|
|
|
|
SMB 3 - Velp 2: witborden brengen de beslissing
vrijdag 21 november 2014 |
 |
|
|
Vorige week dinsdag stond voor SMB 3 de tweede wedstrijd op het programma. Velp 2 kwam op bezoek. Vorig jaar had dit een 3,5-2,5 overwinning opgeleverd voor ongeveer hetzelfde team (wat toen nog SMB 5 heette), dus we hadden er wel vertrouwen in. Echter wisten we vooraf dat het geen gemakkelijke opgave zou worden, aangezien de tegenstander een aardig team had met een gemiddelde rating van meer dan 1600.
In het begin leek het nog gelijkop te gaan en de eerste uitslag liet vrij lang op zich wachten. Het was Matthijs die, aan bord 6 met Wit spelend, het eerste punt liet noteren. In een strijd die lang gelijkop ging, gooide Ton Valen zijn koningsstelling wat open. Toen het centrum openging, kon Matthijs daarvan profiteren. Hij won groot materiaal en pakte zo het eerste punt voor SMB.
 | | Stelling na 16... Tfe8 |
| |
|
Redelijk snel daarna volgde ik met het tweede punt. Tegenstander Erwin Velders pakte met Zwart de opening niet geweldig aan zodat ik een voordeel kon pakken. Er lijkt weinig aan de hand, maar in feite is het voor Zwart al vrij lastig een constructief plan te verzinnen, terwijl Wit rustig zijn stelling kan versterken en kan gaan aanvallen op de koningsvleugel. Zwarts laatste zet is een indicatie dat hij ...e5 wil spelen. Of dat positioneel gezien wenselijk is is al de vraag, maar na mijn reactie 17.Tac1 heeft het ook nog een tactisch bezwaar. Mijn tegenstander had echter niet door wat voor gemene truc ik had ingebouwd en speelde nietsvermoedend 17...e5? 18.fxe5 Txe5 19.Txc5!? (19.Pf5 was overigens ook erg sterk) 19...Dxc5 20.Lxd4 Dd6 21.Lxe5 Dxe5 en ik had een belangrijke pion buitgemaakt. Gezien mijn dominante stelling kostte het me weinig moeite om vervolgens het volle punt binnen te halen: 2-0!
Op dat moment leken we af te koersen op een ruime overwinning, aangezien René ook goed tot gewonnen stond. Hij won, met Zwart nog wel, enkele pionnen uit de opening, maar liet opponent André van Kuijk te veel tegenspel krijgen met een ver opgerukte pion, waardoor hij moest berusten in eeuwig schaak. Op het vijfde bord speelde voor ons Thomas Manschot tegen achternaamgenoot Walter Manschot (geen familie). Ik heb verschillende geluiden gehoord over deze partij: volgens Pieter stond Thomas ergens verloren, maar volgens Matthijs ging hij met een pion meer het eindspel in. Hoe het ook zij, de uitslag werd net zoals de achternamen van de spelers: gelijk.
Dan de partij van Roel aan het vierde bord. Bij een 1-0 stand en vlak voordat ik gewonnen had, kreeg Roel een remiseaanbod van Jan van Galen. Ik liet het nog even aan zijn eigen oordeel over. Toen ik vijf minuten later ook gewonnen had zei ik dat hij het aanbod wel mocht aannemen, maar hij had toen al besloten door te spelen. Helaas ging er toch ergens iets mis en verloor hij, zo is te lezen op de website van Velp, materiaal door een penning. Het werd dus nog even spannend: 3-2.
Rolf tenslotte kwam goed weg. Hij vertelt over zijn eigen partij: "Ik speelde aan bord 1 met zwart tegen Eric de Winter. Aanvankelijk liep het goed, want er kwam een voor mij gunstige stand van een Hollandse Stonewall op het bord. In de overgang naar het middenspel dacht ik rustig een loper op veld c4 te kunnen positioneren, zonder te letten op de voor de Stonewall inherente zwakte van e5. Wit had namelijk in de tijd dat ik aan het genieten was van mijn stelling, na de voorbereidende pionzetten a3 en b4, zijn loper stiekem op b2 gezet. Daarmee had de druk (dwars door pion d4) op e5 toch wel duidelijk moeten zijn, maar niet voor mij. Ik zag dus te laat dat er een paard via f4 en d3 naar e5 kon gaan, waardoor ik mij genoodzaakt zag om het paard op d3 te ruilen ten koste van een pion. Dat dacht ik tenminste, maar het werd een kleine kwaliteit door een mooie combinatie. Bovendien was mijn pionnenstructuur weg. Het was dus wachten op de beslissende klap. Gelukkig begon mijn tegenstander wat weifelend te spelen in een stelling met dame en twee lopers tegen dame en toren. Hij ging zelfs wat verdedigen terwijl ik geen aanval had. Dat gaf mij de kans om mijn toren te activeren en de witte koningstelling echt onder druk te zetten. Gezien de 3-2-voorsprong kon ik op zoek naar de remise. Dat lukte door een toevalligheid in de stelling. Ik kon namelijk met mijn toren de witte dame blijven aanvallen."
De drie zwartborden speelden dus remise, maar dankzij onze witborden wisten we de wedstrijd, net als vorig jaar, met 3,5-2,5 naar ons toe te trekken. Een mooie overwinning op een sterke tegenstander, die vertrouwen geeft voor de komende wedstrijd. In december spelen we uit tegen De Toren 5 jeugd. Het wordt vast weer een spannende schaakavond.
|
|
|
| |
|
|
