|
|
|
|
De wedstrijd van de invallers
maandag 29 december 2014 |
 |
|
|
Op vrijdag 19 december stond voor SMB 3 de derde OSBO-competitiewedstrijd op het programma. In Arnhem moest het team het opnemen tegen De Toren Arnhem 5 jeugd. Lange tijd zag het er niet naar uit dat we zes spelers op de been konden brengen, want Roel en René waren verhinderd en wie ik ook belde of mailde, niemand kon invallen. Op de vrijdagmiddag wist ik in samenwerking met heel wat andere clubleden echter de beslissende tweede invaller te vinden. Zo konden we om 19:00 uur toch met zijn zessen in de auto van Rolf de reis naar Arnhem maken. Henny en jeugdspeler Isaï Zorlu, die tevens zijn debuut maakte bij de volwassenen, waren de invallers, waarvoor ontzettend veel dank.
We speelden dus tegen een jeugdteam. Die spelen snel en bovendien krijgen de spelers per persoon een kwartier minder tijd voor de partij. De eerste uitslag viel dan ook al na een uur schaken. Het was een fikse tegenvaller, want Rolf verloor aan bord 1 (van Lodewijk Entrop). Rolf was erg gunstig uit de opening gekomen, maar na het ruilen van enkele stukken liet hij zijn tegenstander ineens erg veel tegenspel krijgen. Na een blunder moest hij een stuk inleveren en toen besloot hij er maar meteen de brui aan te geven. De overblijvende stelling gaf inderdaad geen reden meer tot doorspelen en zo was de 1-0 achterstand een feit.
Niet veel later was het 2-0. Matthijs kreeg van Arthur Maters een voor hem onbekende opening tegen zich. Hij dacht aardig uit de opening te komen, maar liet op een gegeven moment zijn witveldige loper insluiten. Dat verlies kwam hij niet meer te boven en toen zijn achterstand een toren en enkele pionnen was, besloot hij op te geven.
Om heel eerlijk te zijn gaf ik toen al weinig meer voor onze kansen, want ikzelf stond zeker niet beter en ik wist ook dat Isaï nog speelde. Die had ik uit tactische overwegingen aan bord 2 geplaatst en ik had niet verwacht dat hij aan zo'n hoog bord in zijn debuutwedstrijd al een punt zou pakken. Niets bleek echter minder waar. In de opening leek hij inderdaad weggespeeld te worden door tegenstandster Anna Martinez, maar bij een afruil verrekende zij zich waardoor er na ruil van de dames en een paar lichte stukken ineens een dubbele aanval op toren en loper op het bord stond. Dit kostte de witspeelster een vol stuk en na nog een fout moest zij ook een tweede stuk inleveren. Een paar zetten later gaf ze op. Alle lof voor Isaï! In je debuutwedstrijd meteen aan bord 2 plaatsnemen en gewoon een punt pakken: grote klasse! Van Isaï gaan we vast nog horen.
Op dat moment lag de wedstrijd weer volledig open, want zowel Thomas als Henny leken aan de winnende hand. Thomas wist inderdaad zijn partij winnend af te sluiten. Ergens was Cyndia Wong zo vriendelijk om hem een toren cadeau te doen en daarna was het voor Thomas een koud kunstje om het punt binnen te tikken: 2-2!
 | | Stelling na 60.Te4 |
| |
|
De middelste borden speelden toen nog: Henny aan bord 3 met Wit tegen Stijn Tweehuysen en ondergetekende aan bord 4 met Zwart tegen Ian Kock. Henny stond enkele pionnen voor, ik stond er een achter in een toreneindspel en had ruzie met de klok. De partijen eindigden ongeveer tegelijkertijd. Ik kreeg het voor elkaar om ondanks de 10 seconden extra tijd per zet in deze stelling mijn vlag te laten vallen.
Mijn tegenstander had in het eindspel al wat kansen op groter voordeel gemist. Hij staat nog steeds ietsje beter, maar dat is eigenlijk al het geval sinds dit eindspel op zet 37 is ontstaan. Echte winstpogingen leek Wit niet te doen, hij speelde echter wel bijna net zo snel als ik terwijl hij nog drie kwartier op zijn klok had. Ik speelde in deze stelling 60... Tf2+, maar mijn klok stond al op 0 toen ik hem indrukte: 1-0.
Gelukkig wist Henny echter ons team te redden. Met vijf pionnen achterstand in een toreneindspel vond zijn opponent het genoeg en zo was de 3-3 eindstand een feit.
Met gemengde gevoelens kijk ik terug op deze avond. Teleurstelling omdat we vooraf toch hadden gehoopt deze wedstrijd winnend af te sluiten en omdat ikzelf niet bepaald blij was met de manier waarop ik mijn partij verloor, maar ook opluchting omdat we een 2-0 achterstand wisten om te buigen en trots dat we het met de club voor elkaar hebben gekregen om genoeg spelers op de been te krijgen. Maar bovenal was dit natuurlijk de avond van de invallers. Henny en Isaï, zonder jullie was dit gelijkspel niet tot stand gekomen en hadden we meteen onze kansen op het kampioenschap vaarwel kunnen zeggen. Nogmaals duizend maal dank voor jullie invalbeurten, en voor jullie overwinningen! Ik hoop dat het niet meer nodig is, maar ik weet nu in ieder geval dat ik op jullie kan vertrouwen.
Lucas, teamleider SMB 3
|
|
|
| |
|
|
