|
|
|
Schots Het Schots werd voor het eerst beschreven in 1750 door Ercole del Rio. Het dankt zijn naam aan een correspondentie partij tussen Edenburgh en Londen in 1824. Het was populair in de 19e eeuw maar wordt sinds 1900 nauwelijks nog gespeeld door topspelers omdat het de spanning in het centrum al direct oplost en zwart daardoor gemakkelijk gelijk spel krijgt. Soms wordt het nog wel eens gespeeld als verrassingswapen, o.a. door Garry Kasparov en Jan Timman. Dit is de normale zet, aangezien zwart de pion op e5 niet kan dekken met d6. Na 3... d6 4.dxe5 dxe5 5.Dxd8 Kxd8 6.Lc4 staat wit beter. Deze zet wordt minder vaak gespeeld dan 7... d6. Een leuke zet, maar andere voortzettingen zijn gemakkelijker om te spelen. Zwart besluit om een aantal stukken te ruilen, zodat hij c7-c6 kan spelen en op deze manier de controle over het veld d5 krijgt. Maar de penning van zijn paard op f6 is nog steeds vervelend. Wit staat al beter. Wit bereidt Lc4 voor en tevens dreigt hij met e4-e5. Misschien is 14... c6 15.Lc4 De7 een betere verdediging. Wit heeft een harmonieuze stelling, terwijl zwart geen tegenspel heeft. Wit dreigt Pd5.  M. Carlsen - E. Bacrot (Nanjing 2010) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
