|
|
|
Engels Het Engels is genoemd naar de Engelse schaker Howard Staunton die deze zet speelde in zijn match tegen Saint-Amant in 1843 en in het eerste internationale schaaktoernooi in Londen in 1851. Pas in de 20e eeuw werd deze zet populair en het werd door Mikhail Botvinnik, Tigran Petrosian, Anatoly Karpov, Garry Kasparov en Viswanathan Anand gespeeld tijdens hun matches om het wereldkampioenschap. Het Engels staat bekend als een solide opening. Indien wit vervolgt met d2-d4, dan gaat het Engels over in het Damegambiet, Slavisch of Catalaans. Omgekeerde Siciliaan Wit heeft nu een omgekeerde Siciliaan, maar dan met een tempo meer. Bruce Leverett schreef hierover: "Het is logisch om het Engels als een omgekeerde Sicilaan te spelen, maar de resultaten zijn vaak verrassend. Hoofdvarianten in het Sicilaans komen overeen met obscure zijvarianten in het Engels en vice versa." De meest gebruikelijke voortzetting. Kasparov variant Zwart stelt de ontwikkeling van zijn paard naar c6 uit en blokkeert de loper op f8. Op deze manier provoceert hij wit om d2-d4 te spelen om vervolgens gebruik te maken van de blootgestelde witte dame. De beroemde rapidpartij van Garry Kasparov tegen Robert Hübner uit 1985 is een goed voorbeeld. Wit wil zijn lopers naar b2 en g2 spelen om het centrum onder controle te krijgen. In dat licht is het veld d2 een goed veld voor de dame. Zwart heeft compensatie voor de pion (Matthew Sadler - Colin McNab, Londen 1989). | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
