|
|
|
Engels Het Engels is genoemd naar de Engelse schaker Howard Staunton die deze zet speelde in zijn match tegen Saint-Amant in 1843 en in het eerste internationale schaaktoernooi in Londen in 1851. Pas in de 20e eeuw werd deze zet populair en het werd door Mikhail Botvinnik, Tigran Petrosian, Anatoly Karpov, Garry Kasparov en Viswanathan Anand gespeeld tijdens hun matches om het wereldkampioenschap. Het Engels staat bekend als een solide opening. Indien wit vervolgt met d2-d4, dan gaat het Engels over in het Damegambiet, Slavisch of Catalaans. Omgekeerde Siciliaan Wit heeft nu een omgekeerde Siciliaan, maar dan met een tempo meer. Bruce Leverett schreef hierover: "Het is logisch om het Engels als een omgekeerde Sicilaan te spelen, maar de resultaten zijn vaak verrassend. Hoofdvarianten in het Sicilaans komen overeen met obscure zijvarianten in het Engels en vice versa." De meest gebruikelijke voortzetting. Vier paarden variant De Vierpaarden variant kwam vaak op het bord in de partijen tussen Anatoly Karpov en Garry Kasparov. Strategisch en tactisch de meest complexe variant. Wit controleert het veld e4. Zwart ondersteunt e5-e4 en maakt veld f8 vrij voor de loper. Deze zet werd door Raymond Keene gespeeld in de jaren 70 van de 20e eeuw. De druk op de zwarte stelling neemt toe. Ambitieuzer dan terugslaan met de dame. Weinig zwartspelers zullen graag deze stelling op het bord krijgen. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
