|
|
|
Nimzo-Indisch Het Nimzo-Indisch werd in 1914 geïntroduceerd door Aron Nimzowitsch. In tegenstelling tot de meeste Indische openingen is er geen directe fianchetto. Met de tekstzet voorkomt zwart e2-e4 en wil hij wit een dubbelpion bezorgen. Deze variant wordt soms wel de Gheorghiu of Shirov variant genoemd. Wit wil direct controle over het veld e4, zelfs ten koste van zijn ontwikkeling. De tekstzet is een idee van Efim Bogoljubov en het werd populair aan het eind van de jaren 80 van de 20e eeuw. De meest natuurlijke manier om e2-e4 te voorkomen, ook al speelt zwart in het Nimzo-Indisch liever niet deze zet. Zwart geeft het centrum op zodat hij het later kan aanvallen. Wit heeft een pionnenoverwicht op de damevleugel en zwart moet snel reageren om gebruik te maken van de zwakte van de zwarte velden. 9.b4? Ld4 gevolgd door Pxe4. 9... Lg4 is solider, maar wit heeft dan een klein voordeeltje na 10.h3. Een verbetering ten opzicht van het oude 10.b4. Met de dreiging h2-h3. Na 11... Lb6? 12.c5 wint wit en na 11... Ld4 of 11... Lh4 heeft wit voordeel. Er is een complexe stelling op het bord verschenen. Wit heeft een goed centrum maar zijn stukken staan slecht, terwijl beide spelers zwakke pionnen hebben. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
