|
|
|
Engels Het Engels is genoemd naar de Engelse schaker Howard Staunton die deze zet speelde in zijn match tegen Saint-Amant in 1843 en in het eerste internationale schaaktoernooi in Londen in 1851. Pas in de 20e eeuw werd deze zet populair en het werd door Mikhail Botvinnik, Tigran Petrosian, Anatoly Karpov, Garry Kasparov en Viswanathan Anand gespeeld tijdens hun matches om het wereldkampioenschap. Het Engels staat bekend als een solide opening. Indien wit vervolgt met d2-d4, dan gaat het Engels over in het Damegambiet, Slavisch of Catalaans. Symmetrische variant De Symmetrische variant heeft een reputatie van saai met weinig winstkansen voor zwart. Echter als de symmetrie wordt verbroken verschijnt er een strategisch complexe stelling op het bord. Deze variant is één van zwarts meest betrouwbare antwoorden op het Engels. Asymmetrisch variant De assymetrische variant van het symmetrische Engels lijkt een contradictio in terminis. Zwart neemt bezit van het centrum en er ontstaat een complexe partij. Een idee van Nimzowitsch en populair in de jaren 70 en 80 van de 20e eeuw. Wit verzwakt veld d3 maar heeft een betere ontwikkeling en controle over het centrum. Wit wil de zwarte controle over het centrum verzwakken om d2-d4 te kunnen spelen. 6... Ld7 7.a3! Wit offert een pion, de enige manier om het zwart lastig te maken. 8.Pxd4?? Dxd4 9.Dxd4 Pc2 Na 10... Pxb4 11.0-0 heeft zwart een te grote ontwikkelingsachterstand. Wit heeft voldoende compensatie voor de pion in de vorm van meer ruimte en een ontwikkelingsvoorsprong. Zwart daarentegen heeft een solide stelling zonder zwaktes. 11... f6 12.e5! | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
