|
|
|
Nimzo-Indisch Het Nimzo-Indisch werd in 1914 geïntroduceerd door Aron Nimzowitsch. In tegenstelling tot de meeste Indische openingen is er geen directe fianchetto. Met de tekstzet voorkomt zwart e2-e4 en wil hij wit een dubbelpion bezorgen. Sämisch variant De Sämisch variant, genoemd naar Fritz Sämisch, is een directe methode om het idee van zwart te weerleggen, ten koste van een tempo en een dubbelpion. Zwart heeft echter laten zien dat de structurele zwaktes in de witte stelling zwaarder wegen dan diens aanvalskansen en daarom wordt deze variant nog maar zelden gespeeld. Wit kan nu e2-e4 spelen zonder dat hij zich zorgen hoeft te maken om c7-c5, aangezien de pion op d4 gedekt staat. Wel is zijn pion op c4 zwak en deze pion zal zwart proberen aan te vallen. Deze zet is typisch voor het Nimzo-Indisch, ook al is het soms weinig ambitieus. Zwart voorkomt dat zijn paard gepend wordt. Hij stelt de rokade uit om verder te ontwikkelen en de pion op c4 aan te vallen. Deze stelling is moeilijk te beoordelen. Na Dc7 kan wit de pion op c4 niet meer verdedigen, maar f3-f4 leidt tot een gevaarlijk initiatief voor wit op de koningsvleugel. |