|
|
|
Siciliaans Deze zet werd in de 17e eeuw o.a. gespeeld door de Siciliaanse priester Don Pietro Carrera en dit was voor de Britse schaker Jacob Henry Sarratt de reden om deze verdediging het Siciliaans te noemen. Deze zet werd al in 1594 behandeld door Giulio Polerio in zijn boek over het schaken. Het Siciliaans is de populairste opening, waarschijnlijk omdat zwart al direct de stelling uit evenwicht brengt en daardoor vanaf de eerste zet op winst kan spelen. Najdorf Dit is de uitgangsstelling van het Najdorf. Het is één van de meest gespeelde en bestudeerde systemen in het Siciliaans. Deze opening is genoemd naar Miguel Najdorf en werd o.a. door Bobby Fischer en Garry Kasparov gespeeld. Zwart wil voorkomen dat wit een loper of een paard op b5 plaatst. Deze opening gaat vaak over in de Scheveninger en omgekeerd. Engelse aanval De Engelse aanval werd bedacht in de jaren 80 van de 20e eeuw. Vooral Engelse schakers zoals John Nunn, Nigel Short en Murray Chandler hebben deze variant geanalyseerd. Wit houdt de f-lijn vrij. Hij wil lang rokeren waarna er pionnenstormen op tegenoverliggende vleugels komen. Zwart voorkomt dat wit een loper op c4 plaatst. Wit kan nog niet profiteren van het veld d5. Bovendien houdt het paard op h5 een eventuele pionnenopmars met h2-h4-h5 uit de stelling. 17... Lxd5 18.Lh3 is goed voor wit. 19.Th4 Tb8 20.b3 is interessant. Na 22.gxf6 Pxf6 gevolgd door 0-0 heeft wit geen aanval op de koning meer. Zwart maakt de d-lijn vrij. V. Anand - G. Kasparov (Linares 2002) |