij dat hij erg gevoelig was voor allerlei geluiden in de zaal. Hoe dan ook goed gespeeld van René.
Eindstand SMB tegen Pion: 3.5-1.5. Met deze score staat SMB bovenaan in de Drie-provinciën-competitie van de 10 meespelende schaakverenigingen. Alleen Langenboom kan nog langszij komen (zij hebben de 3e ronde nog niet gespeeld). We zullen proberen de koppositie vast te houden.
Frans Drummen
|
|