|
|
|
Engels Het Engels is genoemd naar de Engelse schaker Howard Staunton die deze zet speelde in zijn match tegen Saint-Amant in 1843 en in het eerste internationale schaaktoernooi in Londen in 1851. Pas in de 20e eeuw werd deze zet populair en het werd door Mikhail Botvinnik, Tigran Petrosian, Anatoly Karpov, Garry Kasparov en Viswanathan Anand gespeeld tijdens hun matches om het wereldkampioenschap. Het Engels staat bekend als een solide opening. Indien wit vervolgt met d2-d4, dan gaat het Engels over in het Damegambiet, Slavisch of Catalaans. Omgekeerde Siciliaan Wit heeft nu een omgekeerde Siciliaan, maar dan met een tempo meer. Bruce Leverett schreef hierover: "Het is logisch om het Engels als een omgekeerde Sicilaan te spelen, maar de resultaten zijn vaak verrassend. Hoofdvarianten in het Sicilaans komen overeen met obscure zijvarianten in het Engels en vice versa." De meest gebruikelijke voortzetting. Vier paarden variant De Vierpaarden variant kwam vaak op het bord in de partijen tussen Anatoly Karpov en Garry Kasparov. Een ambitieuze zet, zwart wil het initiatief in het centrum. Wit wil de pion op e4 uitschakelen, dus het is logischer om met de b-pion terug te nemen in plaats van met de d-pion. Wit wil de f-lijn openen voor zijn toren. Een briljant positioneel offer, een geheim wapen van Anatoly Karpov in zijn match tegen Garry Kasparov in Sevilla in 1987. Kasparov dacht een uur na alvorens 10.d3 te spelen. Zwart heeft geen haast om zijn pion terug te winnen. Wit heeft een extra pion en het loperpaar, toch is dit niet voldoende voor voordeel. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
