|
|
|
Siciliaans Deze zet werd in de 17e eeuw o.a. gespeeld door de Siciliaanse priester Don Pietro Carrera en dit was voor de Britse schaker Jacob Henry Sarratt de reden om deze verdediging het Siciliaans te noemen. Deze zet werd al in 1594 behandeld door Giulio Polerio in zijn boek over het schaken. Het Siciliaans is de populairste opening, waarschijnlijk omdat zwart al direct de stelling uit evenwicht brengt en daardoor vanaf de eerste zet op winst kan spelen. Scheveninger In de Scheveninger is zwart tevreden met een "klein" centrum om vervolgens kort te rokeren. Het is één van zwarts meest ambitieuze varianten in het Open Siciliaans en werd o.a. gespeeld door Garry Kasparov. De naam is ontstaan toen Max Euwe deze zet voor het eerst speelde tegen Geza Maroczy in Scheveningen in 1923. Engelse aanval De Engelse aanval werd bedacht in de jaren 80 van de 20e eeuw. Vooral Engelse schakers zoals John Nunn, Nigel Short en Murray Chandler hebben deze variant geanalyseerd. Deze stelling kan ook via de Najdorf op het bord verschijnen. Zwart wil kort rokeren maar het is de vraag of zijn koning op g8 veilig staat. Wel kan hij nu het centrum openen met d6-d5 of kan hij een tegenaanval op de damevleugel opzetten. Zwart wil zo snel mogelijk b7-b5 spelen en hij ruilt daarvoor eerst het sterke paard van wit af. De meest directe poging om een aanval op te zetten. Zwart zet een tegenaanval op de damevleugel op. In principe staat het paard op a4 slecht, maar het verstoort de zwarte aanval. Wit ontdoet zich van zijn slechte paard op a4. Deze tactische grap is mogelijk omdat de loper op b7 ongedekt staat na 15... Pxb6 16.Dxb4 (R. Fischer - B. Spassky, Belgrado 1992). | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
