|
|
|
|
1.
e4
c5
Siciliaans
Deze zet werd in de 17e eeuw o.a. gespeeld door de Siciliaanse priester Don Pietro Carrera en dit was voor de Britse schaker Jacob Henry Sarratt de reden om deze verdediging het Siciliaans te noemen. Deze zet werd al in 1594 behandeld door Giulio Polerio in zijn boek over het schaken. Het Siciliaans is de populairste opening, waarschijnlijk omdat zwart al direct de stelling uit evenwicht brengt en daardoor vanaf de eerste zet op winst kan spelen.
2.
Pf3
e6
3.
d4
cxd4
4.
Pxd4
Pf6
5.
Pc3
Lb4
Tegenaanval
Zwart wil direct de pion op e4 aanvallen. Deze variant werd al in de tweede helft van de 19e eeuw gespeeld door John Owen en Henry Bird. De Tegenaanval werd altijd al als dubieus beschouwd, maar in in de jaren 70 van de 20e eeuw was er een korte opleving dankzij een kwaliteitsoffer. Toen dit kwaliteitsoffer niet goed bleek te zijn, verdween de Tegenaanval weer van het toneel.
6.
e5!
De enige zet die zwart kan verontrusten.
6...
Pd5
7.
Dg4
De agressieve voortzetting.
7...
0-0
Een kwaliteitsoffer.
8.
Ld2
Pxc3
9.
bxc3
| Zwart heeft hier de keus uit: |
| |
|
